Het is weer tijd voor een discussie op dinsdag en het leek me leuk om – na het terugblikken op de stelling van vorige week – een wat specifiekere stelling te pakken. Ik zal de komende tijd bepaalde boeken onder de loep nemen en bepaalde YA tropes aanpakken. Dus mocht je nog wat tofs weten, let me know!
Over vorige week. De stelling was:
Iedereen zou klassiekers als Sherlock Holmes en Charles Dickens gelezen moeten hebben.
Tuurlijk, klassiekers zijn niet zomaar klassiekers geworden; ze hebben een bijdrage geleverd aan de (literaire) maatschappij of illustreren de culturele geschiedenis van een land perfect. Maar moet je een boek daarom lezen? Nee. Als je dat niet wilt, dan doe je het niet. Wil je het wel? Go for it!
Zelf dwing ik het mezelf niet op. Ik heb wat klassiekers in de kast staan die ik ooit nog wil lezen (of heb gelezen). Ik las ze of heb ze gekocht omdat ik op een of andere manier geprikkeld werd door het verhaal – net als bij een gewoon boek. Maar deels omdat deze verhalen zo veel hedendaagse verhalen/series/films inspireren; ik wil de oorsprong soms proeven. Maar met mate. En van sommige dingen blijf ik enorm uit de buurt! Ik geloof ook dat hedendaagse boeken klassiekers kunnen zijn. Harry Potter is nu al een klassieker… En van onze bodem: Lampje! Dat gaat ook een klassieker worden in de jeugdliteratuur.
Op cultureel vlak trekken klassiekers me enorm, maar toch voel ik me als het puntje bij paaltje komt, niet altijd geroepen iets te willen lezen. Dat komt misschien ooit nog wel. En anders niet.
Ik denk ook dat herinterpretaties van klassiekers kunnen helpen om mensen te stimuleren een klassieker te lezen. Zo las ik Sherlock Holmes toch echt vanwege de serie. En het was leukkkk!
Kortom; ik vind niet dat je iemand moet dwingen een bepaald iets te lezen. Geforceerd lezen maakt bijna niemand gelukkig, en een meestal wat zwaardere klassieker zal dan zeker niet helpen. Ik lees zelf bijvoorbeeld heel erg afhankelijk van mijn bui.. Dus als ik eens zin heb in een klassieker, dan bepaal ik dat op het moment wel.
Laten we eens gaan kijken naar de nieuwe stelling. Een stelling over een van de meest populaire Young Adult auteurs van het moment: Sarah J Maas. Misschien ook een gevoelig onderwerp, maar soms hou ik wel van een risico.
De nieuwe stelling heb ik bedacht omdat ik me serieus afvraag of SJM ertoe in staat zal zijn. Ze heeft nu al… Wat… 12 boeken geschreven en geen van deze boeken rondt een serie af? Ik verwacht zelf namelijk dat het zevende deel van de Throne of Glass serie, alsnog een open deur zal zijn naar een spin-off. Ik ben heel benieuwd naar jullie kijk hierop:
Sarah J Maas is slecht in het afmaken van een serie.
Go!
Ik vind het moeilijk om hier een duidelijke mening over te geven gezien beide series van haar nog niet compleet zijn het laatste boek van throne of glass komt dit jaar uit en van de court serie wie weet hoeveel er nog komen. Als ze nou idd op dit punt klaar waren had ik gezegt ja maar nu geen mening tot ze daadwerkelijk klaar zijn.
Ik ken haar boeken niet, maar het lijkt me wel heel frustrerend als je van haar boeken houdt.
Ik verwacht eigenlijk hetzelfde van ToG als van ACOTAR. Als je wil stoppen met lezen na het “laatste” boek, denk ik dat je eigenlijk een prima einde hebt. Ik vond ACOWAR een prima afronding van het verhaal. Natuurlijk was er nog veel ruimte voor anderen verhalen, maar ik vind dat eigenlijk altijd wel lekker. Ik vind het raar om series echt “af te ronden”, omdat een verhaal eigenlijk, in mijn beleving, pas echt klaar is als iemand “dood” is en dat is met immortal fae’s nogal lastig.
