De Gelukvinder – Edward van de Vendel & Anoush Elman

De Gelukvinder door Edward van de Vendel, Anoush Elman
Ook door deze auteur: , Gloei!
Uitgever: Querido | 2008
Genres: Young Adult
Aantal pagina's: 335
ISBN: 9789045105918
Uitgave: Paperback
Goodreads

Hamayun zit in het vierde middelbaar en wil filmer worden. Hij schrijft een toneelstuk over zijn verleden: het dagelijks leven in Afghanistan en de grappen die hij er uithaalt met zijn vrienden, de nacht dat de Taliban zijn vader gevangen neemt, de lange reis naar Europa, de aankomst in Nederland en het wonen in een asielzoekerscentrum. Hamayun vindt Nederland fris en groen. Hier kan zijn familie eindelijk vrij denken. Maar mogen ze wel blijven?

Het voordeel van werken in de schoolmediatheek is dat ik toch af en toe in aanraking kom met boeken waar ik nog nooit van gehoord heb. Ik was wel bekend met de slash serie (een boekenreeks met waargebeurde boeken over echte jongeren, geschreven in samenwerking met een jongere), maar ik had er nog nooit wat van gelezen. En toen moest havo 4 massaal De gelukvinder lezen en besloot ik mee te gaan lezen. Zo kan ik jongeren namelijk nog beter helpen met het kiezen van een boek. Het duurde niet lang voordat het verhaal me helemaal in zijn greep had.

Hamayun wil filmer worden en schrijft voor school een toneelstuk over zijn verleden: het leven in Afghanistan van alledag en hoe de Taliban dit verwoestte door zijn vader gevangen te nemen. Uiteindelijk vluchten ze en volgt de lange tocht naar Europa, die eindigt in Nederland. Maar krijgen ze wel een verblijfsvergunning? Hoe is het om alsmaar te moeten wachten in een asielzoekerscentrum? Hier kunnen ze eindelijk vrij denken, maar ze moeten misschien terug en dat kan hun dood betekenen.

Als Nederlander sta ik er niet echt bij stil hoe het moet zijn om in een land op te groeien waar oorlog is of andere manieren van gevaar. Ik kan me dus niet voorstellen hoe het moet zijn om te vluchten en om nergens welkom te zijn. Misschien was De Geluksvinder daarom wel zo krachtig: het geeft namelijk op emotionele manier inzicht. Ik dacht aan de mensen waarvan ik weet dat ze een soortgelijke vluchtroute hebben afgelegd en mijn respect voor deze mensen nam zo erg toe.

Ik vond het verhaal van Hamayun heel mooi opgeschreven. Heftig, met duidelijke terublikken en rake opmerkingen. Langzaam werk je naar het ‘nu’ toe: de onzekerheid en alle emoties die er bij horen. Het feit dat dit het verhaal van heel veel mensen is, is schijnend.

Het is heel mooi omschreven hoe Hamayun de verschillen tussen Afghanistan en Nederland ervaart. Het laat mij Nederland op een andere manier bekijken en het geeft mij ook een kijkje in het leven van een vluchteling. Hoe het komt dat onze culturen soms botsen omdat we heel andere gebruiken kennen, bijvoorbeeld. Dit maakt het een leerzaam boek.

Ik noem het boek ook ontroerend. Edward van de Vendel heeft het heel goed opgeschreven: beeldend, maar niet langdradig. De hoofdstukken zijn kort en goed te lezen, zeker voor de doelgroep.

De gelukvinder vertelt een verhaal wat wij veelal niet willen horen, maar wel gehoord zou moeten worden. Ik vind het dan ook goed dat dit boek bij mij op school zo veelvuldig gelezen wordt. Het laat namelijk heel goed zien dat lezen je empathische vermogen verhoogd.

De gelukvinder vond ik leerzaam, aangrijpend en bovenal erg prettig lezen.

Wat mij betreft is De gelukvinder een boek dat elke scholier gelezen zou moeten hebben. Het laat een verhaal zien wat we vaak niet willen horen, maar bevat ook een bepaalde gevatheid welke ik bijna verslavend vond.