Deze week weer een discussie op dinsdag! Voor de stelling van deze week duiken we de actualiteit eventjes in. Maar eerst wil ik natuurlijk weer even terugblikken op de stelling van vorige keer.
Terugblikken op vorige keer. We hadden het vorige keer weer over leeftijden en er kwamen een aantal heel interessante reacties op. Benieuwd naar wat de stelling was? Nou:
Young adult is vanaf 15 jaar, jongere lezers kunnen zich er beter niet aan wagen.
Dit dus. En tja.. dat is vrij lastig, natuurlijk. Want alleen een kind kan bepalen of hij/zij aan iets toe is. Wij als ouders/docenten/bibliothecarissen/leesfanaten kunnen alleen maar proberen aan te sluiten op de belevingswereld van jongeren en de boeken al in een zo goed mogelijk hokje proberen te zetten, maar zo zwart/wit is het natuurlijk niet.
Maar YA is natuurlijk niet voor niets officieel 15+. En dan hebben we het niet alleen over het leesniveau; de complexiteit van de taal in woorden en zinnen. Het complexiteit in het verhaal… Het gaat ook om de emotionele ontwikkeling van jongeren. Sommige jongeren zijn er eerder klaar voor, om te lezen of seks of geweld. Dat is echt kind afhankelijk en daar valt niet perse een lijn om te trekken. Ik heb leerlingen gehad die bepaalde boeken echt niet trokken, terwijl een ander zulke boeken al jaren las. Elk kind heeft een andere ontwikkeling en daarom is niet elk boek voor iedereen van een bepaalde leeftijd geschikt.
Toch vind ik het goed dat er wel een bepaalde leeftijdskeuzes zijn gemaakt… Het geeft een goed kader waarin mensen die er misschien wat minder vanaf weten kunnen werken.
Voor de stelling van deze week vroeg ik inspiratie op instagram en er werd me een heel actuele stelling aangeboden. Van de week was er wat gerommel waarbij een auteur besloot een kritische recensie van een blogger te delen in zijn/haar netwerk, waardoor de blogger in kwestie behoorlijk onder druk werd gelegd. Mijn vraag aan jullie is deze week dan ook:
Auteurs moeten niet reageren op (negatieve) recensies van hun boeken
Vind jij dat auteurs zich gewoon stil moeten houden? Of gewoon blij moeten zijn met de aandacht? Of vind je dat een auteur zich juist wel mag bemoeien met recensies van bloggers?
In eerste instantie ben ik eigenlijk sowieso heel erg van het geen aandacht geven aan negatieve dingen. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Als je focust op de dingen die jou negatief beïnvloeden (negatieve recensies, mensen die je niet leuk vindt, enzovoorts) dan voed je ze. Daarnaast, je stopt er dan kostbare energie in die je veel beter voor het positieve kan gebruiken! (Ik weet hoe kostbaar energie is, dus ik verspil het liever niet aan dingen die het echt niet waard zijn)
Maar ook ik heb wel situaties gehad waar dat gewoon heel lastig is, waar je je gewoon echt persoonlijk aangesproken voelt en waar je zelf ook nog eens het gevoel hebt dat je onrecht wordt aangedaan. Ik heb ook wel eens negatieve kritiek op een verhaal gehad dat ik geschreven had, dat voor mijn gevoel echt helemaal nergens op sloeg, dat gebaseerd was op dikke vette onzin. Ongeacht wie er in zo’n situatie dan gelijk heeft (er zijn altijd 3 kanten aan een verhaal: Mijn kant, jouw kant en de waarheid), is het dan gewoon heel moeilijk ervan weg te lopen.
Wat ik als schrijver zou doen, maar dat ben ik, is focussen op het positieve. Of eigenlijk, dat doe ik in het algemeen. Dus in plaats van aandacht te geven aan die ene negatieve recensie, zou ik alle positieve recensies gaan rebloggen/delen. In plaats van zelf te reageren op zo’n recensie, zou ik afwachten tot mijn lezers het voor me doen. (Dat is een veel krachtiger wapen! Ik werk voor een conventie organisatie en als iemand daar negatief over is, hoeven wij als orga niks te doen. Er zijn zoveel fans heel blij met ons, dat die er bovenop springen. En dat komt een stuk beter over dan wanneer wij dat doen.)
