Andere boeken in deze serie: Honger
| 2008
Aantal pagina's: 494
ISBN: 9789047514190
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Het ene moment stond de leraar nog over de Burgeroorlog te praten. En het volgende moment was hij weg. Leraar aanwezig. Leraar weg. Geen poef. Geen lichtflits. Geen knal. Tijdens een doodgewone schooldag ziet de veertienjarige Sam tot zijn verbijstering zijn leraar pal voor zijn ogen verdwijnen. Zomaar ineens weg! Algauw blijkt dat iedereen die ouder is dan vijftien jaar op hetzelfde moment is verdwenen. Bovendien is er een ondoordringbare barrière rond de stad opgetrokken, waardoor er geen contact meer mogelijk is met de buitenwereld. Er breekt een enorme chaos uit. Net buiten de stad neemt Caine de leiding over zijn internaat en daarna ook over het stadje. Eerst weet hij enige orde te scheppen, maar gaandeweg voert hij met een aantal volgelingen een waar schrikbewind. Hoewel Sam helemaal geen leidende rol wíl, besluit hij ten slotte toch dat hij de kwaadaardige Caine moet tegenhouden. Maar intussen komt de dag dat hij zelf vijftien jaar wordt steeds dichterbij.
Gone, Verlaten heb ik al zo ontzettend vaak voorbij zien komen dat ik eigenlijk niet wist waarom ik het niet eerder geleend heb. Misschien dacht ik: goh, laat ik eerst wat andere series afronden, of misschien was het wel dat het me meer een jongensboek leek. Bij Unieboek was iedereen zo enthousiast over deze serie dat al die lieve mensen me er eigenlijk (en eindelijk) ertoe over hebben gehaald om dit boek te gaan lezen. Dus ik naar de bieb en hop, daar lag ie! Wat een mazzel.
Het is een vrij dik boek en hoewel ik daar nooit zo bang voor ben, was ik bij dit boek een beetje bang dat het wat af zou zwakker door de lengte. Ik heb wel vaker bij dikke YA’s gemerkt dat er dan al snel delen in het boek zijn die of niet boeiend zijn of weinig daadwerkelijke toevoegingen aan het verhaal hebben. Met Gone – verlaten was dit absoluut niet het geval.
De situatie, die zo kraakhelder werd geschetst, maakte het boek eng realistisch en ook de onwetendheid van de karakters vond ik echt ontzettend sterk overgebracht. Prachtig vond ik het hoe ieder kind toch een soort van draai vind in een geheel. Ook de natuurlijke leiderrol van Sam vond ik heel natuurlijk overkomen. Dat was het vooral: natuurlijk en realistisch. Ondanks de magische krachten en mutaties waren de onderlinge verhoudingen en complicaties heel erg echt. Het zou zo maar echt zo kunnen gaan.
Ik vond het boek ook lekker vlotjes lezen en ik had het dan ook – ondanks de bijna 500 pagina’s – vooralsnog in twee dagen uit, terwijl ik had verwacht minstens nog een dag nodig te hebben. Zeker met de verhuizing (ik las dit boek er net voor) was het een aangename afwisseling tussen al die klusjes die nog even gedaan moesten worden.
Al met al is Verlaten voor mij een van de sterkte dystopische verhalen die ik heb gelezen omdat alles wat er dan maar kan gebeuren aan bod komt. Het is realistisch, spannend, grappig, eng en romantisch, maar allemaal in evenwicht. Juist omdat het zich afspeelt in een kleine regio heeft Michael Grant meer mogelijkheid om in te gaan op details en dat vind ik zelf een groot pluspunt.
Ik ben in ieder geval heel erg benieuwd naar de rest van de serie en ik raad iedereen die hem nog niet gelezen heeft aan dit boek snel eens te lezen, want het 6e deel is net verschenen!
Geef een reactie