Bomen fascineren me. Ik hou ervan om in het bos te zijn en kijk graag naar hun natuurlijke vormen. Niets is mooier dan een fijne boom. Ik ben een boomknuffelaar en ik ben er trots op. Hierdoor ben ik van mening dat elke boom een betekenis heeft en dat iedereen een eigen boom heeft die symbool staat voor jou als persoon, zoals ik een hele tijd terug al schreef over de wilg.
Dit keer wil ik een andere boom beschrijven die mij fascineert, omdat hij zo’n voelbare verschijning heeft. Het is een boom die ik bijzonder vindt, bijna heilig, omdat zijn kracht heel erg aanwezig is. Ik heb het dan over de Eik.
In vele culturen wordt de Eik gezien als een heilige boom en dat is niet zonder reden. Het trok me om erover te gaan schrijven, dus besloot ik er wat meer informatie over op te zoeken
Toen ik mezelf voor het eerst ging verdiepen in de Wicca, en later in het Paganisme in het algemeen, las ik verhalen over Koning Eik en Koning Hulst, die twee maal per jaar, bij Midzomer en Midwinter, met elkaar streden over wie komend seizoen de baas was. Elk jaar weer won Koning Eik met Midwinter en hij was dan ook de baas tot Midzomer, wanneer Koning Hulst won. De Eik is hierbij dus degene die naar het licht toe werkt.
Eerst deed dit me niet zo veel, maar nu ik me er steeds meer in verdiep wordt het me duidelijk welke rol de Eik speelt in de mythologie en in de energie die hij onze moeder aarde geeft. Het is een boom die naar het licht toespeelt en ons moed geeft om daarvoor te vechten.
Zelf heb ik de eikenboom altijd gezien als een mannelijke boom. Ik weet het niet, maar z’n majestueuze grote geeft me altijd een sterk mannelijk gevoel. Het is een krachtige boom, krachtig in zijn energie die je haast een gevoel van onoverwinnelijkheid geeft. Als je naast hem staat voel je je misschien klein, maar ook krachtig en moedig. Het verbaasd me niks dat men het de koning onder de bomen noemt.
In de oude Griekse mythologie stond de eik symbool voor de verbintenis tussen de goden en de mensen op aarde. Vooral de bliksemgoden werden gelinkt aan de eik, want men dacht dat de eik als eerste de woede (dus de bliksem) van de goden opving. Ook Duitse en Keltische volkeren linkte de boom aan de bliksemgoden.
Voor de Kelten was deze boom ook bijzonder heilig. Voor hen stond deze koning voor moed en kracht. Ook waren de Druïden van mening dat de eik stond voor mannelijke energie (vandaar mijn gevoel van een mannelijke boom) en dan vooral de mannelijke vruchtbaarheid. Ook wijsheid werd aan de Eik gelinkt door zijn bijna koninklijke verschijning.
Er waren meer redenen voor de Kelten om de Eik te eren. De Eik was namelijk onderdak verschaft aan hét bekende Druïdeplantje: de maretak! Je ziet het niet zo vaak, maar als je maretak ziet groeien, dan is het in een eikenboom. En we weten allemaal dat die plant zeer belangrijk was voor deze Keltische wijsheren. De bladeren van de boom werden dan ook voor vele magische doeleinden gebruikt.
Wist je dat de Kelten de eikel, de vrucht van de Eik gebruikte als talisman voor in de strijd? Ze geloofden dat het hen moed bracht en kracht. Ik denk dat we de eikel kunnen zien als het zaad van de eik, het toppunt van mannelijke vruchtbaarheid.
Het is niet zo gek dat die mannelijke vruchtbaarheid ook vrouwelijke energieën aantrekt, zoals moedergodinnen, dryaden en nimfen. Ze komen allemaal op die grote eik af.. En geef ze eens ongelijk.
Ik weet nog wel dat ik als kind in de herfst kastanjes en eikel verzamelde om daar diertjes van de maken. Ik vond het gek dat we de eikels niet aten, want bij ons op school stonden heel wat beukennootjes die we bijna elke pauze trots aan het verzamelen waren om op te eten. Van eikels maakte ik dus maar beestjes, door er prikkers in te steken. Als ik alleen de hoedjes vond, gebruikte ik die als fluitjes, want dat kon ik best wel goed.
Al met al vind ik de eikenboom een bijzondere boom en hoop ik dat hij ons nog een heel lange tijd op de aarde zal vergezellen.
Wat een ontzettend leuk stuk. Het deed me even mijn kindertijd in de bossen herbeleven. Bedankt voor het delen. Vriendelijke groet