Ik ben nummer vier – Pittacus Lore

Ik ben nummer vier Serie: Lorien Legacies #1
Andere boeken in deze serie: De Kracht van Zes
| februari 2011
Aantal pagina's: 327
ISBN: 9789022999363
Uitgave: Paperback
Goodreads

We kwamen hier met ons negenen. We zien eruit als jullie. We praten als jullie. We leven net als jullie. Maar we zijn anders. We kunnen dingen doen waar jullie alleen maar van kunnen dromen. We hebben krachten die jullie wildste dromen te boven gaan. We zijn sterker en sneller dan alles en iedereen. We zijn de superhelden uit jullie films en stripverhalen. Maar we bestaan echt.

On plan was om te groeien, om te trainen en sterker te worden. Om gezamenlijk te vechten. Maar zij wisten ons te vinden. Nu zijn we op de vlucht. We proberen onopgemerkt door het leven te gaan, op plekken waar je ons nooit zou zoeken. We gaan op in de massa. We zijn jullie buren vrienden, klasgenoten, zonder dat jullie het weten.

Maar zij weten het wel...

Bestel dit boek op bol.com

Sommige boeken lijken van iedereen wel 5 sterren te krijgen, anderen hebben een mooi gemiddelde van vier en weer andere blijven wat lager steken. Maar als er een boek is dat in mijn goodreads friendlist een behoorlijk wisselende beoordeling kreeg, is het ‘ik ben nummer vier‘ wel. Sommige waren er echt lyrisch over, anderen noemde het maar mwah. En ik moet bekennen dat ik daardoor best wel lang gewacht heb tot ik ben begonnen aan dit eerste boek van de Lorien Legacies.

Het was een prettig boek om te lezen hoor, daar niet van, maar het had voor mij niet de ‘wauw’ factor die sommige andere boeken wel hadden. Ik vond het een middelmatig plot met voorspelbare elementen waarbij ik echt geen een keer echt verrast werd. Dat mis ik wel, want schrijvers lijken vaak te kiezen voor ‘werkende’ YA-formules.

Op de cover staat dat dit boek een thriller is, hier ben ik het niet echt mee eens. Alle daadwerkelijke actie vond plaats in de laatste 50 pagina’s en het is nou niet dat ik met een zakdoekje paraat op het puntje van mijn stoel zat. Absoluut niet. Dit is veel meer science fiction dan dat het thriller is.

Verder vond ik de karakters wel aardig en vond ik het ‘we zijn aliens’ leuk gevonden. Maar allemaal niet zo ‘nieuw’ als ik had gehoopt. Daarbij stoorde ik me ook aardig aan de grote hoeveelheid superkrachten die de kinderen krijgen. Het idee van een krijger en een hoeder vond ik een fijn element, al zag Henri er in mijn hoofd absoluut niet als 50 uit, maar meer als 35 ofzoiets. En het feit dat 1e, 2e en 3e jaars tegelijk vakken kunnen volgen op school vind ik nog altijd lastig te accepteren. Maargoed, genoeg gezeurd.

De herkomt van de aliens, Lorien, vond ik het meest interessant. Ik wil daar graag meer over lezen en ook het bijzondere kistje vond ik daarmee een goed voorwerp in het verhaal.

Afgezien daarvan had ik behoorlijk wat moeite met het gebrek aan emoties in ik ben nummer vier , ondanks dat er toch emotie beschreven werd. Het greep me niet. Echt niet. En dan denk je misschien.. waarom dan toch 3 sterren? Nou, dat komt omdat het toch wel een vermakelijk boek was. Geen topper, maar ook niet zo slecht dat ik me groen heb zitten ergeren tijdens het lezen.