*slaat met hoofd op tafel*
Zo voel ik me nu, door allerlei gebeurtenissen en daardoor vind ik het soms heel erg lastig om tijd vrij te maken om te schrijven. Ook heb ik vooral stukken liggen uit het verhaal die ik nog niet zo boeiend vindt om te schrijven. Nou ja, ze zijn wel interessant, maar de feeling die ik daarin met sommige karakters heb vind ik nog moeilijk om te plaatsen. Lastig hoor! Zo is mijn hoofdpersoon soms best wel bitchy, maar zit ze nu op een stuk met een complete niksnut die neigingen tot verraad heeft, hoe ga ik dat goed neerzetten zonder dat de tent wordt afgebroken?
Ik heb deze week ook heel veel moeite gehad om de dagplanning bij te houden en gelukkig is het me gisteravond gelukt om die 38.333 grens te halen. Nu maar door! Ik wil vandaag – minstens – de 40000 halen en het liefste meer zodat ik komende week wat ademruimte heb.
Ze zeggen wel eens dat de laatjes loodjes het zwaars wegen.. en pffffff.. wat is dat waar! Maar ik wil het zo graag halen! Ik ben al zo ver gekomen immers! Vorig jaar ben ik bij de 30.000 gestopt en dat wil ik niet weer laten gebeuren.
Dussssss, ik ga weer even doorbikkelen en hopen dat de grote hoeveelheid huiswerk die ik nog heb en al het geregel wat ik voor de kalender moet doen niet ten koste gaat van NaNo. Succes allemaal!
Succes!
Ik heb vrijdag aardig hard doorgebikkeld, en er een hoop uit gestampt, maar daar zit ook een hoop ’troep’ bij. Mij helpt het vaak om een apart bestandje te openen en maar wat te typen; en dat reken ik dan wel mee voor mijn word-count, want nano-gerelateerd. Naast dat het het aantal woorden opkrikt, heeft dat me al een paar keer geholpen om toch door te schrijven aan het verhaal, omdat het er ineens uit kwam 😉
Die tactiek pas ik sinds een paar dagen ook toe. Helpt wel aardig, maar nog niet zo ver als ik wil. Misschien komt het omdat het globale verhaal bijna klaar is en er slechts nog wat stukken zijn die ik heb overgeslagen die nog moeten worden opgevuld. Niet zo handig, maarja. 😀