Het stille blauw (Under the Never Sky #3) – Veronica Rossi

Het stille blauw Serie: Under the never sky #3
Andere boeken in deze serie: Een wereld zonder hemel
| oktober 2014
Aantal pagina's: 335
ISBN: 9789000343218
Uitgave: Paperback
Goodreads

Het stille blauw is het verpletterende en laatste deel in de Wereld zonder hemel-trilogie over Perry en Aria. Ze hebben voor hun liefde gevochten en hebben de zware tests van hun leiderschap doorstaan. Nu zijn ze klaar om een laatste poging te ondernemen om de twee kampen samen te brengen in een nieuwe wereld.

Ter gelegenheid van het verschijnen van Het stille blauw wordt de hele serie gerestyled! De eerste twee delen waren in de Verenigde Staten en Engeland een enorm succes en stonden daar wekenlang hoog in de bestsellerlijsten. De lezersreacties op de aankondiging van het derde deel waren overweldigend. Nu De Hongerspelen en de Divergent-serie zo’n groot succes zijn, blijft de verfilming van Een wereld zonder hemel door Warner Bros niet lang uit.

Eindelijk, na zo’n 1,5 jaar wachten kon ik dan eindelijk eens beginnen in het derde en laatste deel van een van de sterkste dystopische trilogieën op de Nederlandse markt. Een serie die ontzettend onderschat wordt, een serie die door veel te veel mensen wordt vergeten, omdat alles aan de hongerspelen wordt gekoppeld. Het stilte blauw is niet zoals the hunger games. Het is anders. Eigen. En ontzettend tof.

In dit boek zijn Perry en Aria eindelijk echt bij elkaar. Aria is ondertussen gegroeid van een grijs muisje naar een jonge vrouw die een volk kan leiden. Perry en zij vullen elkaar aan tot een krachtig geheel. En nu is het aan hen om het Stille blauw te bereiken; de plek waar de mensheid echt veilig zal zijn van de aetherstormen.

Hoewel ik op zich nog wel wist wat er allemaal gebeurd was in de vorige boeken (tja.. echt tijd om te herlezen heb ik niet!), had ik aan het begin echt grote moeite om de juiste persoon weer in de juiste rol te zien. Wie was wie ook al weer? En hoe was de onderlinge relatie ook al weer? Ik mist een soort van herhaling die je vaak wel in boeken terugziet. Sommigen van jullie zijn misschien wel echte serielezers (alle boeken van een serie achter elkaar), maar dat ben ik niet. Ik lees heel divers en heel veel series en genres door elkaar.. Tja.. hier ging het dus eventjes mis.

Hoewel ik het een heel tof en vlot geschreven boek vind, had het einde toch niet die wow-factor die ik gehoopt had. Nu zie je dat ontzettend vaak bij een trilogie.. Want je moet toch echt hoge verwachtingen zien waar te maken als schrijver.

Toch blijft deze trilogie me bij. Ik vind hem bijzonder. Net als de legend trilogie, is dit zo’n serie waarvan ik vind dat iedereen hem moet lezen. Als je een fan bent van dystopische verhalen, dan moet je dit ook lezen. Maar alsjeblieft, stop met de vergelijking met divergent of the hunger games… Waardeer boeken zoals ze moeten zijn; als zichzelf staand. Een eigen juweel. Misschien is deze serie wel een ruwe diamant en had het een veel groter spektakel kunnen zijn, maar Veronica Rossi laat hier haar rauwe talent zien. Wedden dat zij uiteindelijk ook een boek zal schrijven dat zal schitteren als een kroonjuweel? En tot die dag is deze serie nog steeds ontzettend waardevol. Het stilte blauw is een prima einde.