De Honden | 17 februari 2015 Aantal pagina's: 300
ISBN: 9789025758806
Uitgave: Paperback
Goodreads
Jeugdboek 'De honden' van Allan Stratton is een spannende thriller voor jongeren vanaf 13 jaar. Wanneer Cameron en zijn moeder naar een oude, afgelegen boerderij verhuizen, begint Cameron dingen te zien en te horen die er niet zijn. Het lijkt wel of hij gek wordt. Wat is er met de vorige bewoners gebeurd? Waarom gedraagt de boer die naast hen woont zich zo vreemd? En wat hebben die enge kindertekeningen te betekenen? De honden: een spannende thriller Cameron en zijn moeder zijn al vijf jaar op de vlucht voor Camerons gewelddadige vader. In de kelder van hun nieuwe huis, een afgelegen, verlaten boerderij, vindt Cameron een halfvergane map met angstaanjagende kindertekeningen. De beelden laten hem niet los en hij gaat op onderzoek uit. Alles wijst erop dat de vorige bewoners een gewelddadige dood gestorven zijn; Cameron verdenkt de boer die naast hen woont. Maar terwijl hij het mysterie probeert te ontrafelen, raakt hij steeds meer verstrikt in zijn eigen angsten Jeugdboek van Allan Stratton Allan Stratton is een veelbekroonde Canadese auteur en toneelschrijver. Voor zijn eerdere jeugdboeken ontving hij prijzen als de Printz Honor Book Award en de Canadian Library Association Best Book Award. Zijn boeken zijn uitgegeven in vijftien landen.
Een tijdje terug viel er opeens een boek op de mat; een nieuw leesexemplaar van uitgeverij Gottmer. De vorige keer trok het boek me niet zo en tja… dan is zo’n wit boek toch een beetje een afknapper in de kast. Toch besloot ik met een schone lei te beginnen en zocht ik op waar het boek, De honden genaamd, over ging. Dat klonk best interessant, maar het kon echt alle kanten op gaan. Een magische kant, maar ook een heel realistische kant. Ik wist daardoor niet precies wat ik kon verwachten, maar wauw, wat een fantastisch verhaal.
Hoewel het een boek is waar een zeker bovennatuurlijk element in zit (of is het toch wat ander? Voor jou om uit te zoeken!), is het vooral ontzettend realistisch. Cameron is een personage die mij enorm raakte omdat hij me zo erg deed denken aan mijn omgeving. Aan de ene kant vond ik dat heel griezelig, maar aan de andere kant vind ik het prachtig hoe dit Cameron een soort extra stem voor me gaf.
Geen enkele keer tijdens het lezen kreeg ik het gevoel dat er herhaling in zat of dat het niet nuttig zou zijn voor het verhaal, in tegendeel; ik wilde alleen maar meer meer meer. Ik wilde zo graag weten hoe alles nou in elkaar zat, en hoewel ik dan vaak al een idee krijg hoe het nou werkelijk zit, wist het boek me te verrassen.
De schrijfstijl is erg prettig en door de gedachtegang van de jongen krijg je echt het idee dat je hem leert kennen. Ik zag hem in ieder geval helemaal voor me. Toch zijn er ook punten die wat minder liepen; zo bleven sommige personages wat vlakker (tja, groot contrast natuurlijk!) en kreeg ik nou niet de indruk dat Camerons gedrag altijd paste bij zijn leeftijd. Ook deed of zei hij soms dingen waarvan ik zoiets had van ‘neeee! sukkel!’ maar als een personage dat bij je teweeg brengt, is het een goeie.
Het verhaal is vrij emotioneel geladen en bevat echt heel veel maatschappelijke kwesties waar een jongere tegenaan kan lopen. Toch voelt het niet als ’too much’, omdat alles als een puzzel in elkaar past.
Ik vond De honden een erg goed boek waarvan ik denk dat heel veel mensen het zal aanspreken. De onderwerpen zijn dan misschien zwaar, maar daardoor juist ook wel ideaal geschikt voor leerlingen die boeken moeten lezen voor hun leeslijst. Het is geen boek waar alles happy happy joy joy is, maar wel een boek waarin zware gebeurtenissen mooi zijn beschreven.
Grappig dat iedereen eerst dacht ‘meh’ en dat de meesten het toch een heel mooi boek vinden. 😀 Ik vond ‘m ook geweldig.
Dat lees ik inderdaad bij veel mensen terug!
(Mag het even hier?)
Ik vind het heel jammer dat jouw cover de Blossom Books Coverwedstrijd niet heeft gewonnen! Mijn vriendin en ik hebben allebei gestemd (op zaterdag 31 januari in Donner, wij waren gelukkig wél nog op tijd) en we hebben nog een vraag. Was het je eigen idee om die Latijnse quote erop te zetten? We vinden ‘m namelijk heel cool 😀 !! (gymnasiasten hè :P)
Haha. De Latijnse tekst is puur een opvulling. Zo worden teksten altijd opgevuld als ze nog niet bekend zijn!
Wel gek dat je toen nog kon stemmen! Ik was er ook de 31ste en toen zeiden ze dat ze had op de 30ste al verstuurd hadden!
O cool! We waren gewoon echt benieuwd ;P
Hm ja, misschien stond er wel iemand anders achter de kassa bij ons die niet wist dat je niet meer kon stemmen. We gaven het stembriefje gewoon bij de kassa af. Maar wie weet is het inderdaad niet meer opgestuurd.. Maar het is wel gemeen, want je zou tot en met 31 mogen stemmen!
Ja, heel jammer! Want er lagen geen briefjes meer en ze snauwde echt zo van; ‘ja, dat kon tot gisteren, we hebben het al opgestuurd!’.Dus ik begon nog met ‘maar de poster zegt…’ helaas.