Flame (Divine Saga #1) – Bernice Berkleef

Flame Serie: Divine Saga #1
| 23 oktober 2013
Aantal pagina's: 520
ISBN: 9789085483694
Uitgave: Paperback
Goodreads

Amor is bloedmooi, steenrijk en een Griekse god. Hij denkt dat hij alles al een keer heeft meegemaakt… Totdat hij verliefd wordt op een mens.

Moon is een meisje dat het niet gemakkelijk heeft. Ze woont bij haar drankzuchtige oom en ongeïnteresseerde tante. Haar leven sleept zich voort en erg leuk of opwindend is het niet… tot de dag waarop ze een niet-menselijke jongen ontmoet.

Wanneer de paden van het aardse en het goddelijke elkaar kruisen, worden wetten overtreden, risico’s genomen en levens voor altijd veranderd… Welkom in de wereld van de Divine Saga!

Een tijdje terug won ik het boek Flame bij Nine Sisters. Niet veel later viel het boek op de mat; gesigneerd en wel en een stuk dikker dan ik had verwacht. Dat zou garant staan voor heel wat uurtjes vermaak!

Van te voren had ik echt al zo veel commentaar op dit boek gehoord… ‘lijkt heel erg op twilight’ en ‘Griekse Goden met Romeinse namen’, maar ik besloot echt met een frisse blik te beginnen.

Elk hoofdstuk begint met een quote en soms met een afbeelding. Dat het niet consequent werd doorgevoerd, vond ik jammer, al ben ik zelf niet zo weg van de afbeeldingen. Maar ik hoop dat in deel 2 of overal afbeeldingen staan, of helemaal niet. Nu is zo’n witte pagina opeens gek… De layout vind ik daardoor niet zo mooi.

Het is een lang verhaal. Want er gebeurt ontzettend veel, maar tegelijkertijd ook weer heel erg weinig. Ik denk dat vele editoren er heel wat stukken uit gestreept zouden hebben. Niet omdat ze storend zijn, maar omdat ze eigenlijk iets te veel ‘persoonlijke ontwikkeling van Moon / Amor’ zijn dan dat ze bijdrage leveren aan de opbouwende spanning. Het gebeuren van de Titanen deed me daarom ook echt helemaal niks. Het was als het ware alsof er twee boeken in verwerkt waren en dat Bernice niet altijd leek te weten welk verhaal ze nou wilde vertellen.

Natuurlijk zitten er ook overeenkomsten met Twilight in, dat zal ik niet herkennen. Maar als je er gewoon niet aan denkt tijdens het lezen, dan valt het ook minder op. Natuurlijk slaan sommige gebeurtenissen helemaal nergens op, en is alles over de top… Maar he, je hebt het over Goden he. Die stukken zijn voorspelbaar en cliché, maar niet verkeerd. Want het leest allemaal prima weg, ondanks de 500+ pagina’s.

Hoewel het spannende gedeelte bij mij dus niet echt als spannend binnenkwam, miste ik de complete actie een beetje. Pas op 80% van het boek komt er opeens een spanningsboog opzetten, maar omdat je zo in een ander soort verhaal zit, voelt dat een beetje vreemd. Als je mij dit boek met een woord zou moeten laten omschrijven, dan is dat ‘gezellig’. Op de meeste momenten vond ik alles wel gezellig. Die familie, waar iedereen zo lief is… Ja, gezellig. Moon, die is ook wel gezellig. Al mis ik bij haar wat bijzondere karaktereigenschappen. Nergens kreeg ik de indruk dat ze iets opvallends heeft, wat Amor’s liefde voor haar een beetje out of the sky laat zijn. Dat is dan wel weer heel erg Twilightish.

Al met al ben ik positief verrast door Flame. Ik zou hem zelf denk ik niet zo snel aangeschaft hebben omdat de kaft me niet zo aanspreekt en vanwege het commentaar van anderen, maar toch is het een boek wat aan te raden is voor vele YA fans. Het speelt zich in Nederland af, heeft genoeg zwijmelmateriaal en biedt tevens een langere tijd om in die wereld te vertoeven.