In Young Adult land is het ontzettend hip om naast de reguliere boeken (het liefst een trilogie) een aantal novella’s te schrijven die al dan niet verschijnen als ebook, of als (gebundeld) fysiek exemplaar. Nu schreef Joany pasgeleden toevallig over het nut van Novella’s, terwijl ik ook in mijn hoofd had mijn mening over deze boekjes te uiten.
Ik kan alleen maar kort samenvatten dat ik deze extra’s wel aardig vind en dat ze soms net even een diepere laag aan een verhaal toevoegen. Sommige gebeurtenissen zorgen namelijk voor een verandering van relatie tussen karakters die niet naar voren komt in het boek, maar wel wordt uitgewerkt in zo’n novella. Ergens voelt het een beetje als een fanfic geschreven door de schrijver.. Of is dat een beetje te extreem? Wel is het dat het net lijkt dat je als schrijver niet meetelt op YA vlak als je geen novella’s uitgeeft.. Best wel erg.. Want sommige zijn tenenkrommend. Ik wil ze vaak wel lezen, omdat ik te nieuwsgierig ben, maar het lukt me niet altijd deze te lezen voordat ik verder ga in de serie. Beetje mosterd na de maaltijd eigenlijk.
Onlangs heb ik er een paar gelezen en ik wilde er geen blogpost per stuk aan uitwijden, maar besloot om in deze post er een aantal kort te bespreken die ik vorige week gelezen heb. Met sommige heb ik bizar lang gewacht en sommige heb ik juist bewust nu pas gelezen.
Onsterfelijkheid is nog maar het begin…
Nu Kate een halfjaar zonder Henry, oftewel Hades, moet doorbrengen, lijkt een vakantie in Griekenland de perfecte manier om de tijd door te brengen. Met haar rust is het echter snel gedaan als ze Castor en Pollux tegenkomt, die al eeuwenlang de wraak van Zeus en Hades proberen te ontlopen. De laatste die ze vertrouwen is Kate, de nieuwe koningin van de onderwereld. Toch wil Kate de tweeling helpen, helemaal wanneer ze onbedoeld de goden op hun spoor zet. Dat ze zich daarmee de woede van Zeus op haar hals haalt, had ze wel verwacht, maar Henry zal het toch wel begrijpen? Of kent ze hem toch minder goed dan ze dacht?
Ik ben begonnen met de Godinnenjacht van Aimee Carter, wat deel 1,5 is van de Godinnentest serie. Deze wordt aangeboden door Harlequin op de website en verteld het verhaal van Kate in Griekenland. In deel twee, de Godinnenwraak werd hierna verwezen, maar ik had geen idee wat ik zou kunnen verwachten. Uiteindelijk is het niet zo storend geweest dat ik hem nu pas heb gelezen, maar het was leuker geweest als ik het voor de Godinnenwraak had gedaan. Het is een leuk, kort, spannend verhaaltje wat vol mythologie zit en wat duidelijk laat zien hoe extreem de wereld waarin Kate is beland nou ook al weer is. Het voegt echter weinig toe aan het volledige verhaal, maar is meer een soort leuke toevoeging die het gat van die zes maanden een beetje opvult. Ik heb het boek uiteindelijk drie sterren gegeven.
In Every Day, New York Times bestselling author David Levithan presented readers with his most ambitious novel to date: Every morning, A wakes up in a different body and leads a different life. A must never get too attached, must never be noticed, must never interfere.
The novel Every Day starts on Day 5994 of A’s life. In this digital-only collection Six Earlier Days, Levithan gives readers a glimpse at a handful of the other 5993 stories yet to be told that inform how A navigates the complexities of a life lived anew each day.
In Every Day, readers discover if you can truly love someone who is destined to change every day. In Six Earlier Days, readers will discover a little bit more about how A became that someone.
Fans of Levithan’s books such as Nick & Norah’s Infinite Playlist, co-written with Rachel Cohn, and Will Grayson, Will Grayson, co-written with John Green, will not want to miss A’s adventures in Every Day and Six Earlier Days.
