Nee, ik ben niet zelf bij een school op bezoek geweest met mijn boeken. We ontvingen onlangs wel twee auteurs in onze brugklassen! Eindelijk, na minstens twee jaar afwezigheid, kregen we eindelijk weer groen licht. Ik koos voor Marlies Slegers – die al vaker op school was geweest en waarvan we een grote collectie boeken hebben – en Marloes Morshuis. Beiden bespreken namelijk interessante thema’s voor jongeren. Marlies schoolse zaken die iedere tiener zou kunnen overkomen en Marloes juist de grotere, maatschappelijke thema’s. Beiden gieten het in een zeer spannend jasje, dus dat leek me perfect.
Beiden auteurs kwamen twee dagen langs, zodat al onze 11 brugklassers een auteur in de klas kregen. Helemaal zoals andere jaren was het niet, want omdat alles pas laat helemaal rond was, konden de leerlingen zich niet echt inlezen. Toch zorgde het bezoek ervoor dat veel leerlingen alsnog een boek kwamen halen voor in de vakantie.
Aandachtig werd er geluisterd en achteraf werden er verwerkingsopdrachten gemaakt. Natuurlijk was er een kleine evaluatie, maar het ging er ons vooral om dat ze een opdracht gingen maken die nut had. Zo hadden ze de keuze uit drie opdrachten: 1. een vlog maken, 2. een nieuwe kaft ontwerpen en 3. Een poster maken van je lievelingsboek. De opdrachten werden enorm goed ontvangen en ik heb heel toffe tekeningen binnengekregen. En die verdwijnen niet in de papierbak: ik ga ze gebruiken bij de brugklas introductie van komend schooljaar.
Nu denk je misschien: welke invloed heeft zo’n schrijversbezoek nou écht op die leerlingen? Want soms lijkt er geen zinnig woord uit die jongeren te komen en hangen ze er een beetje bij als zandzakken. Of ze stellen vragen waarvan je denkt: ‘van alles wat je zou kunnen vragen, moet je nu echt de meest gênante vraag ooit stellen?’. Toch blijkt achteraf dat het veel indruk op ze maakt. Volgend schooljaar zullen ze de boeken herkennen en gemakkelijk er een keuze kunnen maken. Ook niet-lezers worden geprikkeld, omdat een ander gezicht eens over een boek komt vertellen.
Echt, als het budget er was zou ik iedere maand een auteur uitnodigen.
Want deze vorm van leesbevordering, waarbij leerlingen horen over het leven van schrijvers, over hun interesses en inspiratie.. dat prikkelt ze. Leerlingen raken geënthousiasmeerd op een ander niveau dan de docenten dat kunnen doen. Dan ik kan doen. En ik weet dat ik ver kan komen bij ze, maar dit is nét dat beetje extra. Vooral als de auteurs in kwestie een interessant verhaal hebben. Zo vertelt Marlies over haar leven en hoe dat invloed heeft op haar boeken en durft Marloes best een discussie aan te gaan over wat je kan doen tegen overbevolking. Beiden weten jongeren te prikkelen, net als wat ze doen met hun boeken.
Ja, het is een heel geregel, zeker bij 11 klassen, maar het is zo ontzettend waardevol. Op het gebied van leesbevordering is het een fantastische manier om jongeren mee te bereiken, omdat je rondom het bezoek bezig kan zijn met het lezen en verwerken van een boek, maar ook omdat je letterlijk het gesprek aangaat over zaken die jongeren bezig houdt.
Het waren een intense paar dagen, vooral omdat ik nog niet eerder zoiets regelde, maar ik kan terugkijken op een inspirerend auteursbezoek en ik hoop dat we dit komend schooljaar weer kunnen en mogen doen!
Wat interessant om dit zo te lezen van een andere kant, over een schrijvers bezoek.
Ik kan me nog herinneren dat Paul van Loon en Tais Teng toen ik de brugklas/tweede klas zat. Ik was helemaal wild, omdat ik nog helemaal dol was op die schrijvers toen, maar nu kan ik me niet voorstellen waarom ze gekozen waren. Het is niet alsof we veel leerden van hun bezoek. En misschien was dat toen ook niet de insteek. Ze zongen wat liedjes en we konden onze boeken laten signeren. Maar het staat me bij dat niet zo veel kinderen dit lieten doen (ik natuurlijk wel met mijn eerste editie Griezelbus en Dolfje Weerwolfje boeken). Ach ja, het was een andere tijd toen in ieder geval.
Erg interessant dat toch wel.