Tijd voor een nieuwe discussie op dinsdag! Vorige week hadden we het over luisterboeken, vandaag gaan we het hebben over ezelsoren in boeken. Al bang? Laten we dan maar eens terugblikken naar vorige week!
Afgelopen week hadden we het over luisterboeken, of je die mag meetellen als gelezen boek. Hierover wil ik natuurlijk graag ook mijn mening over kwijt.. Want ik vind dat het luisteren van een boek ook meetelt als lezen. Ook al is het luisteren in plaats van de woorden visueel in je opnemen. Wat je met je goodreads challenge doet, moet je natuurlijk altijd zelf weten, maar wat mij betreft tellen luister-, prenten- en striboeken gewoon mee. De woorden zeggen het al: ‘boek’. Waarom zou het dan niet meetellen? Omdat ze minder pagina’s hebben? Tel je een boek van meer dan 600 pagina’s dan als twee boeken? Dit soort regels die we onszelf opleggen, vind ik zelf alleen maar beperkend. Het is toch prachtig dat we op zoveel verschillende manieren tot ons kunnen nemen. Een van de mogelijkheden is voorlezen.
Voorlezen of voorgelezen worden; het is allebei hartstikke goed voor je. In de bibliotheek proberen we bezoekers te stimuleren hun kinderen voor te lezen, welke leeftijd ze ook hebben. Ze leren op deze manier namelijk veel nieuwe woorden. Dit geldt dus ook voor kinderen die zelf al kunnen lezen. En docenten die voorlezen in de les, stimuleren leerlingen ook eerder om een boek op te pakken. Een luisterboek is eigenlijk niets anders dan voorgelezen worden. Mag het niet meetellen als boek omdat je geen lettertjes op je netvlies hebt gekregen, terwijl je middels een ander zintuig wel het complete verhaal tot je hebt gekregen? Ik vind het maar lastig om zoiets niet mee te laten tellen als gelezen boek.
Hoewel ik een paar jaar geleden absoluut geen geduld had om naar een luisterboek te luisteren, vind ik het nu heerlijk. En ik tel deze boeken gewoon mee als gelezen. Ik heb namelijk precies hetzelfde tot me genomen, als iemand die het boek visueel heeft verslonden. Er is qua inhoud immers geen verschil, in tegenstelling tot boekverfilmigen.
Hoewel ik heus wel vind dat de beleving van een luisterboek anders is, vind ik het te krom om te zeggen dat het luisteren van het complete verhaal echt heel anders is dan het lezer ervan. Tuurlijk zal ik iedereen altijd stimuleren om echt een boek op te pakken, maar een luisterboek kan zo’n verrijking zijn. Lezen op momenten dat het eigenlijk niet kan, lezen wanneer lezen niet kan vanwege een beperking of dyslexie.
Zelf vind ik het ook lekker om een luisterboek te ‘leesteren’. Ik pak vooral boeken die ik ongelezen in mijn kast heb staan en luister vooral op momenten die anders verloren zouden gaan; in de bus of op de fiets bijvoorbeeld. Ik doe er heel erg lang over, vergeleken met een ‘echt’ boek, maar daardoor blijf ik wel heel lang in een wereld hangen, waardoor het boek soms zelfs extra veel indruk achterlaat.
Luisteren of lezen; het gaat er mij vooral om dat iedereen de mogelijkheid heeft een verhaal tot zich te nemen. En tja, dankzij de luisterboeken lees/luister ik één tot twee boeken extra in de maand. Fijn joh!
Maar alle respect voor iedereen die het niet vindt meetellen, hoor! Iedereen mag er anders over denken. Ik vind het luisterboek echter een fijne toevoeging aan mijn leeservaring en ideaal om – nog meer – te kunnen lezen. Tja.. Verslaafd aan verhalen…
Laten we dit onderwerp maar snel afsluiten en doorgaan naar de volgende stelling…
Mensen die ezelsoren maken in boeken , zijn monsters
Ik ben heeeeeel benieuwd hoe de kampen in deze stelling verdeeld gaan zijn!
Monster vind wel wat overdreven maar ik zou het wel echt vreselijk vinden als iemand dat met mijn boeken zou doen. Wat je met je eigen boeken doet moet je helemaal zelf weten, maar soms kan ik mensen er wel om wurgen hoor die het bij andermans boeken doen ? Ik snap niet hoe je zo respectloos met andermans boeken om kunt gaan. er bestaan toch niet voor niets boekenleggers op deze wereld?
Ja stiekem vind ik dat wel haha. Ik vind het gewoon echt lelijk staan ook.