Wat ik wellicht al schrijver, in het geval wat gespeeld heeft, ook nog zou doen, is vragen of ervaringsdeskundigen hun blik over de verhalen willen laten gaan in het openbaar. Ik bijvoorbeeld werd ook echt heel boos toen mensen die zelf geen handicap/ziekte hadden over Chaol’s verhaal in Tower of Dawn gingen praten en gingen vertellen dat het so “offensive was”, terwijl ik me eigenlijk juist heel erg gezien en gewaardeerd voelde en ik me echt afvroeg waar zij zich eigenlijk mee bemoeiden. (Ongetwijfeld lief bedoeld, maar toch…)
Maar ja, ik denk dat je in elk geval beter niet kan reageren. Hoe moeilijk dat ook is. Want door te reageren geef je het 1: Aandacht. 2: Kostbare energie. En breng je 3. Jezelf in een lastige positie.
https://www.youtube.com/watch?v=3kxDyJWMt4o
In dit geval laat ik gewoon altijd Alexa Donne aan het woord lol. Maar nee, je moet niet reageren op negatieve reviews.
1) je hebt als auteur vaak meer ‘macht’ dan de reviewer, en als je reageert, maak je extreem misbruik van die macht door je audience op die persoon af te sturen. Als je jezelf dan stoer vind, ben je wel héél zielig.
2) Jij hebt het boek zo gepubliceerd en je kunt er niets meer aan veranderen. Hoe mensen het interpreteren, is aan hen (zelfs als je vind dat ze ‘fout zitten’ of weet ik veel wat).
3) Iemand proberen een review ’terug te laten nemen’ of te verwijderen, is censuur. Again, zelfs al vind je dat de reviewer ‘fout zit’.
4) Je ziet er zo ongelooflijk kinderachtig en onprofessioneel uit. Internationaal zou vrijwel niemand ooit meer je boek kopen/lezen en vaak krijg je zonder dat mensen het überhaupt gelezen hebben al tientallen eensterrenreviews omdat je een ‘Badly Behaving Author’ bent. Door te kiezen tussen ‘reageer ik wel of reageer ik niet’, kies je tussen ‘ben ik een amateur/klein kind of ben ik een professional/volwassene’.
5) Door te reageren op een negatieve review, laat je zien dat het boek niet voor zichzelf kan spreken en geef je aandacht aan de negatieve aspecten van je boek. Ook door online te klagen over ‘al die negatieve reviews die je krijgt’, laat je zien dat je er veel krijgt en dat je boek dus wel heel slecht moet zijn. Waarom zou iemand het dan nog kopen? I know I wouldn’t, want als zelfs de auteur toegeeft dat het slecht is… ja, waarom zou ik dan mijn tijd/geld verspillen?
6) Je vrienden op een reviewer afsturen is zo mogelijk nog zieliger, want dat laat zien dat je zelf het conflict niet eens aandurft.
7) Als 30+’er kun je een tiener aan het intimideren zijn. Hoe ziek ben je dan wel niet?
Zoals Alexa Donne al zegt: als je het niet aankan, moet je ze gewoon niet lezen. Het is absoluut prima als je er gewoon geen behoefte aan hebt. Ik vind het persoonlijk meestal wel leuk om negatieve reviews in het algemeen te lezen, want je kunt er zóveel van leren. Maar again, iedere auteur is anders en ze hebben daar niet allemaal behoefte aan. Als je net een eerste versie aan het schrijven bent, is het vaak niet handig om negatieve reviews te gaan lezen omdat eerste versies natuurlijk snel en slecht geschreven horen te worden, dus dan moet je niet ontmoedigd raken.
