Al een aantal jaar (wow, al 5!) modereer ik de Leesbeesten Leesclub, de allerleukste YA leesclub van Noord-Brabant. Al een jaar komen we – vanwege corona – digitaal bijeen en gelukkig bevalt dit goed. Natuurlijk missen we elkaar enorm en zijn we er nooit allemaal bij: het is fijn om in ieder geval een digitaal alternatief te hebben.
Vorige maand werd er voorzichtig geopperd of ik het oké zou vinden als we Supernerd zouden bespreken. Waar ik dit rondom de release echt te spannend had gevonden, besloot ik dit keer toe te zeggen. Het gevolg? Supernerd werd massaal gekozen en zodoende zaten we afgelopen vrijdag met 14 lezers bij elkaar om mijn boek te bespreken.
Dit was spannend en ook wel een beetje gek. Want durft iedereen dan wel vrijuit te spreken? En laat ik ze wel of geen cijfer geven? Ik vond het best spannend en had er ook eigenlijk wel zin in.
Bijna iedereen had het boek gelezen. Twee niet (die kochten het boek alsnog, superbedankt!) en een paar hadden hem nog niet helemaal uit. De rest had hem al gelezen, las hem opnieuw of waagde zich er de eerste keer aan.
Volgens mij was iedereen wel positief. En als ze dat niet zijn: prima. Niet elk boek is voor iedereen geschikt en daar is niks mis mee. Het was leuk om bepaalde keuzes toe te lichten en ook te ervaren hoe de leesbeesten het boek hebben ervaren.
Naast dat iedereen even tegen me moest ranten over het einde (sorry not sorry) was het heel leuk om te horen dat iedereen een andere scene mooi vond. En hoe suf Steph’s kracht eigenlijk is – ik heb me rot gelachen! Ook de favoriete personages waren heel divers. Je houdt van Julian of je haat hem, maar vrijwel iedereen vond Rosie fantastisch.
Het was gezellig. Het was fijn. Het voelde veilig. En bovenal: ik had meteen weer zin om te schrijven.
Schrijf jij graag?
Luf jou ❤️❤️ Geef ons maar gauw deel 2 boef 😜😘