De Bijzondere Kinderen van Mevrouw Peregrine Serie: Miss Peregrine #1 Andere boeken in deze serie: Omhulde stad
| 30 maart 2012
Aantal pagina's: 383
ISBN: 9789044817171
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Een mysterieus eiland. Een verlaten weeshuis. Een vreemde verzameling bizarre foto's. Als kind had Jacob een speciale band met zijn grootvader, die hem bizarre verhalen vertelde over zijn jeugd en die een collectie vreemde foto's van bijzondere kinderen bezat. Na het tragische verlies van zijn grootvader reist de zestienjarige Jacob naar een afgelegen eiland in Wales, waar hij de ruïnes ontdekt van een verlaten tehuis voor kinderen. Wanneer Jacob de verlaten kamers van het tehuis verkent, blijkt dat de kinderen van het tehuis meer dan alleen bijzonder waren. Misschien waren ze wel gevaarlijk. Misschien was er een goede reden om hen geïsoleerd op het eiland te laten wonen. En misschien zijn ze nog steeds in leven ...
Ik heb echt geen enkel idee wat ik van De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine moest verwachten toen ik het meenam vanuit de bieb. Ja, ik had er goede dingen over gehoord, maar waar het precies over zou gaan was ik weer vergeten. En ik moet zeggen dat ik tijdens het lezen aangenaam verrast werd!
Het is een bijzonder boek met een bijzonder verhaal, over bijzondere mensen.
Het bevat geschiedenis, spanning, romantiek en een flinke dosis fantasie, zonder dat het verhaal uit evenwicht gehaald wordt. En daarnaast is het boek ook nog eens prachtig vormgegeven!
Heerlijk vond ik al die oude foto’s en de hoofdstuk pagina’s. Zo’n verschil met andere boeken en zeker een enorme toevoeging aan het verhaal. Ik denk zelfs dat het anders echt niet zo leuk was geweest.
Ik vond het verhaal leuk en orgineel. Hoewel het verloop van het verhaal me niet zozeer verraste, was het wel goed en spannend beschreven. Wel vond ik het jammer dat sommige stukken op het eind vrij snel gingen ten opzichte van het begin en dat ook de foto’s opeens een stuk minder waren.
Hoewel ik er normaal nooit van hou als er foto’s gebruikt worden voor de karakters, vond ik dit in dit boek totaal niet storend. De foto’s gaven de sfeer goed weer en waren niet zo ‘gemaakt’ zoals je vaker op covers ziet. Op een of andere manier maakte het niet uit hoe de foto’s er uit zagen, want in mijn hoofd vervormde alles zich tot kloppende plaatjes. Juist omdat de foto’s zwart/wit zijn en een soort van afstandelijk, kan je de rest zelf invullen. Ransom heeft het ook goed aangepakt qua beschrijvingen van de personages.
De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is werkelijk een prachtige uitgave waarvan ik hoop dat er nog meerdere delen zullen komen. Ik denk namelijk dat dit boek heel erg veel mensen kan aanspreken.
Lijkt me een heel leuk boek!
Het is zeker een aanrader!
De foto’s vond ik er ook echt goed bij passen 😀 En het einde was inderdaad een beetje te snel gedaan allemaal, dat was wel zonde. Maar verder wel een heel goed boek 🙂
Ik vond het nogal lastig om in het verhaal te komen.
Ik ben een paar weken geleden in het boek begonnen en vond het eerst wel spannend, maar dan heb ik het aan de kant moeten leggen door omstandigheden en nu mis ik het boek zelfs niet echt. Da’s geen goed teken 🙂
Dat is inderdaad geen goed teken! 🙂 Ik moet ook zeggen dat het weten dat er nog een deel komt toch een beetje een afknapper is.
Ik heb hem nu ook gelezen, in het Engels, en ik vond het een mooi boek 🙂 de foto’s maakten het zeker af. Al vond ook ik het wat snel gaan, wat meer foto’s en wat meer uitdiepen van dingen er omheen (zoals die ‘old man’ die ze uit het veen gehaald hadden) was leuk geweest.
Leuk detail is trouwens dat de foto’s ook echt oude foto’s zijn, niet speciaal voor het boek gemaakte plaatjes.
Ja, dat vind ik wel erg gaaf.. Maar ik ben bang dat het volgende deel de tweede keuze foto’s gaat krijgen.. Dat zou jammer zijn.
[…] ook wat Yolande en Emmy over dit boek […]