En toen hadden we een kleuter in huis

Hiep hiep!

Vandaag blaast Lily vier kaarsjes uit. VIER alweer. Het is echt ongelofelijk maar waar: de tijd vliegt. En stiekem vind ik het best heftig om afscheid te nemen van de periode waarin ze nog echt heel klein was.

Elke dag wordt ze een beetje meer zelfstandig. Of dat nu is omdat ze dingen durft te zeggen tegen een vreemde, of zelf haar kont af kan vegen: ze begint steeds meer zelf te doen. Prachtig om te zien en te mogen begeleiden, maar ook wel zwaar ofzo. Want opeens moet je het uit handen geven.

Lily is er nu helemaal klaar voor om naar de basisschool te gaan. Een nieuwe periode in haar (en ons) leven. Plots is het niet meer papa die haar drie keer in de week naar de kinderopvang brengt, maar fiets mama elke doordeweekse dag met haar naar school. Plots is ze niet meer de grootste van de groep, maar weer de kleinste. Een nieuwe groep vol regels, afspraken en dingen om te leren. En ze gaat er vast van genieten, want ze is er echt enorm aan toe.

Ik ben enorm trots op haar. Op wat ze laat zien, wat ze zegt, wat ze doet. Ze is al echt een eigen persoontje en ik hou met heel mijn hart van haar. Wat bof ik dat ik haar mama mag zijn.

Ze is dol op Paw Patrol, Bluey, lego, duplo, haar knuffel Mermaid, knuffelen, boekjes lezen, hamertje tik, kleien, buiten spelen, dansen, springen en lachen. Ze kan echt zo van ‘hihihi’ lachen en is bijna altijd vrolijk. Ze is ook een dondersteen met een blik smoezen om maar niet naar bed te hoeven, maar meestal kan ik daar juist enorm om lachen.

Lily, je bent niet meer weg te denken in ons leven, het gaat allemaal veel te snel en ik had de afgelopen jaren voor geen goud willen missen. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!