Langzaam maar zeker begin ik me voor te bereiden op mijn verlof. Ik werk tot 1 februari en dan ben ik 36 weken zwanger. Tuurlijk had ik 34 weken ook wel lekker gevonden, maar het liefst ben ik achteraf langer thuis met de baby. Maar er zijn natuurlijk meer zaken waar ik rekening mee moet houden. Mijn webshop en het maken van producten bijvoorbeeld, of samenwerkingen voor mijn blog. En – hoe gek ik het ook vind – ik neem ook verlof van mijn leesclub.
Toen ik bijna vier jaar geleden aan boekhandel Van Piere vroeg of ik er een leesclub mocht organiseren, had ik nooit verwacht dat de groep zo lang in stand zou blijven. Waar we het eerste jaar geregeld met een klein clubje van acht waren, is de club nu vaker groter dan 20 man (of nou eigenlijk voornamelijk vrouw). Het is vooral gezellig en een groot deel van de leesbeesten gaat van te voren samen eten of spreekt ook naast de leesclub met elkaar af. De app is altijd gezellig en we delen met liefde onze passie voor boeken. Daar ben ik trots op. Tijdens ons Sinterklaasfeestje kon ik alleen maar dik tevreden toekijken. Er zijn vriendschappen ontstaan, fantastische boekentips gedeeld en we hebben heel wat bijzondere boeken mogen lezen. En nu.. moet ik even een paar maanden een stapje terug doen.
Vanaf het moment dat ik aankondigde dat ik zwanger was, heb ik niets anders dan steun gehad aan die lieve leesbeesten. Ze verzonnen namen, kochten zelfs cadeautjes en maakten zich druk over het feit wanneer ik er even niet kon zijn. Wie moest het nu overnemen? Ik heb ze zelf die vrijheid gegeven. Gaat één iemand het doen? Doen twee mensen het samen? Wordt er afgewisseld? Het maakte me niet uit, zolang het maar met liefde wordt gedaan.
Afgelopen vrijdag was het zover. Het zou de laatste leesclub zijn die ik voor nu zou draaien. Over een paar maanden ben ik hopelijk helemaal terug, maar voor de zekerheid geef ik februari al uit handen (ik ben 28 februari uitgerekend en de leesclub is vrij vroeg in de maand). Ik ga natuurlijk wel proberen te komen: als lezer!
De laatste keer dus. Ik printte mijn vragen en maakte me klaar voor de vrijdag. Op vrijdag zelf was ik echt kapot moe en ik vroeg me af hoe ik in hemelsnaam de hele dag door zou komen. Ik kreeg ook nog eens allerlei klussen tussendoor in mijn schoot geworpen, waardoor ik mijn plannen moest aanpassen.
Rond vijf uur waggelde ik naar vapianos, waar het overgrote deel van de groep uiteindelijk samen kwam eten. Dit voelde gek, omdat het voorlopig de laatste keer voor mij zou zijn. Wel was het heel erg gezellig en ook wel goed om op deze manier nog even lekker te kunnen kletsen met iedereen en om alvast te wennen aan de prikkels.
Want prikkels waren er zeker! In de boekhandel verzamelde uiteindelijk wel zo’n 24 leesbeesten, waardoor we een grote kring middenin de winkel vormde. Vandaag werden we begeleid door Jan, een van de eigenaren. Net als altijd stond er een hapje en drankje voor ons klaar en ik ben de boekhandel al die jaren al dankbaar voor hun gastvrijheid!
De leesclub was erg gezellig en iedereen wist zijn concentratie er redelijk bij te houden, ondanks dat maar zo’n 10 mensen het boek uit hadden. Ik had iedereen gevraagd zo veel mogelijk rekening te houden met de groep en ik moet zeggen: dat ging aardig! Uiteindelijk kreeg het boek een 8,8 gemiddeld en hielden we een lekkere lange pauze om met elkaar te kunnen kletsen. Ik bleef vooral lekker op mijn plekje om te genieten van al die mooie vriendschappen en het enthousiasme voor boeken.
Daarna kozen we een nieuw boek (Eliza and her monsters), twee moderators voor de volgende keer (Demi en Nikki) en werder er nog een aantal fantastische prijzen verloot.
Leesbeesten, bedankt voor alles. Ik hoop er in februari nog bij te zijn als lezer en daarna ga ik echt even genieten van kleine potata.
luv you.
Klinkt als een heel goede keuze om je verlof daar nu al in te laten gaan!
Het is wel gek hoor als je er straks niet bij bent! Maar wat hebben we een fantastische leesclub!!!
Lijkt me inderdaad wat gek dat je het uit handen moet geven, maar het is voor een goed doel! Eliza and her Monsters lijkt me trouwens ook wel echt een heel leuk boek! Die staat bij mij ook al maanden ongelezen in de kast.
Hij is echt heel erg leuk! Echt een aanrader
Het is vast heel vreemd om dat niet meer te doen, maar het zal vast ook veel rust geven.