Ik ben een mens en ik maak keihard fouten. En dat durf ik ook prima toe te geven. Als ik immers geen fouten zou maken, dan zou ik ook nooit wat leren. En wat ik zou kunnen leren is een beetje tact, want sommige dingen die ik zeg komen bitchy of bot over, terwijl ik ze niet zo bedoel. Onlangs reageerde ik op een facebookbericht, wat ik vooral bedoelde als hulpje, maar het tegenovergestelde werd begrepen. Mijn reactie was naar en ongepast, terwijl ik er in eerste instantie helemaal geen nare bedoelingen bij had. Ik wilde juist iemand helpen.
Het voelde rot dat mensen mijn reactie naar voelde, en ik voelde me naar omdat ik 1. anderen een naar gevoel had bezorgd, 2. er werd gezegd dat het naar was, 3. de hoeveelheid likes gaven aan dat anderen dat ook vonden, 4. het was mijn eigen rotschuld en 5. het frustreerde me dat wanneer een ander zoiets had gezegd, het misschien wel oké was geweest.
Met deze blogposts wil ik absoluut niet zielig doen, of mijn botte gedrag goedpraten, maar ik wil wel vertellen over het feit dat ik als mens fouten maak. Na jaren lang hard werken kan ik zeggen dat ik een van de meest bekende young adult boekenbloggers in Nederland ben en ik weet dat mijn verschijning niet heel gemakkelijk is om te missen. Soms heb ik de indruk dat – omdat mijn naam eerder herkend wordt – er veel meer gelet wordt op wat ik zeg en doe. En dat vind ik stiekem best eng. Daarom wil ik graag mijn kwetsbare kant eens laten zien, middels deze blog.
Ik ben een mens. Iemand met dromen, wensen, angsten. Mijn verleden heeft me gevormd wie ik ben en alles wat er nu in het heden bijkomt neem ik mee voor de toekomst. Ik geloof dat je als mens altijd blijft leren. Leren doe je van fouten. Het erkennen van fouten en het inzien van fouten. Iedereen maakt ze. Jij ook. Gelukkig maar. Of ben je stiekem een robot?
Naast dat ik een passie voor boeken heb, een beetje een grote bek (online) en het liefst de hele dag door blijf werken (en daardoor eigenlijk iets te vaak over mijn grenzen ga (nog zo’n fout)), ben ik ook nog eens ontzettend onzeker. Doe ik alles wel goed? Vinden mensen me wel leuk? Wat vinden mensen van dit? En wat van dat? Ik ben het helemaal niet gewend om zo in de spots te staan en daarom bouw ik zo nu en dan een enorme muur om me heen. Ik zet een masker op, glimlach, maar diep van binnen wil ik gillen. Het soms ruk ik het masker af en wil ik gewoon zeggen hoe ik vind dat het er staat. Ik kan niet altijd doen alsof ik braaf alles lief en aardig vind.
Ik ben een felle. Waar ik als tiener mijn bek nooit opentrok, doe ik dat nu wel. Als iemand iets zegt, kan ik daar best hard op reageren. Alsof er olie op het vuur wordt gegooid. Boem. Soms zijn de woorden terecht (zoals bij de zoveelste vraag die je gewoon kunt googelen) en soms dan zeg ik eerst en denk ik later. Ik ben dan hard. Keihard. Te hard.
Terwijl ik het liefst met iedereen bevriend wil zijn. Alle bloggers, alle bezoekers. Maar dat gaat niet. Niet alle mensen gaan goed samen, het botst wel eens. Frustraties, onbegrip, elkaar eigenlijk niet zo goed kennen. Als blogger neem ik een bepaalde houding aan. En op social media hou ik me niet altijd aan die houding. Want dat kan ik niet. Ik ben meer dan alleen Emmy de blogger die aardige stukjes schrijft (hoop ik) en kritisch kan zijn over boeken (maar het wel oké probeert te brengen). Jullie zien echter alleen een bepaalde kant. Die vind je of leuk, of stom. En dat is het beeld wat anderen over mij hebben, zonder dat ze me kennen. Dat gaat zo met beroemdheden, je buurvrouw, dat ene rare kind in de klas, die man met die gekke schoenen die voor je zit in de bus. Mensen oordelen. En oordelen hard. Ik oordeel ook.
