Het Runenschrift (ook wel Runen) is het oudst bekende schrift van de oude Germaanse stammen en kwam voor in Noord-Europa, Scandinavië, Groot-Brittannië en IJsland. De tekens zijn hoekig en recht, waardoor ze makkelijk ergens ingekrast konden worden. Hoewel het schrift grotendeels verloren is gegaan en uiteindelijk overgegaan is in ons Latijnse alfabet, wordt zelfs vandaag de dag nog teruggegrepen naar deze oude letters.
Het meest bekende runenalfabet is de oude Futhark, die bestaat uit 24 verschillende runen. De naam futhark is een samen voegsel van de eerste 6 ‘letters’ F – U – TH – A – R – K. Het alfabet kent net als de onze een vaste volgorde en samen worden ze ook nog eens opgedeeld in drie groepen van acht tekens, Aett genaamd. De eerste Aett is die van Freya (Fehu), de tweede van Hagal (Hagalaz) en de derde en laatste is die van Tyr (Teiwas).
Elk runenteken heeft zijn eigen klank, waardoor er ook boodschappen mee geschreven kunnen worden, net zoals in ons eigen alfabet. Ze kennen echter niet elke klank als die wij hebben, maar dit kan vaak opgelost worden door combinaties van kunnen te maken.
Nou, genoeg intro over de runen zelf… Ik ga er immers niet in schrijven, maar ik wilde een kleine basis meegeven.
Zoals ik net al zei worden de runen vandaag de dag nog steeds gebruikt. Dit kan zijn op een orakelwijze bijvoorbeeld. Elk runenteken heeft namelijk ook een achterliggende betekenis. Later zal ik zo nu en dan een rune gaan uitleggen en de betekenis opschrijven, althans, dat is mijn plan, net zoals ik bij de kleuren heb gedaan.
Ik heb de runen altijd wel interessant gevonden. Heb zelf ook mijn eigen setje runenstenen liggen en ik moet zeggen dat ik het leuk vind om onze taal soms om te zetten in de runen. De tekens hebben iets mysterieus, een soort geheimschrift dat nog meer is dan alleen letters, omdat elk teken ook echt iets betekend. Het is dan ook niet vreemd dat men denkt dat het woord rune ‘geheim’ of ‘verborgen’ betekend. Dit zou ook wel overeen komen met het oude Germaanse verhaal waarbij Odin het runenschrift ontvangt.
In ieder geval heeft het runenschrift mijn interesses weer gewekt en lijkt het me interessant om me er weer eens in te verdiepen. Dus… wacht maar af.
Geef een reactie