In vele boeken, vooral over hekserij, spreekt men over witte of zwarte magie. Maar moet magie wel een kleurtje hebben? Is iets ‘witte magie’ noemen niet gewoon goedpraten wat je doet en ‘zwarte magie’ iets afkeuren?
Ik vind het fijn om te proberen alles niet zo zwart/wit te zien en zeg vaak dat alles wat we doen in een grijs gebied zit. Hoe goed we iets ook bedoelen, het kan immers altijd zijn dat iemand nadeel ondervindt aan jou acties en andersom ook.
Een ding dat vaak onder witte magie wordt verstaan is andere mensen helpen. Dat is natuurlijk heel fijn, maar als je geen toestemming hebt, stuur je iemand energie die dezelfde persoon misschien helemaal niet wil ontvangen en dus stoort. Is het dan nog wit, ondanks de goede bedoelingen? In principe niet, want je ‘schaad’ iemand, ook al is het misschien niet relevant.
Ik denk dat wij mensen ons niet heel erg moeten vastgrijpen aan ‘dit is witte magie!’ maar meer moeten nadenken over oorzaak en gevolg. Het is belangrijker van te voren na te denken wat de gevolgen kunnen zijn van de energie die je stuurt. Vraag je af wat je intenties zijn en of je toestemming nodig hebt. Verschuil je niet achter ‘ja maar ik wilde helpen!’ maar geef toe dat je misschien hebt gehandeld zonder stil te staan bij je daadwerkelijke acties.
Volgens mij moeten we vooral uit liefde handelen, maar niet ons verstand verliezen. Het is belangrijk met beide beentjes op de grond te blijven staan, want we leven niet voor niets op aarde!
Misschien moeten we eens proberen af te stappen van zwart wit… laten we onze rituelen en gebruiken een kleurtje geven! Aardemagie bruin of groen.. En magie voor de liefde roze.. Dat soort dingen.. Dat klinkt toch veel fijner en misschien zelfs wel oprechter!
Mooi stuk! En helemaal mee eens!
Dankjewel!