Het weerzien | 2011
Aantal pagina's: 334
ISBN: 9789048001941
Uitgave: Paperback Goodreads 
Na een stukgelopen relatie in Italië woont Marnie weer in Londen, waar ze in een piepklein poppenmuseum werkt. Als ze op een ochtend onverwacht een telefoontje krijgt van Oliver, haar grote jeugdliefde, is dat het begin van Marnies terugkeer naar het verleden. Ralph, de gezamenlijke jeugdvriend van Marnie en Oliver, blijkt ernstig ziek. Om bij hem te kunnen zijn in deze zware periode, vertrekt Marnie naar Ralphs buitenhuis in Schotland. Hier komen de herinneringen aan haar jeugdjaren in alle hevigheid naar boven: Marnies gevoelens voor Oliver en Ralphs onbeantwoorde liefde voor Marnie. Wat is er al die jaren geleden precies gebeurd, waarom is het contact tussen de drie ooit verbroken – en kunnen ze het verleden achter zich laten? Het weerzien is een prachtig verhaal over vriendschap, liefde, loyaliteit en de kracht van herinneringen. Een psychologische roman met de suspense van een thriller.
Hoewel mijn moeder er dol op is, liep ik zelf nooit echt warm voor de boeken van schrijversduo Nicci French.
Nu wist ik dat de vrouwelijke helft, Nicci Gerrard ook een aantal soloboeken had geschreven, maar ik kon me niet echt voorstellen hoe die boeken dan geschreven zouden zijn. In een boekenpakket mocht ik een van haar boeken ontvangen en besloot ik me toch maar te wagen aan het boek ‘Het weerzien’. Wegzetten kan immers altijd nog.
Het weerzien gaat over Marnie, een vrouw die na een kapotgelopen relatie in Italië weer in Londen is komen wonen en daar in een poppenmuseum werkt. Op een dag krijgt ze een telefoontje van Olvier, die haar verteld dat Ralph op sterven ligt en dat ze meteen naar Schotland moet komen. Dat is het begin van een stortvloed van herinneringen die langzaam duidelijk maken wat de onderliggende verhoudingen tussen de personages zijn. Je duikt als het ware in hun leven van vroeger tot nu. Langzaam en met afwisselende gedeelten waarin wordt overgesprongen naar het verleden en het nu verteld de hoofdpersoon het verhaal van hun leven.
Nicci weet de emoties en karakters van de personages sterk neer te zetten, wat het een levendig verhaal maakt, ondanks de zware verliezen gedurende het verhaal. Je leeft je in met de personages en ziet voor je wat er gebeurd.
De afgelopen tijd lijk ik veel van dit soort boeken gelezen te hebben, en ook hier heb ik een positief oordeel. Het weerzien is namelijk heerlijk om te lezen en kan je terecht een tranentrekker noemen, zonder dat er zielige passages in het boek voorkomen. Juist door die weglatingen vul je het zelf met je eigen gevoelens in, wat het juist echter maakt. Ook dit verhaal leent zich prima voor een film, maar met het boek zelf kom je visueel, als je een beelddenker bent, al aardig ver.
De eigenzinnige karakters lijken zo echt dat het bijna normaal is om een beetje vreemd te zijn. Dit maakt het boek sterk, omdat ik denk dat ieder mens wel een beetje vreemd is en de lezer zich zo sneller kan identificeren met de personages.
Kortom, ik zeg: aanrader. Bij uitgeverij de Boekerij is dit boek verschenen en te koop voor 10 tot 12,50 euro.
Geef een reactie