Hermelijn – Linda van Mieghem

Hermelijn | maart 2014
Aantal pagina's: 273
ISBN: 9789044821703
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Savannah is een dojo, een dolende jongere. Ze zorgt voor zichzelf door te dansen op het plein voor de basiliek. Maar de politieke partij die aan de macht is, vervolgt deze jongeren.Ze worden opgepakt en zelfs koelbloedig vermoord. Zo is ook Savannah voordurend op de vlucht. De boerderij waar ze samen met andere dojo's onderdak vond, wordt platgebrand en de meesten van haar vrienden komen om. Nu moet ze zeker onderduiken. En dan verschijnt hij opeens. Hij lijkt amper zestien en toch zijn zijn haren wit als de wintervacht van een hermelijn.Op een zomerse dag ziet hij haar dansen: een vurige nimf in de gloed van de avondzon. Niet meer dan een seconde kruist haar blik de zijne. Hij slaat zijn ogen niet neer.Vanaf dat moment volgt hij haar overal, zonder een woord te zeggen, zonder een vraag te stellen. Maar de afstand tussen hen valt niet te overbruggen.

Een knap verhaal dat laat zien dat elke mens zijn waardigheid heeft.

Koop ‘Hermelijn’ hier

Er zijn van die verhalen die het kippenvel over je armen doen laten lopen. Ik kan meteen toegeven dat dit bij Hermelijn ook het geval was, en dan niet alleen om de prachtig vormgegeven omslag. Hermelijn heeft me doen laten mopperen door het onrecht, doen laten snotteren door de gebeurtenissen en een zucht van verlichting laten slaan als het weer even goed ging.

Dit boek gaat over Savannah, een Dojo, dolende jongere. Een soort persoon zonder bestaansrecht. En in het land waar ze leeft stookt de politiek de bevolking op: die dojo’s moeten maar verdwijnen. Duizenden onschuldige kinderen moeten daardoor lijden. En bijna niemand durft hun hand naar ze uit te steken. En dan is daar ook nog Hermelijn, een opvallende jongen met wit haar. Savannah ziet hem keer op keer, maar wat is zijn rol?

Hermelijn is geen boek waar weinig in gebeurt. Constant voel je een soort dreiging, voor zowel Savannah, maar minstens zo veel voor de mensen om haar heen. Savannah ontmoet heel veel mensen in heel veel situaties, zodat het ergens net lijkt alsof het allemaal mini verhaaltjes in één zijn. Dat is niet erg, maar dit laat je wel zitten met een aantal vragen. Plotlijnen die – naar mijn mening – nog niet helemaal netjes zijn afgerond. Dat is zonde, want er zitten geweldige elementen tussen. Aan het einde bleef ik dus wel met een groot aantal vragen zitten. Dat wordt zelf wat verzinnen dus!

Nog zo’n mysterie is Hermelijn. Wat zijn doel of bestemming is, achterhaal je als lezer ook niet helemaal. Zelf denk ik dat dit bewust gedaan is, hem ongrijpbaar houden. Dat levert namelijk een extra mysterieuze laag op. Is hij daadwerkelijk een soort engel? Of gewoon een zwervende jongeman?

Ik heb ontzettend genoten van het verhaal. Niet dat het gezellig was, maar omdat het zo realistisch beschreven is. Het zou zo maar kunnen gebeuren en dat is griezelig. Als je dat gevoel bij de Hungergames al hebt, stel je dan eens voor dat jij geen geregistreerd burger zou zijn en altijd maar op de vlucht moet zijn en jezelf nooit tot het volle vermogen kan ontwikkelen.

Toch vond ik er ook nog een aantal haken en ogen aan zitten. Naast onafgewerkte elementen, was het wel duidelijk dat het wel goed zou komen met Savannah. Steeds meer kreeg ik de indruk dat zij nooit echt in gevaar is geweest. Dat is aan de ene kant prima, maar aan de andere kant was dat vrij makkelijk. Ze kan goed lezen, wat enigszins ingeperkt had moeten worden om echt geloofwaardig te moeten zijn (ondanks dat ze het van anderen heeft geleerd). Ook kreeg ik de indruk dat Enrico op een indiaan moest lijkt (dus niet iemand uit India), maar die mannen hebben nooit donshaartjes op hun lippen, zover ik heb geleerd. Maar goed, ik ben echt aan het muggenziften over deze punten hoor, want verder was het echt een heel goed verhaal. De schrijfstijl was hip en niet overdreven Vlaams. Je merkte het wel, maar niet storend met woorden die ik echt niet kende.

Tot slot vroeg ik me af in welk land dit verhaal zich uiteindelijk zou afspelen. Ik dacht zelf aan Frankrijk.. Wat denken jullie (mocht je het boek al gelezen hebben?)

Al met al is Hermelijn een prachtig boek over een wereld zoals hij ook zou kunnen zijn… Misschien zelfs op sommige plekken wel zo is. Het laat op realistische wijze zien waartoe de mens in staat is… Dat is eng, maar wel een verhaal dat verteld moet worden. Zeker een aanrader!