En dat spijt mij.
Sorry als ik je online wel eens het gevoel heb gegeven dat ik je voor paal zette, of kortaf was, of bitchy of je het gevoel gaf dat ik je negeerde. Sorry als ik je niet meteen herkende als je voor me stond op een event (ik ben verschrikkelijk met namen en gezichten en een event vind ik zelf ook al indrukwekkend). Ik wil je niet kwetsen. Ik kan wel doen of het niet zo is, maar veel meer mensen herkennen mij dan ik hen, en dat vind ik best wel asociaal van mezelf. Maar ik kan het niet anders. Als ik iedereen evenveel aandacht zou moeten geven, dan zou ik niks meer kunnen. Dat herkennen jullie wel, toch?
Soms heb ik het gevoel dat ik op eieren loop. Dat ik extra lief moet doen, terwijl ik er een hekel aan heb als ik gemaakt aardig moet gaan zitten doen. Of nee, niet aardig. Zacht. Om een voorbeeld te noemen; mensen die klagen over hun beschadigde boek die ze hebben binnengekregen van de bolle blauwe meneer. Wat ik dan denk: Koop 1. je boek in de boekhandel, dan kan je hem zelf bekijken. 2. Een deukje is geen beschadiging, als ik bij de klantenservice zou werken (geen goed plan), dan zou ik je geen nieuw boek sturen. 3. Welke boodschappen hebben wij eraan? Wil je nu een sticker? Een aai over je bol? 20 x horen hoe zielig je wel niet bent? Je moet bij het bedrijf zijn, niet hier.
Wat ik zou moeten zeggen: Ah, rot voor je!
Wat ik wil zeggen: stel je niet aan?
Wat ik zeg (afhankelijk van mij bui) : ‘stel je niet aan’. Of ‘rot voor je’.
Ik ben een mens. Met emoties. Met soms een rothumeur. Ik trek mijn bek te snel open (en heb daar later vaak spijt over). Maar ik trap er steeds weer in; ik reageer op mensen waar ik beter gewoon even mijn mond kan houden. Want wij young adult lezers zoeken de drama vaak lekker op. En zoals jullie van mijn recensies gewend zijn; ik spreek liever eerlijk over hoe ik me voel, dan dat ik doe alsof alles mooi en leuk en bloemen en regenbogen is.
Dus
Sorry als ik ooit gemeen tegen je ben geweest of je dat gevoel heb gegeven.
Kusje.
Ik ga maar eens ontbijten. En aan de slag.
Wauw, wat een openhartig artikel! Ik vind het juist goed dat je zo eerlijk bent op je blog, social media en in je recensies en zelf heb ik gemerkt -op de evenementen (leesclub) waar ik je gezien heb, dat ik je juist een heel tof persoon vind die heel erg bereid is om beginnende boekenbloggers te helpen en dergelijke en ik denk dat de meeste lezers van jouw blog dit ook terug zien bij je. Ik heb in ieder geval heel erg respect voor je en je blog en de hoeveelheid tijd je hierin steekt! X
Je bent zoals je bent Emmy en heb de reactie inderdaad gelezen en vond er niks ergs aan. Trek het niet aan. Diegene weet waarschijnlijk niet beter.
Je bent een schat.
Diegene wilde zelf ook graag geld verdienen.
Je blijft een topper.
Gelukkig hoeft niet iedereen je aardig te vinden.
Je bent goed zoals je bent vergeet dat niet.
