Uitgever: Arbeiderspers | Januari 2019
Genres: Roman, Sciencefiction
Aantal pagina's: 256
ISBN: 9789029510479
Uitgave: Paperback
Source: Bibliotheek
Goodreads
Hoe red je de wereld als jongen van acht? De achtjarige Nicolas heeft alle stripboeken over De Adelaar, een superheld die het opneemt tegen bovennatuurlijk sterke vijanden, al honderd keer gelezen. Zijn vader werkt hard, zijn moeder heeft haar eigen problemen en is vaak onbereikbaar voor Nicolas. Op een doodgewone middag komt er een verontrustende boodschap: een zwart gat is onderweg naar de aarde. De kans dat de mensheid en alles daaromheen zal worden weggevaagd is groot. Nicolas, worstelend met het verschil tussen fantasie en hoop, besluit net als De Adelaar alles op alles te zetten om de ramp af te wenden. Maar hoe red je de wereld als je acht bent?
Toen ik dit boek binnenkreeg in de mediatheek, was ik meteen geïntrigeerd. Superhelden, een dystopische toekomst en een kind in de hoofdrol. Ik moest Nicolas en de verdwijning van de wereld onthouden en ooit lezen, besloot ik. En meer dan een jaar later deed ik dat eindelijk. En dat stelde absoluut niet teleur.
Nicolas woont met zijn vader en zwangere moeder in een flat. Hij is acht en een groot fan van De Adelaar, een superheld uit een stripboek. Op een dag krijgen ze verontrustend nieuws: er is een zwart gat op weg naar de aarde. Waarschijnlijk zal de hele aarde worden opgeslokt. Iedereen moet dit nieuws op z’n eigen manier zien te verwerken, waardoor Nicolas een grote vrijheid beleefd. Maar voor hem wordt het verschil tussen echt en fantasie steeds vager. Misschien kan hij de wereld wel redden, net als De Adelaar.
Nicolas en de verdwijning van de wereld heeft ontzettend veel indruk op me gemaakt. Enerzijds lijkt het op een sciencefiction verhaal waarin een kind de wereld lijkt te redden, anderzijds gaat het veel meer over de psychologische gevolgen wat een naderend einde. Het wordt allemaal bekeken en beschreven vanuit de ogen van een 8-jarig jongetje. Het kind heeft een heel andere belevingswereld, maar toch is het niet moeilijk om met hem mee te kijken.
Het raakte me. Het raakte me hoe mensen zich gedroegen. Het raakte me wat Nicolas allemaal probeerde. Het raakte me hoe de ouders van Nicolas zich gedroegen, evenals de andere volwassenen om hem heen. Maar bovenal voelde ik heel veel voor Nicolas zusje. De baby. Dit greep me meerdere keren bij de keel. Ik bleef maar aan haar denken.
Het boek leest lekker weg en overstijgt een aantal genres. Zelfs als je geen fan bent van sciencefiction verhalen is het een prachtig verhaal. Dat komt omdat de focus veel meer ligt op het menselijke gedrag. Ik vind het erg knap beschreven en zat echt helemaal in het verhaal. Net als Nicolas bleef ik hoop houden.
Ik vind het dan ook niet vreemd dat Nicolas en de verdwijning van de wereld in 2020 het beste boek voor jongeren heeft gewonnen, al is het boek niet perse geschreven voor jongeren. Ergens is het jammer dat niet meer jongeren dit boek oppakken. Misschien dat een iets oudere hoofdpersoon daarbij geholpen had, al was de kijk van Nicolas op de wereld dan misschien ook wel veranderd.
Ik vond het in ieder geval een erg indrukwekkend boek en de schrijfstijl van deze auteur smaakt naar meer. Nicolas en de verdwijning van de wereld is voor een groot publiek interessant en ik kijk er naar uit het eens in een les te bespreken.
Geef een reactie