Het mes dat niet wijkt Serie: Chaos Trilogie #1 | september 2013
Aantal pagina's: 479
ISBN: 9789048818679
Uitgave: Paperback
Goodreads
Todd Hewitt is de laatste jongen in Prentissdorp. Het is een uniek dorp, want er klinkt voortdurend Herrie. Alles wat leeft denkt hardop. Todd hoort de geheimen en gedachten van anderen en zij ook van hem. Je kunt niet aan de Herrie ontsnappen. Er is geen privacy en er zijn geen geheimen. Maar dan ontmoet hij een meisje van wie hij geen gedachten hoort. Wie is zij? En hoe kan het dat zij niet is gedood door de Herrie, zoals alle andere vrouwen? Prentissdorp herbergt een geheim dat zo verschrikkelijk is dat Todd noodgedwongen op de vlucht moet slaan. Maar hoe ontsnap je als iedereen je kan horen?
Wie heb ik nou niet horen praten over dit boek? Iedereen leek het geweldig te vinden of in ieder geval al gelezen.. Behalve ik. Gelukkig zag ik hem staan bij de bieb en nam ik hem mee.. Vastbesloten dat de dikte mij niet zou kunnen intimideren (heus niet). Ik weet nog wel dat ik een beetje vastliep ik De tranen van ’88 en dat ik bang was dat ik in een gigantische leesdip zou belanden. En ik was bang dat Het Mes Dat Niet Wijkt nou niet bepaald het boek was wat me daaruit kon helpen. Wat had ik het mis! Ik vloog juist door Het mes dat niet wijkt heen, en voor ik het wist had ik in 2 dagen tijd die 479 pagina’s verslonden. Leesdip? Welke leesdip?
Waar ik ontzettend van genoten heb is misschien niet perse het verhaal, ook al heeft dat hele originele stukken, maar meer de taal. Ik ben niet ontzettend taalgevoelig, maar ik kan het wel enorm waarderen als een schrijver het taalgebruik aanpast om zijn personages (en verhaal) meer body te geven. Ik vond dat Ness daar ontzettend goed in geslaagd is. Het maakte de gedachten van de personages – die sowieso een erg belangrijke rol spelen in deze reeks – echter en passender. De constante stroom woorden paste bij de Herrie. En tja.. Machee, die heeft mijn hart gestolen. Zijn woorden en Herrie passen zo goed bij een hond. Ik vond hem een hele goede toevoeging aan het verhaal. Ook de ontwikkeling tussen Todd en zijn huisdier was goed.. Je merkte duidelijk hoe ze naar elkaar toegroeide en beseften dat ze niet zonder elkaar kunnen.
Patrick Ness heeft een bijzondere wereld weten te creëren die veel sterker is dan ik had verwacht. Ik had het idee dat Prentissdorp een raar dorp in een gewone wereld zou zijn, maar het is zo veel meer. Dit maakt het ook dat dit geen 13 in een dozijn dystopisch boek is geworden. Het is meer.. Gelaagder. Passender zelfs misschien, zonder overdreven personages die op dramatische wijze tegen het lot vechten. Todd is niet dramatisch.. Hij is zichzelf: niet intelligent, moedig en een tikje naïef.
Deze schrijver, die eerder mijn hart stal met 7 minuten na middernacht, heeft me met Het mes dat niet wijkt weten te overtuigen dat ik de rest van deze serie ook echt moet gaan lezen. Ik hoop dan ook dat de bibliotheek mij kan verblijden met de overige delen. Ik weet in ieder geval dat ik iedereen die van dystopie houdt dit boek kan aanraden, maar vooral om de bijzondere taal en de sterke karakters. Het verhaal verloopt tot nu toe helemaal niet zoals je zou verwachten bij dit genre boek, en daar kan ik alleen maar gelukkig mee zijn.
Ik vond dit ook echt een super boek, en heel raar dat het zolang op een vertaling heeft moeten wachten.
Wat ik me wel afvroeg, jij hebt het in het Nederlands gelezen?
In de Engelse versie heeft Todd moeite met de spelling van verschillende woorden omdat hij dus niet echt onderwijs gekregen heeft (voor woorden als frustrashun etc). Hoe hebben ze dat in de Nederlandse versie gedaan, ik kan me voorstellen dat zoiets al heel snel raar aanvoelt…
Veel plezier met de rest van de serie. Ik vond het tweede deel het sterkst!
Ik heb hem in het Nederlands gelezen ja 🙂 Als ik hem in het Engels had gelezen, dan had je de Engelse cover gezien bij mijn recensie. Ook in de vertaling heeft hij moeite met spellen en staan de woorden er op een gekke manier.. Of zinnen extreem in spreektaal… Dat zie je natuurlijk meteen, maar echt zwaar storend vond ik het niet, omdat ik er wel in zat, in de ’taal’. In de wereld. Als je snapt wat ik bedoel.
Ik ben erg benieuwd naar de andere delen geworden. 🙂
Wauw, dit klinkt echt als een boek voor mij. Ik ga hem meteen toevoegen aan mijn wishlist. Fijne recensies schrijf je toch ook altijd!
Dankjewel! 😀
Leuk dat je hem goed vond! Ik ben in dit boek begonnen, maar na een paar hoofdstukken gestrand omdat er allemaal andere boeken gelezen moesten worden.. Ook ergerde ik me een beetje aan de missende interpunctie enzo.. Maar jij hebt me weer enthousiast gemaakt, zal dit boek deze zomer zeker weer een kans geven!
Zeker doen! Die missende interpunctie voegt echt een diepere laag toe aan de personages. 🙂
Ik heb hem ook niet uit gelezen,omdat er meerdere bieb boeken gelezen moesten worden, maar na deze blogpost neem ik hem denk ik maar weer mee de volgende keer als hij me aankijkt in de bieb.
Goed zo! 😀