Eve door Anna Carey Serie: Eve #1
Uitgever: Harper Collins | juli 2012
Genres: Young Adult, Dystopia, Sciencefiction
Aantal pagina's: 352
ISBN: 9780062048516
Uitgave: Paperback
Goodreads
Where do you go when nowhere is safe?
After a deadly virus wiped out most of Earth's population, the world is a terrifying place.
Eighteen-year-old Eve has never been beyond the heavily guarded perimeter of her school, where she and two hundred other orphaned girls have been promised a bright future in The New America. But the night before graduation, Eve learns the shocking truth about her school's real purpose—and the horrifying fate that awaits her.
Fleeing the only home she's ever known, Eve sets off on a long, treacherous journey, searching for a place she can survive. Along the way she encounters Caleb, a rough, rebellious boy living in the wild. Caleb slowly wins her trust . . . and her heart. But when soldiers begin hunting them, Eve must choose between true love and her life
Toen ik Eve bestelde bij the Book Depository, had ik al een paar keer met het boek in mijn handen gestaan in de boekhandel. Ook andere bloggers waren positief over dit boek, dus ik besloot het bestellen. De omslag trok me namelijk ook best wel aan. En de combinatie van ‘Eve’ en het dystopische genre gaven mij de indruk dat het over een nieuwe start van de mensheid zou gaan. Boy, was I wrong.
Het verhaal gaat dus over Eve, een wees die op een soort school zit voor wezen. Ze is slim en heeft een goede opleiding achter de rug, maar op de dag van haar afstuderen komt ze erachter dat de afgestudeerde meiden gebruikt worden als fokmachine’s. De wereldbevolking is namelijk aardig uitgedund door de Plaag en ze hebben gezonde en sterke kinderen nodig om de boel te herstellen. Eve ontsnapt met behulp van een docent en gaat op de vlucht. Daar komt ze erachter hoe de wereld echt in elkaar steekt, en dat ze misschien ontvlucht is aan een lot nog erger dan een fokmachine.
Klinkt als een prima verhaal, maar meteen ook niet als het meest originele. En dat is het ook niet. Eve voelde absoluut niet aan als een origineel verhaal. Plots sprak de omslag me ook veel minder aan, omdat Eve helemaal niet op de foto lijkt.
Hoewel dit boek ontzettend vlot leest, bracht het mij niet zo heel veel verrassingen. Eve was gewoon een meisje. Slim, maar vooral booksmart. Dit maakte haar in de boze buitenwereld een beetje naief, ook op romantisch vlak.
Haar tocht was spannend, maar niet perse schokkend. Ik zag alles wel een beetje aankomen en kon niet altijd even goed hoogte krijgen van de manier waarop Anna Carey de wereld op had gezet. Ik miste daarin echt het unieke. Het was gewoon een wereld met minder mensen en een strak regiem. Dat hebben we natuurlijk al heel vaak gelezen.
Ik denk dat mijn hoge verwachtingen me de das om hebben gedaan bij dit boek. Ik had op heel andere (en bijzondere) dingen gehoopt, maar kreeg een vrij standaard dystopisch verhaal. Het was vermakelijk en las lekker, maar zal nooit andere dystopische boeken kunnen overtreffen. Toch vond ik het einde interessant genoeg om verder te willen lezen. Zou het tweede deel mijn honger naar originaliteit dan wel kunnen stillen?
Jammer dat dit boek een beetje tegenviel! Hij staat al heel lang op mijn TBR list, maar misschien dat hij daar nu nog wel heel lang blijft staan haha.
Zelf vond ik Eve erg leuk. Ik heb enorm gelachen om de manier waarop de personages geleerd wordt om mannen te haten en ook de vele verwijzingen naar bestaande literatuur vond ik tof. Ik ben benieuwd naar je mening over het vervolg 🙂
Dat is zo vervelend als je meer originaliteit verwacht had he :-s