Uitgever: LS Amsterdam | Oktober 2017
Genres: Young Adult, Sciencefiction, Dystopia, Thriller
Aantal pagina's: 384
ISBN: 9789024576883
Uitgave: Paperback
Goodreads
Cel 7 van Kerry Drewery is een eigentijdse thriller over de macht van de (social) media, fake nieuws en het recht in eigen hand nemen.
Multimiljonair en beroemdheid Jackson Paige is vermoord. De 16-jarige Martha wordt bij het lijk gevonden, met een geweer in haar hand. Het lijkt dus een uitgemaakte zaak, vooral in een maatschappij waarin geen rechters meer aan te pas komen maar het publiek via de populaire realityshow Dood is gerechtigheid beslist of iemand schuldig is of niet. Bovendien heeft Martha zelf schuld bekend. Maar is ze wel schuldig? Of is de realiteit veel complexer dan de media het publiek wil doen geloven? De countdown begint. Blijft ze leven of gaat ze dood? Jij beslist!
In eerste instantie stond ik niet perse te springen om aan Cel 7 te beginnen. Ondanks positieve geluiden bij andere bloggers wist ik niet of dit boek wel wat voor mij zou zijn. Gelukkig zijn lange treinreizen ideaal voor dit soort – heb ik wel zin om hem op te pakken – boeken.
In Cel 7 heeft Engeland de boel drastisch omgegooid; bega een moord en de kijkers van de tv-programma mogen bepalen of je geëxecuteerd wordt of niet. Zeven dagen krijg je, en elke dag ga je naar een cel dichterbij je dood. De 16-jarige Martha wordt ervan verdacht de multimiljonair en nationale knuffelberoemdheid Jackson Paige te hebben vermoord. Ze heeft bekend… Maar is ze wel écht schuldig?
Al heel snel bleek dat Cel 7 een ontzettend verslavend en meeslepend boek te zijn. Ik zat er al heel snel in en wilde dolgraag weten hoe het af zou lopen. Ik zat constant op het puntje van mijn stoel en heb het boek echt verslonden. Voor ik het wist was ik er doorheen en bleef ik zitten met heel veel stof om over na te denken.
Ik vond Cel 7 echt heel goed en ook zeker een boek waarbij ik nog wel een hype verwacht, maar er zaten ook een paar dingen in die me nog steeds frustreren.
Het idee achter het boek; in hoeverre de media onze mening beïnvloed, komt duidelijk naar voren. Ik vond het heel erg sterk neergezet en ook een beetje eng. Wel had ik graag nog wat meer tegengeluid gehoord; het was nu echt alsof vrijwel iedereen maar als een schaapje meeliep, terwijl het programma wel erg over de top was. Zo wordt er aan het begin van het programma gelogen en gezegd dat Martha een heel goed verblijf in haar cel heeft (uiteraard is het tegendeel waar), terwijl de kijker later in haar cel kan kijken en dan ziet hoe slecht ze het heeft. Er lijkt niemand op te reageren en dat vond ik af en toe een beetje wringen.
Dat wij mediaverslaafden de rechten van de mens wellicht uit het oog verliezen, is een van de belangrijkste elementen uit het boek, maar ik vond het soms net iets te onwaarschijnlijk. Niet iedereen trapt er in en niet alle mensen zijn fout. Er zaten heel wat toevalligheden in het boek (precies bij Martha’s zaak zijn de camera’s klaar, dat soort dingen) en dat vind ik soms een beetje te ver gezocht? Wat het boek wel veroorzaakte was dat ik boos werd. Boos op de bevolking en boos op het feit dat wij mensen altijd maar een oordeel over anderen klaar hebben.
Aan de ene kan vond ik Cel 7 echt een fantastisch boek. Het is spannend, meeslepend en zet je aan het denken (en dat vind ik heel fijn!). Toch zaten in die nadenk elementen ook een paar dingetjes die ik minder overtuigend vond. Ik vond het tv-programma zo nu en dan te over de top, waardoor ik een tegengeluid miste.
Cel 7 is beangstigend realistisch.
Al met al is Cel 7 een ijzersterk en vooral realistisch boek met goede vraagstukken over het beoordelingsvermogen van de mens en de invloed van media. Ik heb echt genoten van de spannende sfeer en de vlotte pen.
Fijne, overtuigende recensie. Als ik eerlijk ben sprak dit boek mij in eerste instantie ook niet echt aan, maar ik ben nu toch wel benieuwd geworden, het klinkt als een spannend en niet-weg-kunnen-leggen boek!
Ik ben m nu aan het lezen (ben nog niet al te ver), maar herken wel wat dingen van je recensie. Het blijft heel raar dat niemand echt iets doet, maar het allemaal maar laat gebeuren. Aan de andere kant, dat gebeurt nu op zich ook wel in onze samenleving helaas.