Groen

Groen is de kleur van het gras, de kleur van mijn woonkamermuur en de kleur van het hart. Het is dé kleur voor de aarde en haar natuur, is fris en zacht. Brengt kalmte en slaat haar armen om je heen. Tevens is het een van mijn favoriete kleuren.

Deze kleur geeft me altijd het gevoel dat ik dichtbij de aarde ben. En als ik deze kleur in mensen zie heeft het vaak te maken met het aarde-element in hun. Er omheen zien kan wederom verschillende betekenissen hebben, zowel positief als negatief geladen. Het gezegde ‘groen zien van jaloezie’ is immers niet zomaar uit de lucht komen vallen. Een vieze groene kleur is dat.

Een lieve groene kleur, heel zacht, voelt aan als liefde. Liefde van het hart. Ik weet wat je nu denkt: en roze dan!? Maar roze en die lichte kleur groen liggen qua gevoel heel erg bij elkaar. Roze voelt echter meer als lichamelijke liefde, en groen meer als liefde in gedachten. Volgen jullie me nog? Nee? Mooi, want voor iedereen is het natuurlijk anders. En zo hoort het ook.

Groen is ook een kleur van rijkdom. Vroeger was het immers zo dat veel groen veel opleverde. Had je veel groen land (en dus vruchtbaar land) dan had je veel rijkdom. Niet zo gek dus dat briefgeld vaak deze kleur heeft. Ik moet zeggen dat als een tuin veel groen in zich heeft, ik dat ook een meerwaarde vind voor de plek. Dus wellicht is het inderdaad een rijkdomskleur. Alleen dan kan iedereen rijkdom natuurlijk weer anders opvatten. Rijkdom als in geld, maar bijvoorbeeld ook als in een toevoeging aan dat wat er al is.

Ik heb deze kleur graag om me heen. Het is een fijne kleur met een fijn gevoel. Het is warm nog koud, gewoon er tussenin. Relax met weinig poespas. Het doet me denken aan de bomen in het bos. En laat dat nou net een van mijn favoriete plaatsen zijn.