Wil je ze wel lezen en heb je er een mening over? Klaag tegen je vrienden voor een paar minuten (en zeg héél duidelijk tegen hen dat ze de reviewer niet moeten gaan lastig vallen) en ga daarna verder met je leven. Zo moeilijk is het niet, haha. Een valse pestkop worden kost heel wat meer inspanning dan vijf minuten mediteren.
Ik ben in de afgelopen paar weken al voor zoveel auteurs mijn respect verloren en zal nooit meer een boek van hen kopen. Gelukkig heb ik er eentje gratis van mijn vriendin geleend en blijkt het boek inderdaad zo slecht te zijn als ik dacht, dus dat is wel grappig. Maar dat wist ik al toen de auteurs en al hun vrienden me gingen intimideren: de onprofessionaliteit straalt daar al vanaf. Van zo iemand kun je natuurlijk geen goed boek verwachten, haha. Professionele auteurs spenderen hun tijd met schrijven en het verbeteren van hun skills, niet met het online aanvallen van tieners of net-volwassenen.
Goede onderbouwing zeg. Zo denk ik er dus ook over. Ik heb niet meegekregen welke auteurs de laatste weken gereageerd hebben op negatieve recensies, mag ik je vragen wie dat dat waren?
Ik denk dat dit iets is wat in verschillende punten moet worden opgebroken. De doelgroep van een recensie, de betekenis van een boek publiceren, en de veiligheid van de blogger.
Allereerst, doelgroep van een recensie. Een recensie wordt geschreven door een lezer die een andere lezer vertelt wat ze van het boek vonden. Dit is in no way gericht aan de auteur, en is dan ook niet voor de auteur om op te reageren. Ze hoeven niet per se blij te zijn met de aandacht van de recensie, maar ze moeten wel inzien dat recensies niet voor hen zijn, en dat dat een gebied is waar ze uit moeten blijven.
Dan, een boek publiceren. Zodra je een boek publiceert is het niet helemaal meer van jou. Ja, je hebt het geschreven, maar het behoort nu tot de lezer. Je mag nog zo veel intenties hebben, maar als ze op de lezer niet overkomen bestaat die onderliggende gedachte niet. Een lezer recenseert een leeservaring, het boek wat zij voor zich zien. Dat een auteur daar defensive over is snap ik, maar vind ik toch ook raar. Het is gepubliceerd for everyone to see. Niemand gaat alles ooit op dezelfde manier interpeteren (zou een super saai boek zijn!), en smaken verschillen. Geen enkel boek gaat nul negatieve recensies krijgen.
En als laatste, de veiligheid van de blogger. Ik heb al een tijdje niks op mijn blog geplaatst, en een deel van de reden is dat ik heel erg bang was voor Nederlandstalige auteurs, precies om deze reden. Ik was erg bang dat ik reacties van ze zou krijgen, of berichten van familieleden of wat dan ook. Ik heb nog nooit een echt Nederlandstalig boek op mijn blog durven publiceren omdat het niet veilig voelt. Hiermee heb ik een hoop mooie boeken gemist, en een hoop boeken die ik waarschijnlijk wel positief had gerecenseerd. Ik denk dat auteurs zichzelf echt in de voet schieten door op recensies te reageren. Ik lees je boek namelijk echt niet meer, en voel me best wel naar in het bloggerswereldje.
Conclusie, auteur, doe het niet. Ik wil eigenlijk zo ver gaan als zeggen dat positieve recensies ook off limits zijn. Recensies zijn voor lezers, NIET auteurs. Als een blogger je tagged in een recensie snap ik het nog, maar ga niet actief opzoek naar negatief of positief. Het draagt naar mijn mening echt bij aan het onveilige gevoel en het gevoel van in de gaten gehouden worden. Ik snap dat er een verschil is tussen auteurs die geld verdienen met hun werk en bloggers die het alleen voor de lol doen, maar dat betekent niet dat er op deze manier mer ons mag worden ongegaan. We leverwn gratis werk voor alle lezers, wat toevallig bloggers ook helpt. Dat zou je toch juist niet tegen moeten willen werken, lijkt me!