Wat heb jij dit prachtig verwoord meid. Het is Idd erg moeilijk maar weet je : jij bent wie je bent en het is een deel van jou. Gister heb ik al geschreven,, ik ben geen kuddedier ” en dat geld ook voor jou. Je doet je eigen ding en dat is ook goed zo. Ik persoonlijk heb liever iets aan een eerlijke meening dan dat ik weet dat iemand alleen maar ,,ja en amen” tegen me zegt. Voordat ik je zaterdag de eerste keer in het echt zag heb ik ook heel veel dingen over je gehoord, goeie en slechte dingen. Ik maak me graag een eigen beeld van alles en moet zeggen dat ik je heel erg sympathieke vind. (Of hoe je dat schrijft)
Erg dapper dat je je zo open steld.
Wat lief van je! Ik vond het echt heel erg leuk om je eens in het echt te ontmoeten. Hopelijk mogen we elkaar nog vaak zien! Dat zou ik heel leuk vinden.
Knuffel en kusje voor jou. Mooi en open geschreven.
Wij zijn allemaal mensen. En onze dag, humeur, leven beinvloeden onze reacties. Je hebt denk ik ook veel mensen die om je aandacht vragen en dan kunnen de reacties weleens kortaf zijn. So be it. Op de eerste plaats kom jij. Dan komt de rest wel.
Aaah, lieve emmy. Je bent een prachtig mens en ik bewonder je om dit stukje tekst, waarin je je zo kwetsbaar op durft te stellen. Je zet je met hart en ziel in voor het YA genre, als je jou iets vraagt, om een gunst vraagt is niet teveel. Je bent mooi zoals je bent, niet perfect, maar vooral menselijk. Verander niet voor een ander, je doet jezelf tekort. Ik denk dat we allemaal eens vaker onze fouten moeten laten zien, want ik heb het idee dat in social media daar te weinig ruimte voor is. Dikke knuffel, ga door zoals je bent en omring je met mensen die je wel waarderen en van je houden zoals je bent. <3
Ik heb je fb reactie niet gelezen, maar inderdaad we zijn allemaal wie we zijn en we schrijven of zeggen allemaal weleens iets dat bot overkomt. En dat is extra moeilijk in geschreven tekst, denk ik, waar soms iets anders overkomt dan je hebt bedoeld. Blijf wie je bent, lieve Emmy <3
Nou, dat botte heb ik eigenlijk helemaal niet bij jou, dus voor mijn gevoel komt dit een beetje uit de lucht vallen. Maar goed, ik kan me het wel voorstellen. Op het internet komt alles soms zo anders over. Knuffel!
Ik kan mij hier ook wel in vinden. Soms denk ik ook ‘stel je niet aan’. Een klein deukje in je boek, zet hem in de kast en je ziet niks. Maar ik heb ook het idee dat mensen zich steeds sneller beledigd voelen en dat je eigenlijk niks kunt zeggen. Dus dan hou ik mn mond maar.
Ja, precies dat. En over die beschadigingen; voor mij is een boek een gebruiksvoorwerp. Dan lopen ze nu eenmaal deukjes op.
Wauw! Ja je bent ook maar een mens.
En toevallig weet ik welk fb bericht het ging en ook ik ben iemand die van ethirische olien houd en handig vindt als iemand dat aangeeft.
Dat dat vreemd werd opgevat is wel raar. Je plaatste inderdaad geen link en zover ik mij herinner ben je altijd aardig tegen (in elk geval) mij.
Over mij wordt ook veel gekletst. Ik ben bijvoorbeeld gierig en gun anderen niet, ik ben egoïstisch en denk niet aan andere…. Oh ja en niet te vergeten…. Ik win altijd alles…. (ik had in 1 jaar tijd 4 iets op fb gewonnen) mensen houden van roddelen of zwart maken. Soms heb ik het idee dat ze daar op kicken.
Nu laat ik ze maar kletsen en heb ik heel veel mensen al van fb afgegooid, dat zijn geen vrienden denk ik dan. Echte vrienden praten niet achter je rug over je.
En Emmy… Ik koop mijn kaarsen wel bij jou… Met yalfest moet ik voor 2 andere ook kopen haha dus be prepared en neem genoeg slytherin en gryffindor mee aub :p
Haha dat zal ik doen. We maken er hoe dan ook genoeg.