Bijna een jaar geleden mocht ik voor het LS Panel het boek ‘Elke dag’ van David Levithan geven en men zei daar dat er ook een novella van zou verschijnen. Ik heb het dus bijna een jaar laten liggen en nu snap ik ook wel waarom. Meestal heb ik er moeite mee als er opeens een ‘voorafgaand aan’ verhaal verschijnt, maar als dan ook blijkt dat dit verhaal echt 0,0 meer inzicht geeft in het verhaal, ben ik al helemaal klaar. Er komt geen extra informatie vrij, alleen wat leuke korte dagen die A meemaakt. Jammer, want dit had een ware toevoeging kunnen zijn. Ik vond het bijna tijdverspilling en alleen maar omdat de verhalen zelf aardig waren, heb ik het nog twee sterren gegeven.
Zelfs in Nimmernimmer is ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ een sprookje…
Meghan begint al te wennen aan haar leven als koningin van het IJzerrijk – een even vreemd als fantastisch leven. Maar omdat ze eindelijk samen met Ash is, zou ze met niemand meer willen ruilen! Wanneer ze naar Elysium gaan, een bijeenkomst van alle hoven, doet een mysterieus orakel haar een duistere voorspelling. ‘Dat wat je bij je draagt, zal de hoven verenigen, maar kan ze ook te gronde richten.’ Tenzij Meghan een keuze maakt die voor haar onvoorstelbaar is…
Tot slot heb ik ‘De voorspelling’ gelezen van Julie Kagawa. Dit is deel 4,5 van de Iron Fey en sluit erg goed aan op prins Ash zijn visioenen in deel 4 en de beloofde omschrijving van het in mei te verschijnen ‘De verloren prins’. Ik kijk erg uit naar dat boek en besloot daarom nu al deze novella te lezen om mezelf al een beetje lekker te maken.
Dit verhaaltje is spannend en heeft ook nog eens behoorlijk veel inhoud die – denk ik – best wel eens handig kan zijn bij het lezen van ‘De verloren prins’. Het was een echte lekkermaker en was ook wat langer dan de andere twee die ik heb besproken. Ik heb het boekje vier sterren gegeven, omdat ik vind dat dit echt een toevoeging heeft aan het verhaal, de sfeer van de eerdere boeken lekker doorzet en Puck weer als personage heeft <3. Daarnaast is het ook nog eens een echte lekkermaker voor het nog te verschijnen deel! Ik kan niet wachten!
Zo, dat waren mijn drie gelezen novella’s van afgelopen tijd. Geen idee welke de volgende gaan worden.. ik laat me daarin verrassen!
Wat vinden jullie van novella’s? En welke raden jullie mij aan te gaan lezen?
Ik heb eigenlijk een grondige hekel aan novella’s. Nee, wacht, ik moet het anders formuleren. Ik heb een hekel aan ’tussen’ novella’s. Wanneer een novella een op zichzelf staand verhaal (van een goede schrijver) is, kan het best entertaining zijn om te lezen: alsof het een uitgerekt short story is. Maar ik vind dit soort ’tussen’ novella’s pure commercie en niks toevoegen aan de serie. Dus nee. Ik lees ze uit principe niet (al moet ik zeggen dat ik sowieso niet heel veel young adult lees)
Ik snap je punt volledig!
Ik vond alleen de novella’s van Tahereh Mafi echt goed, oja en die van Amanda Hocking ook wel: Vergeten Lied. Ik vind sommige novella’s ook zo tegenvallen als ze eigenlijk hetzelfde zijn als het normale boek maar dan vanuit een andere persoon (bijvoorbeeld The Guard van Kiera Cass). Gelukkig zijn er een heleboel gratis te vinden en die lees ik dan wel, gewoon omdat ze soms best aardig zijn, en een goed tussendoortje omdat je er zo doorheen bent.
Ja, gratis is natuurlijk alles leuk! 😀
Ik vind Novella’s zo maar raar. Waarom kunnen ze die 50 extra pagina’s aan het eind van een boek plakken? Ipv dat je een boek moet kopen van bijvoorbeeld 10 euro. Die van Julie Kagawa zijn dan nog gratis, dat is tenminste service!
Ja, inderdaad. Gratis aangeboden, prima.. maar ik ga er echt geen 10 euro voor neertellen… Haha
Ik lees ze normaal niet, maar misschien ga ik dit keer dan toch een uitzondering maken voor ‘De voorspelling’ van Julie Kagawa voor ik in ‘De verloren prins’ begin.
Ik vond dat zelf een van de weinige novella’s tot nu toe die echt indruk heeft gemaakt. 🙂