Ik bedoelde in die laatste ipv toevallig bloggers ook helpt toevallig auteurs ook helpt
Zijn er echt zoveel Nederlandstalige auteurs die opgefokt reageren op een negatieve review? Wat erg! Het is toch te verwachten dat niet iedereen je boek leuk vindt?
Toen mijn boek vorig jaar uitkwam, hebben een paar bloggers die ook gereviewd (op verzoek) en toen hadden sommigen ook een paar negatieve puntjes. Ik vond dat juist goed om te weten, dat kon ik meenemen bij het schrijven van volgende boeken 🙂 Ik heb toen wel de bloggers bedankt voor de moeite om een review te schrijven.
Ik weet precies wie je bedoelt (sterker nog; ik was degene die het ‘ontdekte’) en ik heb degene dus meteen unfollowed. Ik vond het zo niet professioneel. Je kunt best reageren in de zin van: Bedankt voor je recensie, jammer dat je het niet zo leuk vindt, maar dat zou ik niet zo snel doen. Het is anders als iemand een recensie schrijft en jou de link stuurt om te delen op bijvoorbeeld social media. Dan zou ik hem delen en dus reageren, ook al is het een negatieve recensie.
Maar verder dan dit: nee, dat vind ik gewoon heel onprofessioneel.
Ik denk dat je in algemene zin best kunt reageren op negatieve recensies.
Uitgangspunt daarbij is overigens wel dat je dit doet met respect voor de schrijver van de recensie! Zojuist las ik in The Happiness Project dat de schrijver (Gretchen Rubin) de tijd heeft genomen een mail te sturen naar een negatieve recensent. De inhoud van de mail? “Het raakte me omdat je kritiekpunten precies ook dingen waren waar ik zelf over twijfelde. Ik heb deze keuze in het boek gemaakt om deze en deze reden. Na het lezen van je review snap ik dat dit niet werkt. Bij een volgend boek zal dit me zeker helpen, dus dankjewel daarvoor. ”
Ik zou absoluut niet op elke negatieve recensie reageren (en ze misschien ook niet eens lezen). Op de onderbouwde recensies kun je mijn inziens wel degelijk reageren op een manier zoals ik zojuist beschreef. Dit kan persoonlijk, maar volgens mij ook prima als openbare reactie op een blog. Dat toont volgens mij alleen maar aan dat je volwassen genoeg bent om kritiek te kunnen ontvangen en dat je jezelf niet als een soort alwetende god beschouwt.
Als een uitgeverij of schrijver op een review reageert dat is het voor mij meteen klaar. Dat vind ik echt not done. Alle vervolg boeken komen er bij mij niet meer in. Ik lees voornamelijk young adult en de kans dat je een tiener een inzinking instuurt is een stuk groter dan de meeste auteurs denken. Zelfs als het geen tiener is, je reageert gewoon niet. Het maakt mij niet uit als je je tot op het bot persoonlijk aangevallen voelt, je boek is op de markt, je veranderd er toch niets meer aan en dit is hoe zij het geïnterpreteerd hebben. Ik heb zelf wel eens een negatieve comment gekregen op mijn schrijven, maar je bent auteur, jij moet the bigger person zijn. Ik vind oprecht dat als je reageert dat je je van zo’n laag niveau laat zien dat je geen auteur had moeten worden. Blijf maar achter je laptop in je zolderkamer. Acteurs en regisseurs gaan toch ook niet achter elke slechte recensie aan? Waarom niet? Het is onprofessioneel. Je wist toen je begon met schrijven dat je een dikke huid nodig had als je reviews wilde lezen en als je dat niet hebt en je leest ze wel, nee, daar heb ik echt geen respect voor.
Ja, hier ben ik het 100% mee eens. Een review is voor de lezers, niet voor de auteurs/uitgeverij. Ik zie vaak genoeg berichten voorbij komen waar reviewers worden bedreigd door een auteur en dan heb ik gewoon geen zin meer om dat boek te lezen. Gelukkig heb ik er zelf nog nooit last van gehad, omdat ik ook bijna nooit een review schrijf voor boeken die ik niet goed vond, maar ik vrees dat het ooit wel eens zal gebeuren. Daarentegen vind ik het ook not done om een auteur te taggen in een (negatieve) review.