Ik vind je eerlijkheid echt geweldig en heerlijk.
Je draait er niet omheen en maakt het niet mooier dan dat het is.
Dat is wat ik zo leuk vind aan jou en je blog.
Helaas kun je niet heel de wereld tevreden houden en dat moet je ook niet proberen :).
Ga lekker door zoals je bent en met wat je doet ^^.
We love you for who you are babe ❤️ Don’t ever change. Andere kunnen zeggen wat ze willen, wij weten wie je echt bent, maar ik vind het heel knap van je dat je zo open bent. (Ik vond helemaal niet dat je iets fout deed)
Ik heb ontzettend veel respect voor hoe je het allemaal doet en hoe je je inzet voor young-adult genre! Heel knap hoe je je kwetsbaar opstelt! Ga gewoon lekker zo door en blijf jezelf!
En over dat facebook, ik loop me zelf heel vaak dood te ergeren aan de zoveelste vraag die al 20x is gesteld of die je gewoon kan googlen. Ik scroll er maar vaak voorbij want het is mijn irritatie niet waard.
Wat een mooi geschreven stuk, en wat tof dat je er zo open over praat. Ik denk dat geen enkel mens perfect is, want iedereen heeft minderen en betere kanten. We kunnen dingen leren, en dat is goed. Jij laat nu een goed voorbeeld zien dat je je verontschuldigd, dat je de dingen niet altijd meent, en daar heb ik respect voor. Je bent een topper Emmy, je mag trots op jezelf zijn!
Een heel mooi en sterk stukje Emmy. Het nadeel van het geschreven woord is, de toon ontbreekt. Je kunt in een stukje tekst nooit de onderliggende toon lezen. Men kan iets compleet uit context halen, vervormen of verkeerd binnen laten komen. Hier kan de schrijver niks aan doe en de lezer eigenlijk ook niet, maar het is voor beide partijen wel ……… Persoonlijk vind ik je een topper. <3
Ik kan alleen maar zeggen dat ik als schrijver in ieder geval heel blij met je ben. Jouw recensies zorgen ervoor dat ook onbekende, debuterende schrijvers gezien worden (zoals ik). Ik vind het tof dat je een oprechte mening geeft over de boeken die je leest en volgens mij valt het wel mee met het bot zijn op dat gebied. Ik zou zeggen; blijf juist vooral eerlijk! En mensen; trek die lange tenen in…
Heel veel liefde voor jou <3
Heel mooi, gevoelig en oprecht stuk Emmy 🙂
Ik ervaar je niet als bot Emmy, wel als iemand met het hart op de tong. Je bent eerlijk en open en dan ben je kwetsbaar, maar je hoeft je dan weer nooit te verschuilen achter een dubbele agenda. Wees trots op wie je bent en wat je hebt bereikt en als mensen beweren dat je bot bent… dan vangen ze maar bot 😉
Go girl!
Mooie blogpost! You go girl 🙂
Ik ken je natuurlijk niet echt persoonlijk maar mijn ervaring met mensen die hard uit de hoek kunnen komen, is dat ze tegen anderen nog niet eens zo hard zijn als tegen zichzelf. En ik heb de indruk met jouw verhaal dat dat voor jou ook zo werkt. Logisch dus dat je soms wel eens verkeerd uit de hoek kan komen.
Ik vind dit een mooie en eerlijke post. Blijf vooral opkomen voor jezelf en wie je bent!!
