De Boekendief | 13 maart 2014 Aantal pagina's: 556
ISBN: 9789044342628
Uitgave: Paperback
Goodreads
Duitsland, 1939. Liesel is pas negen jaar oud wanneer ze door haar moeder naar een pleeggezin wordt gebracht. Een van haar geliefde bezittingen is een zwart boekje, dat ze vond op het graf van haar broertje. In de jaren dat Liesel bij de Hubermanns woont, wordt ze een gewiekste boekendief. Tijdens de verwoestende bombardementen klampt ze zich in de schuilkelder vast aan haar schatten. Dit is een verhaal over moed, vriendschap, liefde en overleven, dood en verdriet, verteld door de ogen van de Dood, een toepasselijke verteller. Maar zal hij haar ook sparen?
De boekendief. Een boek over een meisje dat boeken steelt en wat zich afspeelt in Duitsland ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Dat klonk dus echt als mijn boek en dus voegde ik hem een hele tijd terug toe aan mijn TBR lijst. Ik vond hem uiteindelijk in de bieb, als dwarsligger en liet hem toen alsnog staan. Ik wilde geen dwarsligger lezen. Gelukkig kwam later het boek alsnog in de collectie terecht en kon ik eindelijk beginnen met lezen.
En wat heb ik genoten van De boekendief! Ik vond het werkelijk waar prachtig hoe de schrijver er in is geslaagd dit verhaal op deze manier te vertellen: vanuit het vertelpunt van de dood. Dit gaf het boek een extra dimensie, omdat deze vertellen alwetend is, maar ook extra uitleg geeft waar nodig. Ook de illustraties zorgen voor een extra laag vermaak, wat ik zeker kan waarderen. Maar naast dat alles was het verhaal ook gewoon ontzettend ontroerend.
Liesel, een meisje van onzekere komaf, dat bij pleegouders in Nazi Duitsland wordt geplaatst, is zo’n personage waar je van gaat houden. Haar emoties zijn puur en gemeend en haar acties passen erg goed in de tijdsgeest. En Hans. God. Hans is zo’n man die iedereen wel als vader wil hebben; wat een groot hart heeft de beste man. Voor mijn gevoel droegen zij dit ontroerende verhaal en het einde bracht dan ook een brok in mijn keel.
Zijn er nog negatieve punten die ik kan verzinnen bij dit boek? Tja, geen idee. Ik vond het prachtig. Net zoals ‘Een schaduw van de wind‘ prachtig. Binnen no time zat ik helemaal in het verhaal en de korte hoofdstukken maakte het lezen erg aangenaam. Gebeurtenissen volgden elkaar lekker vlot op en elk personage kreeg z’n aandacht.
Door De boekendief ben ik ook wel erg benieuwd geworden naar de film. Hoe zouden ze die vertaald hebben? Ik ben echt enorm benieuwd! Is er iemand die de film al heeft gezien?
Geef een reactie