Ik zal je vinden – Monica Hesse

Ik zal je vinden | april 2015
Aantal pagina's: 334
ISBN: 9789045209722
Uitgave: Paperback
Goodreads

Amsterdam, 1943.
In de waanzin van de oorlog zorgt Hannelore voor een klein lichtpuntje: ze is een vinder en weet op slimme manier de zwarte markt voor zich te laten werken, waardoor ze vraag en aanbod bij elkaar brengt. Zoek je koffie, chocolade of kousen? Voor de juiste prijs zijn ze van jou. Op een dag krijgt Hannelore een wel heel ongebruikelijk verzoek. Mevrouw Janssen, een van haar vaste klanten vraagt haar een meisje te zoeken dat verdwenen is uit de geheime ruimte in haar huis: een Joods meisje welteverstaan…

Nieuwsgierig geworden, start Hannelore haar zoektocht naar Miriam bij het Joods Lyceum, maar veel verder komt ze daar niet. Tot ze via via in contact komt met een groepje oud-studenten. Langzaam raakt Hannelore steeds verder bij het verzet betrokken, en stuit ze op aanwijzingen naar de mogelijke verblijfplaats van Miriam.

Haar zoektocht eindigt bij de Hollandse Schouwburg, waar ze van Mina, die bij de crèche aan de overkant van de schouwburg werkt, hoort dat Miriam daar gesignaleerd is. Samen met haar nieuwe vrienden bedenkt Hannelore een slim, maar zeer riskant plan. Zal het plan slagen? Of spelen er geheimen waarvan Hannelore en mevrouw Janssen niet op de hoogte zijn?

Onlangs ontving ik van uitgeverij Karakter het boek Ik zal je vinden, van Monica Hesse. In de eerste plaats dacht ik dat het een boek zou zijn van Nederlandse bodem, maar na begonnen te zijn met lezen werd het al snel duidelijk dat het hier om een vertaald boek ging. Begrijp me niet verkeerd, het is niet slecht geschreven of iets dergelijke, maar dit boek illustreert heel goed waarom ik een voorstander ben van het gebruik van je eigen land bij het schrijven van een boek. Ik miste namelijk de kenmerkende sfeer en details over Amsterdam.. Iets wat een Nederlander veel beter lijkt te verwoorden. Amsterdam bleef in mijn beleving maar grijs en half afgetekend in dit boek. Als ik dit boek dan vergelijk met bijvoorbeeld met de laatste winter van Femke Roobol, dan komt de setting in dit boek veel minder tot bloei.

De personages, de gebeurtenissen.. alles bleef voor mij een beetje vlak. Ik kon me maar moeilijk aan alles hechten en ik kreeg niet echt het gevoel dat ik geschokt moest zijn. De Tweede Wereldoorlog is natuurlijk een verschrikkelijke tijd, maar Monica Hesse wist mij er niet van te overtuigen dit ook zo te ervaren. Ik miste de dreiging, het angstgevoel.

Toch is het niet zo dat ik me niet heb vermaakt tijdens het lezen. Het leest lekker weg en voor je het weet ben je alweer bij het einde. Het is vlotjes geschreven en ook prima geschikt voor de wat jongere lezers, omdat er weinig gruwelijkheden in voorkomen. De personages vond ik qua leeftijd niet helemaal kloppend uit de verf komen, maar goed genoeg om het passend te houden.

Ondertussen heb ik wel een aantal boeken gelezen die zich afspelen in de oorlog, waarvan ik deze denk ik de braafste en minst schokkende vind. Maar misschien is dit voor sommige mensen juist wel fijn als een instapboek. Een kennismaking met verhalen die zich afspelen in de oorlog.

Voor mij was Ik zal je vinden geen toevoeging aan het aanbod, maar voor anderen zou dit wel zo kunnen zijn. Ik vond het boek daar niet heftig genoeg voor; van mij had de angst wel versterkt mogen worden. Het was vermakelijk lezen, maar het zal niet zo zijn dat dit boek me voor altijd bij zal blijven.