Helemaal mee eens. Ik zal ook nooit op een negatieve recensie reageren. Just take the feedback and move on. Iedereen mag zijn eigen mening hebben en het is juist fijn dat bloggers je boek willen bespreken.
Het is wel moeilijk, hoor. Op het moment dat je boek uitkomt, is het niet meer van jou. Jouw verhaal hangt ergens in de ether, tussen jouw (wellicht tekortkomende) proza en de geest van de lezer in. En wat de lezer er van maakt, is voor hen. Als de lezer het dan niet fijn vindt, dan is dat zeker slikken. Maar er ruzie over gaan maken is super onzinnig. Wat verwacht je, dat ze van gedachte veranderen?? Het wordt in dat geval alleen maar vervelend voor álle betrokkenen.
In het geval van de Biblion recensie heb je misschien een uitzondering, want daar hangt de inkoop bij de bibliotheken vanaf. De mijne was super lauw en had een aantal plotpunten en namen fout (!) alsof hij niet goed opgelet had of zelfs maar nauwelijks gelezen had. Wat doe je dan? Moet je dan gaan klagen? Denk je dat ze luisteren?
Ik denk dat het bijzonder weinig zin heeft. Loslaten met die hap, dus, hoe moeilijk het ook is. En zelfs negatieve feedback is feedback. Daar kun je dan wat mee doen. Of denken: “wauw, je snapt er nix van. Dat ligt vast meer aan jou dan aan mij” …en dan door gaan met je leven. Het leven is al veel te kort 🙂
Ik vind het zeer onprofessioneel van de auteur. Natuurlijk is een negatieve recensie vervelend maar daar staan vaak genoeg positieve tegenover en anders komt je boek idd niet goed over en dan is de kritiek ook fijn. Maar ik heb deze discussie voorbij zien komen en vond het een beetje shaming voor de blogger en dat vond ik naar om te zien. Want zij mag gewoon dat boek recenseren en daar een negatieve mening over hebben. In dit geval werkt het alleen maar averechts voor de schrijfster want ik vond haar heel naar door alle aandacht die ze aan gaf. Dus alsjeblieft bloggers blijf eerlijk bloggen ook over boeken uit jullie eigen land. Dit maakt julkie betrouwbaar en geloofwaardig.
Ja reageren op een review die je tegen komt online is echt not done als auteur vanwege de punten die anderen al hebben benoemd hierboven.
Kijk soms ontkom je er niet aan. Ik review soms boeken die ik direct van de auteur heb gekregen. Dan stuur ik ook daar mijn review naar om te laten zien dat ik mij heb gehouden aan onze afspraak. Dat vind ik altijd awkward, zeker als het een negatieve recensie is. Dan komen er wel eens reacties maar over het algemeen zijn deze niet vervelend. De meeste vinden het al fijn dat je hun boek reviewt.
Maar precies op zoek gaan naar reviews of er een tegen komen en dan reageren, dat vind ik echt niet kunnen. Zo had ik eens kort mijn gedachten geschreven op een kinderboek van een nederlandse auteur op goodreads. Het was overigens een 3 sterren review. Die auteur is vervolgens mijn instagram account gaan zoeken en heeft mij een dm gestuurd. Deze persoon ging inhoudelijk reageren op mijn review. Het was niet kwaad bedoelt maar ik voelde mij er niet echt fijn bij. Het gaat wel een grens over.
Overigens lijkt het mij voor de auteur ook geen gezonde manier van omgaan met je eigen boek. Je maakt jezelf op deze manier helemaal gek.
[…] Emmy. Ze blogt over boeken, maar ook over persoonlijke onderwerpen, illustraties en onderwijs. Haar discussie op dinsdag is een topic wat ik graag lees (alleen niet echt op reageer.. sorry!). En over evenementen schrijft […]