O nee, ik ga niet oordelen over wat andere mensen met hun eigen boeken doen. Als jij een boek koopt is het van jou en mag je er mee doen wat je wil. Als jij in jouw boeken ezelsoren wil maken, dan zal ik daar mijn wenkbrauwen over optrekken, maar goed, het is jouw boek, dus jij doet er mee wat je wilt.
Maar, het is wel de reden waarom ik mijn boeken aan niemand uitleen. Ik ben er echt extreem zuinig op, ook tijdens het lezen. Als er iets met mijn boeken gebeurt, dan wil ik dat toch echt zelf gedaan hebben. Dus, wat jij met je eigen boeken doet moet je zelf weten, maar omdat ik niet weet wat iedereen met zijn boeken doet leen ik die van mij dus lekker aan niemand uit 😉
Wat mensen met hun eigen boeken doen, moeten ze helemaal zelf weten. Dat is aan hen. Ik trek echter wel een streep als mensen ezelsoren maken in de boeken van anderen of van bijvoorbeeld bibliotheekboeken. Ik zou ze geen monster noemen, maar als ik een boek aan iemand uitleen en die persoon maakt er ezelsoren in, zou ik zeker niet blij zijn. Ook vind ik dat als je een boek leent van iemand, of van de bibliotheek, je dat boek netjes moet behandelen, omdat het niet van jou is.
Ja, dat vind ik ook. Als ik een boek van de bieb leen en er zitten ezelsoren in, erger ik me daar dood aan. ‘Wie doet nou zoiets?!’ denk ik dan altijd xD. En als ik een boek uitleen, zeg ik er altijd bij dat de lener GEEN ezelsoren er in mag maken.
Haha, het valt voorlopig reuzemee met de verdeling van de kampen 🙂 Ik ben het ermee eens dat je geen monster bent als je dat doet, zolang het maar je eigen boeken zijn. Dus niet de mijne (grrr! Dan word ik een monster :D) of van iemand anders of van de bieb. Maar waarom zou je? Er zijn zoveel toffe boekenleggers.
Mensen die ezelsoren in mijn boeken maken zijn monsters, met hun eigen boeken mogen ze dat van mij helemaal zelf weten 🙂
Soms ben ik mijn boekenleggers kwijt…. Sorry…
Jup ik ben er schuldig aan, maar meestal alleen bij pocketromannetjes ofzo en zeker niet bij andermans boeken. Ik probeer mijn eigen boeken ook netjes te houden, maar tja… Ik ben niet de handigste daarin. En zou iemand anders mijn boeken beschadigen dan word ik daar ook niet blij van, zeker omdat ik sommige boeken juist netjes probeer te houden. Het hangt voor mij echt af of t boek bijzonder is of een snack tussendoor en de snacks ben ik wat minder zuinig mee. Maar nogmaals: alleen eigen boeken. Andermans boeken beschadigen je niet. Simpel.
Ik ben een beetje vreemd hiermee. Ik maak nooit ezelsoren in Nederlandse boeken, misschien omdat het papier steviger is (en de boeken soms duurder dus zuiniger mee zijn..?) Met Engelse paperbacks ben ik één en al ezelsoor haha. Ik vind het over ’t algemeen juist wel gezellig staan als je kunt zien dat je boeken echt gelezen worden. Dus ook lekker een spine cracken en notities maken! (Maar ook hierbij doe ik dat automatisch minder bij NLse uitgaven!) Het gaat wat mij betreft in eerste inatantie om de inhoud, niet om de staat van het boek. 🙂
PS. Was gezellig vanmiddag!!
Jaaaaa was gezellig!
Stiekem vind ik het wel wat hebben als een boek er gelezen uit ziet. Gebroken rug, ezelsoren, misschien zelfs notities tussen de marges, het heeft wat. Mijn Harry Potter boeken zijn met veel liefde gelezen door mijn vader en ik. Gebroken rug, beschadigde kaft en ezelsoren genoeg. Maar met de boeken die ik nu heb ben ik toch wel erg voorzichtig, al vind ik het achteraf niet erg als hij per ongeluk een beschadiging oploopt.
Ik vind een boek een gebruiksvoorwerp, dus het maakt mij niet zo veel uit. De ezelsoren zullen niets afdoen aan het verhaal en de wereld die zich achter de letters van het boek afspeelt 🙂
Maar alleen bij mijn eigen boeken, niet met andermans spullen, dat is gewoon een rotstreek.
Iemand die ezelsoren maakt in een boek van iemand anders vind ik persoonlijk respectloos omgaan met anderen hun bezit. Maar wat een lezer met zijn eigen boeken doet is volledig zijn/haar keuze. Hoe grappig ik die memes en comics ook vind wat mij betreft doet ieder met zijn eigen boeken wat hij wil.