Vandaag begint de herfst: dag en nacht zijn precies even lang en we gaan naar de donkere tijd van het jaar. Zelf heb ik het al gevierd met de groep. Een bijzondere avond die anders liep dan verwacht.
Precies een jaar geleden was het eerste jaarfeest die ik als begeleider voor de groep op me nam. Ik zeg bewust begeleider, want ik vind het belangrijk dat we allemaal gelijk zijn in de groep. We noemen ons een coven, maar we zijn geen wiccacoven waarin een hogepriesteres het voor het zeggen heeft. Ik wist dus al dat het een bijzondere avond zou worden en ik had mooie voorbereidingen getroffen om het – net als vorig jaar – buiten te kunnen vieren. Helaas bleek het echt stervenskoud, winderig, donker en regenachtig. Zelfs onder de veranda van het vakantiehuisje was het niet uit te houden. Dus verzamelde we alsnog binnen.
Ruimte voor een wandeling was er niet dus, en de mediatie die ik buiten wilde doen, ook niet. Geen groots vuur. Maar wat er wel was, was ruimte om stil te staan bij wat we wilden oogsten – en eventueel loslaten. Een voor een lazen we voor wat de fijne ervaringen met de coven het afgelopen jaar waren en welke zaken we de afgelopen tijd hebben laten groeien zodat we ze nu konden oogsten. Mabon is namelijk een oogstfeest. Aan het eind hebben we de briefjes verbrand in een keteltje (buiten, dat wel), om onze magie te activeren.
Magie klinkt voor velen – vooral als je niet zo veel over hekserij weet – vaak als hocus pocus. We verwachten geen wondermiddelen en magie is ook geen oplossing voor problemen. Het is niet zo dat we met het verbranden van een briefje opeens bergen geld krijgen toegeschoven. Nee, zo werkt het niet. Een van de dingen die ik bijvoorbeeld wil oogsten is zelfvertrouwen. Dit kan alleen als ik zelf ga aanpakken wat mij tegenhoud om dit te ervaren. En dit is ook het juiste moment om te gaan doen. Door het op te schrijven en uit te spreken, stuur ik de wereld in dat ik kracht nodig heb om dit aan te pakken en mezelf dit niet langer meer wil ontzeggen. Ik verwacht niet dat een ander (of magie) dit voor mij oplost.
Ik vind Mabon altijd een fijn feest. Het is gezellig, er is vuur en thee en dingen met appels en dat is genieten. Het is een moment van reflectie, maar nog niet helemaal naar binnen gekeerd wat bij Samhain en Yule wel meer is.
Kreeg de avond een andere invulling dan ik had verwacht? Ja. Maar het was minstens zo mooi.
De herfst is begonnen. Tijd om te oogsten wat je nodig hebt voor de donkere tijd van het jaar!
Vier jij Mabon?
Geef een reactie