Ik denk, als iemand geen zin heeft in al die spin offs, dan ACOWAR een prima einde van de serie is. Je kan daar stoppen en de details voor jezelf invullen. (Ik ken heel veel series en boeken die details open laten en niet elk lijntje 100% dichtgooien, ik vind dat zelf juist wel leuk. Prikkelt mijn fantasie. Ik hoef niet alles voorgekauwd te hebben.) Prima afgerond.
Ik verwacht dus hetzelfde van ToG. Ik verwacht dat we het verhaal van de POV karakters wel echt af gaan ronden. En dan zullen er ongetwijfeld nog wel wat deuren open blijven staan waar ze eventueel mee verder kan, maar dat vind ik persoonlijk niet erg. Als het lijkt op ACOWAR, dan krijg je een prima afronding van het verhaal en vul je die open deurtjes zelf in als je geen zin hebt in de spin off. (Waar ik, uiteraard, wel gewoon zin in heb ;-))
Ik vind wel dat Sarah J. Maas een ander probleem heeft: Ze kan geen mains afmaken 😉 Mijn issue met ACOWAR was dat het een verhaal over een oorlog was zonder zwaarwegende consequenties. Dat vond ik persoonlijk een stuk “jammerder” dan die paar open deurtjes die ruimte boden voor een spin off. Ik hoop zelf dat ze mijn hart durft te breken in KoA en dat er één of meer karakters gaan sneuvelen waar ik ongelooflijk veel om ben gaan geven. Maar ik denk dat ze het niet kan 😉
Ik ben het met dit laatste ook eens. Inderdaad geen consequenties in een verschrikkelijke oorlog en na alle verschrikkelijke gebeurtenissen en gevaren die ze hebben doorstaan.
Even denken hoe ik dit zonder spoilers kan zeggen… Ik vind ook dat Sarah een van 2 personen had moeten laten sterven. Die tweede persoon “lifte” te gemakkelijk mee naar herstel. En ik vond dat degene wiens vleugels beschadigd waren er best later wat last van had mogen houden, dat hij zich in de strijd mengde voordat hij helemaal genezen was.
Ik begrijp dat je van je personages houdt, maar zoals J.K. Rowling ooit zei: If you write children’s books, you need to be a ruthless killer. Al is het natuurlijk niet de bedoeling dat je al je personages maar afmaakt 😀 Als je er een beetje spaarzaam mee omgaat, heeft het het meeste impact.
Hmm. Ik kan het niet precies verwoorden, maar ergens zit hier een nieuwe stelling in.
Ik vind dit een moeilijke stelling, want ik loop te ver achter met de Throne of Glass serie om daarover te oordelen. Maar de stelling zou kunnen kloppen. Dat een novella uitgroeit tot ruim 600 blz (Tower of Dawn) zegt wel iets 🙂
Dus ik ben benieuwd of er na Kingdom of Ash nog meer Throne of Glass boeken zullen verschijnen.
Soms is een serie gewoon klaar en je houdt ervan zoals het is. Ik vind een duidelijk einde wel prettig. Er meer aan toevoegen is niet altijd goed (al is een novella vaak een leuk extraatje). Het ligt er voor mij heel erg aan of ik van een serie en die fictieve wereld hou, en of het nieuwe verhaal goed is. Maar dat was niet de vraag 🙂
P.S. Ik vind dit een leuke stelling, ook al heb ik een beetje laat gereageerd. Ik ben benieuwd over welk fandom de volgende stelling gaat.
Ideetje voor een stelling? Mensen die nog steeds over Harry Potter praten, moeten het nu maar eens achter zich laten en zich met nieuwe boeken bezig gaan houden 😉