Wie had dat gedacht… Vloek van vuur en schaduw, mijn 3e volwaardige boek, is vandaag verschenen!
Fàilte gu Taigh Cloiche!
Ik weet het moment waarop ik hoorde dat mijn eerste boek, Supernerd, uitgegeven zou worden. Het was het voorjaar 2019 en ik had net een spuit gezet voor ons IUI-traject. Vol hormonen barstte ik in huilen uit. Van geluk. Het was ook de maand waarop ik zwanger raakte van Lily. En nu is mijn leven compleet veranderd.
Maire kan haar geluk niet op: ze heeft een beurs gekregen voor een kostschool in Schotland en staat op het punt om op avontuur te gaan. Even geen pestkoppen om haar heen of herinneringen die haar kunnen plagen, maar een nieuw begin.
In de Schotse Hooglanden maakt ze al snel nieuwe vrienden. Zij blijken er een wel heel bijzondere hobby op na te houden: ze zijn namelijk lid van een heksencoven. Ze slepen Maire maar al te graag mee naar hun magische avonden, waarop ze de maan vereren en de seizoenen vieren. In eerste instantie vindt Maire dit heel erg spannend en leuk… totdat er iets mis gaat.
Haar vriendinnen weten het zeker: de heksen van Taigh Cloiche zijn vervloekt.
Na Supernerd vond ik het best lastig om te bedenken wat ik nu wilde schrijven (ik zit nu zelf weer met hetzelfde hobbeltje). Zo veel kleine plotlijntjes die aan me trokken, maar nog geen verhaal waarvan ik dacht ‘JA, DIT IS HET!’. Ik wist wel dat ik ooit een boek over heksen wilde schrijven – dit had ik immers al meerdere keren geprobeerd. Totdat ik las over onze prinses, die naar een kostschool in Wales zou gaan. Natuurlijk moest ik meteen even opzoeken hoe het eruit zag… En toen was het alsof alle puzzelstukjes in elkaar vielen. Ik zou gaan schrijven over een meisje dat naar een Schotse (één van mijn favoriete landen) kostschool zou gaan en daar zou ze te maken krijgen met hekserij.
De personages schoten als paddenstoelen uit de grond en ik zag het helemaal voor me. En toch was het niet makkelijk. Ik heb veel herschreven en veel op- en aanmerkingen van mijn redacteuren gehad om het boek te krijgen zoals het nu is. En ik ben er trots op. Ik ben trots op het verhaal van Maire en Phi. Ik ben trots op hoe Taigh Cloiche, zoals de school heet, geworden is. Ik ben trots op de magie en de rituelen die in het boek zitten. Ik ben trots. Want ik heb dit toch maar eventjes geflikt!
Waar Supernerd op bepaalde vlakken al heel persoonlijk was, zoals Steph’s gewicht, haar onzekerheid, haar innerlijke demonen, is Vloek van vuur en schaduw dit ook. De kwetsbaarheid maar ook de kracht van vriendschappen, het erbij willen horen en verschillende vormen van angst zijn allemaal in het boek verweven. Ik heb me hiervoor kwetsbaar moeten opstellen, maar ik denk dat de personages hierdoor tot leven zijn gekomen.
De hekserij in het boek is natuurlijk wat bombastischer en grootser dan hoe ik het zelf toepas in mijn leven, maar het was heerlijk om mijn kennis en vaardigheden toe te kunnen passen in dit boek. Daar heb ik echt van genoten en ik hoop dat mijn mede-heksen zich een beetje kunnen herkennen in het pad van Phi en Maire.
Ik denk dat ik vanavond even live ga op Instagram om te babbelen over mijn boek. Want ik ben er ontzettend trots op en ik hoop dat er veel lezers van dit verhaal gaan genieten.
Le gaol,
Emmy
Ps. Natuurlijk kan je hem hier nog altijd bestellen.
Gefeliciteerd met je nieuwe boek! 🙂