Een wereld zonder hemel

Een wereld zonder hemel Serie: Under the never sky #1
Andere boeken in deze serie: De eindeloze nacht
| 28 maart 2012
Aantal pagina's: 336
ISBN: 9789022559475
Uitgave: Paperback
Goodreads

In haar futuristische debuutroman heeft Veronica Rossi de mensheid in twee kampen verdeeld. Of je woont in een koepel en leidt een zo goed als compleet virtueel leven, of je woont buiten de koepel en bent overgeleverd aan de wetten van de natuur.
Aria weet dat haar overlevingskansen in de woestenij – oftewel de Winkel des Doods – minimaal zijn nu ze is verstoten van haar thuis; de hermetisch afgesloten stad Reverie. Als ze al niet in handen valt van rondzwervende kannibalen, dan raakt ze waarschijnlijk wel gewond tijdens een van de zeer agressieve elektrische stormen die over de vlakte jagen en waarvan alleen de vrijgekomen lucht al dodelijk kan zijn. Wanneer ze de vlaktebewoner Perry tegenkomt, lijkt hij haar enige hoop om in leven te blijven. Ze besluiten samen op te trekken en luiden op die manier een nieuw tijdperk in voor iedereen die leeft in de wereld zonder hemel.

En dit vond ik…

Ik vond Een wereld zonder hemel in de bibliotheek en de cover sprak me wel aan, dus pakte ik het boek uit het schap en las de achterkant. Die beloofde veel dus ik klemde het boek onder mijn arm en nam het mee.

Allereerst is dit een typisch dystopisch verhaal waarin de wereld is veranderd door de komst van zogeheten Aeterstormen. Wat dit precies zijn weet je als lezer niet, maar je weet dat het gevaarlijk is. Dodelijk en wereld veranderend. Dat een groep mensen zich heeft afgezonderd en bijna volledig digitaal leeft. In zogenaamde Domeinen, als een soort second life, leven ze zonder ziekten en zo leuk als ze zelf willen. Maar is dat wel zo glansrijk? Het klinkt eerst leuk, maar ik moet er zelf niet echt aan denken. Dan liever het harde leven in de wildernis, denk ik.

Ik vond Een wereld zonder hemel een beetje traag op gang komen. Ik kon mezelf eerst niet zo plaatsen in het verhaal en ik had het gevoel dat Perry een stuk ouder was dan de 18 die hem later gegeven werd. Maar naarmate het verhaal vorderde kreeg het meer vaard en leken de personages meer passie te krijgen. Ik vond Aria eerst een beetje suf, maar hoe ze zich ontwikkelde was gewoonweg top!

Wel vond ik het jammer dat Aria zo ‘speciaal’ moest zijn… Wat dat is, ga ik lekker niet verklappen, want daarvoor moet je het boek zelf maar lezen.
De wereld die Veronica geschept heeft is interessant vol boeiende personages en een constante strijd om te overleven. Ik ben echt ontzettend benieuwd naar het vervolg, want het is een behoorlijk open einde. Wel was het sterk einde. Veronica heeft mij overtuigd!