Keizerin (spreker voor de god #1) – Karen Miller

Keizerin Serie: Spreker voor de God
Andere boeken in deze serie: Eiland van Geheimen
| augustus 2009
Aantal pagina's: 575
ISBN: 9789024530489
Uitgave: Paperback
Goodreads

Ze is nog heel jong, de felle en wantrouwige Hekat, als ze als slavin wordt verkocht en vanuit haar dorp in het Woeste Noorden met de slavenkaravaan afreist naar Et-Raklion, de grootste en machtigste stad van het keizerrijk Mijak. Geslagen en verminkt weet ze te ontsnappen.Uit angst voor haar achtervolgers sluit Hekat zich aan bij het leger van tienduizend van Raklion, de machtigste van alle krijgsheren van Mijak. Vastbesloten doorloopt ze de harde leerschool van de opleiding en ontwikkelt zich tot een van de meest gevreesde krijgers en messendansers van het leger van Heer Raklion.
Minstens zo machtig en gevreesd als de krijgsheren zijn de godsprekers van Mijak. Ze zijn overal, in de dorpen, in de steden, en ze staan in nauw contact met de god en spreken zijn woord, dat overal in Mijak wet is. Ook Hekat staat inmiddels in nauw contact met de god...
Door dat contact is ze er inmiddels van overtuigd dat voor haar een betere toekomst is weggelegd. Om die toekomstverwachting werkelijkheid te maken, waagt ze zich op een gevaarlijk pad, van valstrikken, strijd, ontrouw en verraad, waar ze ten slotte meedogenloos met zichzelf wordt geconfronteerd, op een wel heel verrassende en buitengewoon pijnlijke manier.

Een tijd terug kocht ik heel goedkoop deel 3 van deze serie bij de Action in de gedachte dat de andere delen er ook wel eens zouden verschijnen. Niet dus, en het boek bleek overal best moeilijk te verkrijgen. Toen ik vorige week mijn nieuwe biebpas ging inwijden zag ik de hele serie staan en besloot ik het eerste deel mee te nemen zodat het lezen van dat derde deel ook dichterbij zou komen. En ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door Keizerin.

Het verhaal wordt op eigenzinnige wijze bespreken en sommige metaforen vond ik erg mooi (Hoogzon, Godmaan) waardoor je een heel beeldende manier kreeg om het land te zien. Ik vond het een beetje aandoen alsof het een lang was uit het Midden Oosten, met kamelen, gebruinde mensen en heel veel zand.

Aan het begin, wanneer je de jonge Hekat leert kennen, zorgt Karen Miller er een beetje voor dat je medelijden met haar krijgt, maar pas op… Later ga je haar haten. Echt gruwelijk haten… En dan is het best moeilijk om een boek met meer dan 500 pagina’s echt leuk te blijven vinden. Ik vond het verhaal goed en ik vind het interessant hoe de schrijfster een wereld heeft gecreerd die zo onder de duim wordt gehouden met een godsdienst, maar toch goed loopt.. Maar de hoofdpersoon echt haten is lastig.
Ik heb een aantal reviews van anderen gelezen en de meeste beamen daar Hekat ook te haten, dus ik ben helaas niet de enige. Ik denk dat dit ook wel de bedoeling was… Maar toch.. Het leest makkelijker als je je kan inleveren met de personages.

Dit is ook absoluut geen verhaal voor mensen die niet tegen bloed kunnen en dingen zich makkelijk visueel dingen voorstellen.. Want de hoeveelheid dieren die geofferd worden en de liters bloed die er doorheen gejaagd worden, zijn niet te tellen.

Afgezien van dit is Keizerin een goed verhaal waarbij de personages trouw blijven aan hun persoonlijkheid en is het een ware epos waarbij magie wel een soort van rol speelt, maar er niet te dicht boven op ligt. In dit verhaal begeef je je in een wereld waar de Naamloze God met een ijzeren vuist regeert en waar het bloed in ieders ogen ligt.