’s Morgens vroeg zit ik geeuwend in de bus om half Nederland te doorkruizen. Het zonnetje schijnt vrolijk in mijn gezicht als ik het programmaboekje van Playground digital arts fest 2012 nog eens opensla. Hoewel ik maar enkele uren aanwezig kan zijn, wordt mij een bijzonder programma beloofd waar ik ontzettend benieuwd naar ben.
Wriemelend aan mijn bandje sta ik vervolgens te wachten voor de ingang van 013, Tilburg, waar een paar mensen staan te wachten tot ze groen licht krijgen om door te gaan. Ik kan zelf meteen doorlopen, want mijn bandje hangt al om mijn pols. Al snel zie ik wat bekenden en zonder nog een moment te wachten glippen we de zaal in, want de eerste artist talk is al begonnen.
Bij Playgrounds worden jaarlijks vele creatieve geesten bij elkaar gebracht om te luisteren, kijken en geïnspireerd te raken door andere beeldmakers van diverse disciplines. Zo maak je kennis met onder andere charakter design, animatie en graphic design. En het belangrijkste: de combinatie en overlapping daarvan. Spraakmakende animatoren, ontwerpers en directors houden zogenaamde artist talks, waarin de artiest aan het woord komt en zijn verhaal verteld. De ruimte voor vragen maakt het toegankelijk en gezellig. De zaal is niet overvol en er is voldoende zitplaats om te gaan luisteren.
Ik mocht meteen aanschuiven bij PepperMelon, een studio waarbij werkelijk allerlei talenten bij elkaar komen. Op humoristische en zeer duidelijke wijze vertelde deze Argentijnen over hun weg naar succes en hoe ze dit aanpakten. Zij lieten zien wat ze gemaakt hadden en hoe zij de wereld hebben veroverd met hun bijzondere animaties en karaktertjes. Ik heb gelachen en vol bewondering naar het scherm gestaard en ik herkende hun werk meteen van de kleine filmpjes op MTV. Bijzonder interessant om hun verhaal te horen en de gezichten achter deze animaties eens te kunnen zien. Het was vooral heel inspirerend om te zien hoe zij (cultureel) onderzoek doen voordat zij een personage bedenken en in elkaar zetten, op deze manier kon je een beetje het idee krijgen hoe je zoiets aan zou kunnen pakken en dat was zeer leerzaam.
Na het vertrek van deze heren verscheen er een andere animator op het podium. Eigenlijk director, want meneer Mikey ‘Yes’ Please heeft een heel team achter zich. Hij maakt bijzondere stopmotion animaties, wat inhoudt dat het een bewegend beeld is wat foto voor foto in elkaar is gezet. Zijn sets zijn fantastisch, ontzettend sfeervol en vol verhaal, want, zo zegt hij zelf met een grijns: ‘Liever een goed lang verhaal verteld met vingerpoppen dan een kort oppervlakkig verhaal zo goed geanimeerd als Avatar.’ En geef de beste man eens ongelijk. Hij maakte goed duidelijk dat het schrijven van een goed verhaal een heel belangrijk proces is en dat dit van hem even lang mag duren als het daadwerkelijk in elkaar zetten van de animatie. Natuurlijk kost het hele geheel veel tijd, maar het resultaat dat je dan krijgt is veel groter.
Beide talks hadden misschien niet zo heel veel met illustratie op zich te maken, maar uit beide kan je belangrijke lessen en tips trekken. Want ook illustratoren dienen een goed onderzoek te doen om duidelijke verhalen of karakters neer te zetten. Onderzoek wordt beloond, dat is voor mij de grootste les die mij deze dag geleerd is. Het was heel fijn dat het niet zo veel uitmaakte welke discipline de artist uitoefent, uiteindelijk zijn we allemaal beeldmakers en kunnen we altijd van elkaar leren.
Volgens jaar weer, hoop ik. En dan de hele dag!
Geef een reactie