De verzamelaar door Diana van Hal Uitgever: aquaZZ | November 2015
Genres: Thriller
Aantal pagina's: 182
ISBN: 9789491897542
Uitgave: Paperback
Goodreads
In Medford Massachusetts wordt het lichaam van een jonge vrouw ontdekt, begraven in het Middlesex Fells reservaat. Al gauw blijkt dat het om een seriemoordenaar gaat. Wanneer ze de moordenaar dood terugvinden, staan de rechercheurs voor een raadsel. Tactisch rechercheur Spencer Bennet wordt belast met de zaak.
DNA-analist Jennifer Rowley ondersteunt rechercheur Bennet met haar expertise. Samen met haar collega’s probeert ze zo snel mogelijk al het materiaal van de zaak te onderzoeken in een race tegen de klok. Er zijn nog een aantal vrouwen vermist, die waarschijnlijk in handen zijn gevallen van deze seriemoordenaar.
Spencer en Jennifer kampen beiden met een verleden. Daardoor trekken ze naar elkaar toe, maar houden elkaar op afstand. Voor een van de twee zal zijn of haar grootste angst werkelijkheid worden.
Onlangs werd ik benaderd of ik zin had om ‘een thriller’ te lezen. Deze vraag is ongeveer net zo breed als ‘wil je wat eten?’ en vervolgens wat randoms voorgeschoteld te krijgen. Maar toch besloot ik het aanbod aan te nemen. Ik had wel zin in een verrassing. Niet veel later viel er een vrij dun boekje met een – hoe zullen we het netjes zeggen? – amateuristische omslag in de bus. De verzamelaar, heet het. Oh jee. Alarmbellen? Nee, dat viel wel mee. Ik besloot het boek namelijk zo blanco mogelijk te lezen.
Het vreemde ding op de omslag komt zeker terug, maar verder is de omslag niet zo relevant voor de inhoud van het boek. Ik heb ook gezien dat het boek ondertussen een andere omslag heeft gekregen.
Het boek gaat over een moordzaak en daarbij volgen we verschillende personages: de dader, een slachtoffer en een van de medewerkers van het opsporingsteam. Zij heeft daarnaast ook nog een ander persoonlijk iets wat haar bezighoud.
De balans in dit boek is voor mij een beetje zoek. Je weet meteen wie het gedaan heeft en Jenny heeft het drukker met het vinden van een nieuwe vlam dan het gevaar wat op de loer ligt. Daarnaast is het begin behoorlijk verwarrend; tijdsprongen, sprongen tussen personages. Heel duidelijk is het niet. Ik moest er echt even inkomen, maar vloog daarna door het boek. Wat natuurlijk wel weer een plus is.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb best genoten van het boek, maar om nou te zeggen dat dit een topper is? Nee. Helaas niet. Dit boek is leuk voor tussendoor, maar zal een thrillerfan niet zo snel van stuk brengen, denk ik? Daarvoor was alles veel te voor de hand liggend. Ik wil niet weten wie het gedaan heeft en of die persoon gepakt wordt, ik wil het hele boek speculeren welke klootzak het op z’n geweten heeft.
Het boek bevat – voor de weinige pagina’s die het heeft – ook behoorlijk wat nutteloze onderdelen. In sommige dingen wordt heel veel herhaling toegepast of juist veel te veel verteld. Een mooi voorbeeld van een verhaal waar het begrip show, don’t tell, onvoldoende is toegepast. En dat is zonde, want het idee waar de moorden op gebaseerd zijn is een interessante fundering. Daar had ik wel meer van willen zien, meer spanning van willen beleven. Ik had Jenny echt in gevaar willen voelen. Die dreiging, die spanning.
Misschien kwam het door mijn gebrek aan thriller-kennis, misschien kon ik me gewoon niet zo identificeren met de personages en de gebeurtenissen… Ik had wat heftigs verwacht, maar kreeg het naar mijn mening niet helemaal. Ik vind het daarom ook heel lastig om dit boek sterren te geven. Misschien denken jullie meteen; oh mijn god, wat laag, ik ga me dus zoooo niet wagen aan dit boek. Probeer er dan aan te denken dat dit vooral mijn beleving was bij het boek. Maar dat is bij alle beoordelingen het geval.
De verzamelaar is een thriller van een debutant. Laat je niet afschrikken door de omslag, want die doet echt onder voor de vermakelijke inhoud. Zelf miste ik wat balans in het verhaal, maar ik kan wel goed zien waarom het boek mensen zal aanspreken.
Geef een reactie