Erfschuld – Arnaldur Indriðason

Erfschuld door Arnaldur Indriðason
Uitgever: Uitgeverij Q | mei 2015
Genres: Thriller
Aantal pagina's: 270
ISBN: 9789021457604
Uitgave: Paperback
Goodreads

Een alleenstaande oude man wordt dood aangetroffen in zijn appartement in Reykjavík. Hij blijkt vermoord te zijn, verstikt met zijn eigen kussen. Op zijn bureau liggen een paar krantenknipsels uit de oorlogsjaren: achter het Nationaal Theater in Reykjavík, dat in die tijd dienstdeed als opslagplaats voor het bezettingsleger, werd een meisje gewurgd aangetroffen. Een gepensioneerde politieman hoort van de moord op de oude man en zijn nieuwsgierigheid is gewekt. Hij is goed bekend met de zaak – maar waarom zou iemand daar meer dan een halve eeuw krantenartikelen over bewaard hebben?

Erfschuld is nu al bekroond met een internationale prijs: de Spaanse Premio RBA de Novela Negra 2013, die wordt uitgereikt aan de schrijver van een nog niet verschenen misdaadroman. Er werden tweehonderd manuscripten uit verschillende landen ingestuurd.

Soms overkomt het me dat ik spontaan een boek in de brievenbus heb liggen. Dit kan zowel positief uitpakken (toffe verrassing) als negatief (teleurstellend boek). Erfschuld was ook zo’n boek, en ik weet eigenlijk niet waar ik hem moet indelen. Ik heb een hele tijd gewacht tot ik dit boek ben gaan lezen, omdat het een thriller is en deze boeken me niet altijd trekken. Ik gaf andere recensie-exemplaren voorrang en koos eerder voor mijn eigen boeken. Uiteindelijk heb ik totaal geen spijt dat ik dit boek heb gelezen, want het was zeker een welkome verfrissing om eens wat anders dan een YA boek te lezen.

Deze thriller is van Scandinavische afkomst en ik denk dat iedereen wel kan beamen dat deze thrillers altijd erg sterk zijn. Ook op Young Adult vlak heb ik een paar thrillers uit het noorden gelezen, waar ik altijd erg over te spreken was. Het wat echter lang geleden dat ik een volwassenen thriller las.

Dit verhaal speelt zich af in IJsland. De namen worden van te voren kort toegelicht op uitspraak. Ik vind het een goede keuze dat de namen gebleven zijn zoals ze horen te zijn, dit behoud het karakter en de sfeer in het boek. Ergens ben ik van mening dat je van namen af moet blijven bij het vertalen van een boek.

Erfschuld verteld een aantal verhalen door elkaar, welke allemaal verband met elkaar hebben. Er wordt afgewisseld tussen het heden en het verleden (1944). Soms is dit verwarrend, omdat personages overlap hebben en het niet aan het begin van het hoofdstuk vermeld wordt.

Ik vond de personages en hun motieven interessant, maar de algehele zaak die moest worden opgelost, deed me eigenlijk niet zo veel. Ik vond het interessant om met de personages mee te zoeken, maar eigenlijk interesseerde me het geen reet wat de uitkomst zou zijn. Dat is jammer, want bij dit soort boeken helpt dat wel om echt meegetrokken te worden in het verhaal.

De personages maakte het er toe dat ik wilde blijven lezen, maar het einde vond ik eigenlijk niet zo sterk. Ik had de indruk dat de uitkomst een beetje random uit de lucht kwam vallen.. Of ik moet de aanzet compleet over het hoofd hebben gezien, dat kan natuurlijk ook.

Motiveert deze vrij dunne thriller me om meer thrillers te gaan lezen? Ergens. Maar dan denk ik toch dat ik eerder wat Nederlandse spannende boeken op zou pakken, om vertrouwder te worden met het genre. Ik ben namelijk geen thrillerkenner en zou niet kunnen zeggen of Erfschuld nou briljant in elkaar zit, of juist maar matig is. Ik kan alleen delen dat ik het een leuk verhaal vond met boeiende personages. Maar wellicht is dat voor jullie al voldoende.