Als jonge tiener leefde ik al helemaal in mijn eigen wereldje. Ik hoopte altijd dat ik op een dag wakker zou worden met magische krachten en elke vrije minuut van de dag fantaseerde ik over bijvoorbeeld magie. Ik vond het namelijk heerlijk om in die dagdromen onderdeel te worden van mijn favoriete fictieve werelden en – zeker op de basisschool – vond ik het heerlijk om dit ook te uiten. Ik tekende, maar speelde ook buiten met vriendjes en vriendinnetjes dat we magisch waren. Of dit nu zwerkbaltraining op onze stepjes was, Zweinsteintje in het trappenhuis óf dat we net zulke toffe krachten hadden als de meiden van W.i.t.c.h.
Ik was een trouwe lezer van het magazine en heb alle delen in de kast liggen (behalve 1, die leende ik van een vriendinnetje en kocht ik later in een bundel). Van begin tot eind was ik abonnee. Ook op de middelbare school dus, waar het buitenspelen langzaam werd vervangen door Harry Potter forums met RPGs. Ik vond het zoooo jammer toen bleek dat het magazine er mee stopte, vooral omdat mijn Duits echt niet goed genoeg was om daarop over te gaan.
Zo’n twee jaar terug beleefde de W.i.t.c.h. een revival, toen de Tina een soort zij-abonnement aanbood waarin je de avonturen van deze magische meiden opnieuw kon beleven. Via via lukte het me ook om een abonnement te regelen, iets wat helemaal niet zou moeten kunnen. De magazines waren niet los te koop in de winkel en alleen te regelen als klant van Tina… Een onhandige actie als je het mij vraagt: er zijn tal van lezers – van alle leeftijden – die de strips dolgraag (weer) zouden willen lezen. Heel lang heeft de nieuwe uitgave dan ook niet gelopen.. helaas. Wel zorgde het ervoor dat ik de eerste paar delen weer helemaal mooi heb én dat ik de rest van de serie ook weer opnieuw wilde lezen. Daar heb ik vervolgens ruim de tijd voor genomen…
En nu ben ik er doorheen. Ik heb het allerlaatste Nederlandse deel herlezen. Ooit hoop ik toch verder te kunnen in het Engels bijvoorbeeld, omdat ik wel nieuwsgierig ben naar hoe het verhaal zich ontwikkeld. Ja, de eerste paar delen blijven het leukst, omdat alles daar nog nieuw is en de oorspronkelijke bedenkers daar nog aan het roer stonden, maar ik blijf er een zwak voor houden. Deze serie heeft namelijk ook voor een groot deel mijn tekenstijl bepaald! Herlezen voelde nostalgisch en ik was ook aardig wat vergeten!
Waar ik als jonge tiener echt enorme voorkeuren had qua personages, veranderde dit een beetje tijdens het herlezen. Sommige karakters zijn namelijk enorm ondergewaardeerd, terwijl ze juist de meest interessante ontwikkelingen doormaken. Grappig hoe je daar als kind niet echt bij stil staat en in eerste instantie eerder kiest voor het personage dat op je lijkt of die je gewoon het grappigst of mooist vindt.
Het voor het einde van dit jaar afronden van de serie was ook een van mijn leesdoelen. Ik heb alle delen die ik heb gelezen ook gewoon laten meetellen in mijn reading challenge, want boek = boek.
Wie was jouw favoriete W.i.t.c.h.?
Wat grappig! Ik was heel erg van van Winx en las daarvan elk tijdschrift en keek elke aflevering, helaas zijn ze nu inmiddels enorm ver en lijken de personages er nauwelijks meer op. Desondanks zijn dat leuke herinneringen.
Ik vond winx ook altijd wel leuk om te kijken, maar ik vond het ergens ook altijd een beetje een kopie van.