Dankjewel Emmy, die had ik nodig! Iedereen maakt fouten, en ik voel me af en toe net als jij. Dus dankjewel om me het gevoel te geven dat ik niet alleen ben 🙂 Want fouten maken is oke, en niemand is perfect. En als ik dat bij mezelf ook zou accepteren, dan komt het helemaal goed
Zo goed dat je zo eerlijk durft te zijn op je blog. Zelf reageer ik bewust niet in dergelijke facebookgroepen omdat ik vaak denk ‘stel je niet zo aan’ als het om een deukje in een boek gaat of ‘google het’ als het om de volgorde van de boeken in een serie gaat XD ik heb moeite met online communicatie – niet met teksten schrijven of (audio)visuele content creëren, dat is immers mijn job – maar berichtjes sturen. Ik ben niet goed in whatsapp gesprekken, chats, facebookgroepen; ik vind communiceren via het toetsenbord niet altijd even gemakkelijk. Waar ik in het echte leven heel sociaal ben, veel vrienden heb en gemakkelijk met wildvreemden praat, weet ik op het world wide web niet goed hoe ik het moet aanpakken (en stiekem heb ik hier misschien ook gewoon minder behoefte aan). Maar ik heb al wel eens van mensen gehoord dat ze me in het echt aardiger vonden dan via whatsapp XD terwijl ik toch altijd veel smileys stuur haha!
Wat wou ik hier eigenlijk mee zeggen? Ik heb geen flauw idee..
Ik vind in ieder geval dat je gewoon jezelf moet blijven en dat je je zeker niet moet excuseren voor een ‘bot’ bericht op Facebook – waarin je naar mijn gevoel gewoon je eerlijke mening geeft. Het is niet omdat mensen denken jou te kennen als persoon door je blog, dat ze ook daadwerkelijk weten wie je bent en dat ze dan maar over je te oordelen hebben. En bovendien mag je toch gewoon je mening uiten? Laat die mensen maar denken wat ze willen, zelf weet je toch wel dat je awesome bent?! 😀 ik vind in ieder geval van wel, maar aangezien ik je ook niet in real life ken is dat misschien ook maar een vooroordeel :p
Mensen mogen best een voorbeeld nemen aan jouw assertiviteit en passie! Iedereen maakt fouten, kan gebeuren. Juist dat niet-perfect zijn maakt dat je top bent: je leeft!
Oh, ik heb hier precies weer iets gemist. Ik denk telkens dat ik vrij actief ben op Social Media maar op de één of andere manier gaan dit soort dingen vrijwel telkens aan me voorbij zonder dat ik hen opmerk. Wanneer je iemand al enkele jaren volgt via hun blog lijkt het wel alsof je hen persoonlijk kent maar uiteraard is dat slechts een deel van wie je bent. Ik ben ook iemand die liefst met iedereen bevriend wil zijn en mijn echtgenoot herinnert me er af en toe aan dat dit gewoon niet haalbaar is. Niet iedereen heeft die behoefte, anderen vinden je te opdringerig wanneer je enkel vriendelijk en open wil zijn, … het is – jammer maar waar – gewoon onmogelijk om voor iedereen goed te doen. We zijn allemaal verschillend en dat maakt het leven net zo interessant. Als iedereen hetzelfde deed en dacht waren we niet meer dan een groep droids.
Goed dat je hierbij stilstaat. Ik vind het heel herkenbaar… de ene keer ben ik zelf de botte hark, de andere keer ben ik boos om een stom bericht van een ander, terwijl het allemaal niet lelijk bedoeld is, in elk geval niet naar de persoon. Zo gaat het op internet en ook wel in het echte leven. Het is goed je daar van bewust te zijn, dus bedankt voor dit openhartige stuk!
Ik snap je heel goed! Ik heb het gevoel dat alles wat je op internet zegt snel anders geïnterpreteerd kan worden. Normaal gesproken zou je ook dingen als sarcasme uit iemands houding kunnen aflezen, wat online alleen met awkward smileys kan. Ook voelt het wel eens alsof tegenwoordig mensen in alles wat er gezegd wordt een belediging zien, wat best wel onnodig en irritant is.
Echt een eerlijke blogpost! Blijf zoals je bent Emmy en doe wat voor jou goed voelt! 🙂
Ik weet niet om welke reactie het ging, maar ik ken je nu al heel lang… en ik zou het ook wel eng vinden als je naam maakt. Voor mij blijf je in ieder geval gewoon lekker Emms. Haha.