Pogingen iets van het leven te maken – Hendrik Groen

Pogingen iets van het leven te maken door Hendrik Groen
Ook door deze auteur: Zolang er leven is
Uitgever: Meulenhoff | Juni 2014
Genres: Roman
Aantal pagina's: 328
ISBN: 9789029089975
Uitgave: Paperback
Goodreads

Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar

Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde? In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord.

Je moet altijd naar je oma luisteren, dat is een les die ik wil meegeven. Mijn oma was namelijk zó enthousiast over Pogingen iets van het leven te maken, dat ik geen nee kon zeggen toen ik een mailtje kreeg van de uitgever of ik dit boek wilde lezen. Ik was ontzettend benieuwd of de humor mij ook zou liggen; het is immers een boek dat ik normaal gesproken niet zo snel zou oppakken.

Gelukkig heb ik naar mijn oma geluisterd, want ik vond het een ontzettend sterk boek. Door de korte stukjes, was het een ideaal boek om in etappes te lezen. Ik las het langzamer dan een young adult boek, maar heb er minstens zo veel van genoten. Die oude mensjes, ze deden me wat. Ik moest heel erg terugdenken aan mijn vrijwilligerswerk in het bejaardentehuis en kreeg veel meer waardering voor mijn nog zelfstandig wonende grootouders (die minstens zo grappig zijn). Ik vond het verhaal van de heer Groen aandoenlijk en ontzettend sterk, wat mede door de humor kwam. De humor lag mij ontzettend, waardoor ik alle fratsen die Hendrik en zijn vrienden uithaalde, echt voor me zag.

Hoe meer ik over Hendrik Groen’s leven las, hoe meer waardering ik voor ouderen leek te krijgen. Het was alsof hij ook mijn opa werd. Zo’n lieve oude man die me doet denken aan mijn opa; altijd in voor wat gekkigheid.

Normaal lees ik over vriendschappen tussen jongeren, maar dit voelde misschien wel echter. Lief en leed werd gedeeld en alle personages werden geconfronteerd met de enige zekerheid van het leven; de dood. Het was alsof ik zelf ook steeds in de kamer zat. Heel bijzonder. Het deed me meer dan ik in eerste instantie had kunnen vermoeden en op het einde vond ik het oprecht lastig om afscheid te nemen van deze keurige heer op leeftijd. Zijn fratsen, zijn humor, zijn aanwezigheid. Gelukkig komt er een deel twee. En daar kon ik mijn oma dan weer blij mee maken.

Pogingen iets van het leven te maken is een bijzonder boek. In eerste instantie had ik niet het idee dat een boek over bejaarden me kon raken, maar ik begon in Hendrik Groen een extra opa te zien. Hij wist me emotioneel te raken; ik heb met hem gelachen en gehuild. Hij is mijn fictieve opa. Moge hij 120 worden.