Cinder – Marissa Meyer

Cinder Serie: The Lunar Chronicles #1
Andere boeken in deze serie: Scarlet
| oktober 2012
Aantal pagina's: 434
ISBN: 9789022327999
Uitgave: Paperback
Goodreads

Mensen en androïden leven samen in de grauwe straten van Nieuw Peking. Een dodelijke plaag houdt lelijk huis onder de bevolking. Vanuit de ruimte kijken de meedogenloze maanmensen toe, hun kans afwachtend. Niemand weet dat het lot van de aarde afhangt van één meisje… Cinder, een getalenteerde monteur, is een cyborg. Ze is een tweederangsburger met een mysterieus verleden, beschimpt door haar stiefmoeder en beschuldigd van de ziekte van haar stiefzus. Maar als prins Kai in haar leven verschijnt, bevindt ze zich plots in het midden van een intergalactische strijd. Verscheurd door de keuze tussen plicht en vrijheid, loyaliteit en verraad, moet Cinder eerst de geheimen uit haar verleden achterhalen om de toekomst van haar wereld te kunnen beschermen.

“Bijzondere versie van een aloud sprookje”

Zo wil ik dit verhaal samenvatten. Want het is echt zo. Cinder is een bijzonder figuur, een cyborg: Half mens, half machine. Ze leeft in de schaduw van haar stiefmoeder en haar zusjes, waarvan Poany helemaal niet zo gemeen is als in het echte sprookje. Dit vond ik verfrissend, omdat Cinder niet overal gehaat wordt, wat je nog wel eens ziet gebeuren bij andere heldinnen.

Cinder’s baantje past goed bij haar en ze weet dat ze er goed in is. Ook dat – die zelfkennis – vond ik erg goed beschreven. Later in het verhaal, wanneer er meer bekend wordt over haar afkomst, was ik absoluut niet verrast (ik vroeg me vanaf het begin al af wanneer het bekend zou worden), maar dat deed niet onder aan het verhaal.
Het was aangenaam om te lezen en ik vloog er doorheen.

Wat me soms wel stoorde is dat prins Kai weinig actie onderneemt tegenover de Maankoningin en dat er best wel een gebrek aan menselijke interacties is soms. Als Cinder op bezoek gaat bij Poany, zijn er vrijwel alleen maar robots die ze tegenkomt. In een stad van meer dan 2 miljoen mensen had ik verwacht dat Cinder ook wel iets meer menselijk contact zou hebben, bijvoorbeeld met mensen op de markt. Geen idee of dit een bewuste keuze was, om de eenzaamheid die Cinder als cyborg moet ervaren te benadrukken of omdat Meyer geen meerdere menselijke karakters wilde hebben, of dat het volledig onbewust ging, het viel me gewoon erg op.

De keuze voor een gevaarlijke ziekte die lijkt op de vroegere pest vind ik goed gekozen, omdat, ondanks de enorme technologische vooruitgang, de maatschappij ook dan nog vol met gevaren zit. Het wordt overduidelijk dat technologische voorruitgang niet altijd ook een maatschappelijke vooruitgang hoeft te zijn. Heel duidelijk laat het boek Cinder zien dat er zo maar een nieuwe ziekte op kan laaien – wat de bron daar dan ook van is – en dat de mensheid dan nog steeds heel gemakkelijk tegenover elkaar kan komen te staan. Hoewel dit verhaal zich dus duidelijk afspeeld in de toekomst, voelt het niet als onwerkelijk en zijn er nog terugkerende elementen die wij ook kennen, zoals een auto die Cinder op de sloop vindt. Dit vind ik fijn, omdat je hierdoor makkelijker een beeld kan vormen in je hoofd. Het blijft tastbaar.

Normaal vind ik ergens dat hervertellingen van sprookjes weinig orgineel kunnen zijn, maar Cinder bewees wel degelijk het tegendeel. De originele gekozen setting (eindelijk eens ergens anders dan Amerika), het steampunkachtige toekomstbeeld, de interessante karakters en het magische tintje van het maanvolk. Ja, deze reeks ga ik zeker in de gaten houden, zeker omdat het volgende deel Scarlet over roodkapje gaat, wat ik een heel erg leuk sprookje vind.

Een liefhebber voor sprookjes en science fiction zullen smullen van dit verhaal en fantasyfans zullen genieten van de subtiele vleug magie.

Bestel dit boek op bol.com