Aantal pagina's: 266
ISBN: 9789022555217
Uitgave: Paperback
Goodreads
Elke avond dat de zestienjarige London Lane naar bed gaat, wordt haar geheugen van die dag gewist. De volgende ochtend kan London zich alleen de gebeurtenissen uit haar toekomst `herinneren', en de mensen die daar een rol in zullen spelen. Om zich te kunnen redden in haar vriendschappen en het middelbareschoolleven, verlaat London zich op briefjes, haar telefoon en een goede vriendin. Ze kan zich van nature goed aanpassen, en probeert haar geheugenverlies dan ook te beschouwen als een onontkoombaar feit in plaats van als een aandoening.
Maar wanneer London verontrustende flashbacks krijgt, of eigenlijk vooruitblikken, beseft ze dat, om het heden en de toekomst te kunnen begrijpen, ze de mysteries van haar verleden moet zien te ontrafelen. En heeft ze nu wel of niet gezoend met de liefde van haar leven?
Zo veel bloggers hadden al enthousiast over Vergeten verteld dat ik uiteindelijk mijn nieuwsgierigheid niet meer de baas kon zijn en het boek leende van de bieb. Toch duurde het even voordat ik het boek opensloeg om te gaan lezen. Ik was bang dat het vooral een chicklit zou zijn met veel te veel drama, maar dat viel reuze mee.
Ik heb aan het begin van het boek wel even gezeten van ‘leuk die lijstjes, maar waarom weet ze bepaalde dingen dan wel? Wie haar moeder is, waar haar lokalen zijn, wie haar lesgeeft.’ En het duurt dan ook even voordat je doorkrijgt hoe ze dat kan weten. Dat vond ik op zich wel origineel, maar ik denk dat het juist uitdagender geweest was als London echt helemaal niks meer wist elke dag. Maar misschien krijg je dan ook wel een heel erg saai boek.
Naarmate het boek vorderde vond ik de spanning steeds beter opgebouwd, al vond ik het soms een beetje een abrupte overgang. Dan was het opeens 4 maanden verder om zo maar te zeggen. Hierdoor had ik soms het idee dat het de relatie tussen Luke en London teniet deed. Alsof het de relatie een beetje oppervlakkig en emotieloos maakte.
Wat ik erg leuk vond om te lezen waren de flashbacks naar vroeger. Die gaven een kijkje in London’s vroegere leven en hoe ze gevormd is tot de London van nu. Het gaven haar iets meer menselijks en een betere verklaring voor haar doen en laten.
Al met al vond ik Vergeten een heel goed boek waar ik toch erg van genoten heb. Ik vond het einde heel erg sterk omdat het niet zo uitgekauwd werd en ik vind het ook erg fijn dat dit een standalone boek is. Het zat goed in elkaar en de plot is origineel verwerkt tot een goedlopend verhaal.
Zeker een goed debuut!
Ik vond dit ook een erg leuk boek 🙂