Blauw

Vroeger, toen ik nog een kleine Emmy was, had ik absoluut niks met blauw. Ik vond het een jongenskleur en maar saai. En nu, nu vind ik deze kleur heerlijk. Samen met paars zal deze kleur wel bovenaan staan denk ik.

Blauw is voor mij de kleur van het element water. Mensen die deze kleur van binnen zijn, zijn water. Ik kan echt genieten van mooie meren of zeeën. Water hoeft niet perse blauw te zijn, ook al linken we het er wel altijd naar. Ik vind het ook de kleur van kalmte en van stromende energie. Een helende kracht. Als ik zonder diep te kijken, zielen zie, zijn het over het algemeen blauwe flitsen. Blauw is fijn. Blauw is lekker koel. Blauw voelt beschermend en overziend en wil zich uitspreken. Wauw, wat ben ik positief over blauw. Ik vind het gewoon een ontzettend fijne kleur. Wat wel apart is, omdat dat pas een paar jaar zo is.

Of ik dan alles blauw wil? Echt niet. Teveel is ook weer een beetje overdreven, daar word je gek van. Het is een kleur die je met mate gebruiken moet. Blauw mengt makkelijk met andere kleuren, net zoals dat water met vele stoffen kan mengen. Blauwe watermensen kunnen makkelijk met andere mensen mengen, maar kunnen daardoor ook overspoeld worden met emoties. Watermensen zijn daardoor heel gevoelig, en als ze zich afsluiten worden ze koud als ijs.

Toen ik op mezelf ging wonen koos ik bewust voor een blauwe muur, omdat ik rust om me heen wilde. Zodoende werd met slaapkamer voorzien van dezekleur. Toch heb ik, naast veel kleding, niet heel veel blauw in huis. Het hoeft ook niet meer, ik denk dat ik zelf genoeg kleur in met heb om het blauwheidsniveau hoog te houden.

Verder is blauw, volgens de chakraleer, de kleur van de keelchakra. Van het communiceren dus. Blauw stroomt, communicatie stroomt ook, dus dat ik wel logisch. Maar toch vind ik communicatie meer bij geel passen. Maar dat is natuurlijk een persoonlijk oordeel. Persoonlijk vind ik het meer de kleur van inzicht, innerlijke rust en de kleur van stromende gevoelens.