Onlangs mocht ik de wekker om vijf uur zetten, want om half zeven zou ik in de trein zitten naar Amsterdam. Serieus, ik zag Amsterdam nog nooit zo rustig! Om negen uur zou ik namelijk een interview hebben met Paul Bühre, de jonge schrijver (16) van het boek Puber Leaks, waarin hij de wereld uitlegt hoe het tienerleven nou echt in elkaar zit.
Ik was behoorlijk vroeg, maar mocht gewoon lekker plaatsnemen in het hotel, zodat ik mijn vragen nog even door kon nemen. Al snel kwam Marc (van de uitgever) en mochten we naar de fancy kamer waar het interview zou plaatsvinden. Helaas maakte ik niet echt foto’s, dus jullie moeten het doen met andere gerelateerde afbeeldingen. Naast de vragen, heb ik het ook over heel andere dingen gehad, want Paul is bovenal een tiener met een heleboel interesses. Interesses die behoorlijk overeenkwamen met de mijne.
Je schreef het boek n.a.v. je stage, hoe was het om op zo’n jonge leeftijd een bestseller te schrijven?
Het was heel bijzonder, bijna een wonder, eigenlijk. Ik heb een geweldige kans gekregen en mag daardoor allemaal toffe nieuwe mensen ontmoeten. Ik ben op tv geweest en wordt geïnterviewd door onder andere bloggers. Super cool, en ik leer er ook nog heel veel van. Het is heel tof om alles achter de schermen mee te mogen maken.
Denk je dat volwassenen ook iets kunnen leren van je boek?
Ja, ik schreef dit boek niet perse voor tieners of hun ouders. Ik denk dat het boek voor iedereen leuk is.
Denk je dat er veel verschil tussen Nederlandse en Duitse tieners zitten?
Nee.. Nou ja, sommige dingen wel. Zo luisteren Duitse tieners echt heel graag naar Duitse rappers en deze rappers zijn vaak heel lange tijd populair. Maar verder denk ik dat er best wel veel overeenkomsten zitten tussen heel veel scholieren in Europa. Zelf zou ik wel meer talen willen leren (ik vroeg hem het verschil in schoolvakken), ik denk dat dit je leven verreikt, maar je ook meer over je eigen taal kan leren.
In puber leaks staan een aantal cartoons, deze heb je zelf gemaakt. Heb je de ambitie om daar meer mee te doen?
Nou, aan de ene kant wel. Maar ik zou niet elke dag kunnen tekenen. Om echt een goede cartoonartist te worden moet je veel oefenen en elke dag er mee bezig zijn. Ik weet niet of ik dit kan. Ik vind het echt heel leuk, maar ik vind heel veel dingen leuk. Sporten, schrijven, tekenen, serie kijken. Ik wil zelf bepalen wat ik wanneer doe.
Ondertussen ben je 16, bijna 17, en een bestseller rijker.. wat nu?
Ik wil me eerst even focussen op de laatste 2 jaar van school. De cijfers tellen nu al mee voor mijn examen en dat is veel werk. Wel zou ik meer willen schrijven. Met een volgend boek wil ik natuurlijk wel gegroeid zijn.
Dus er komt een nieuw boek? Is dat weer non-fictie of wat anders?
Nee, liever fictie. Misschien fantasy. Ik hou van fantasy. Ik wil wel wat weirds schrijven. (gelijk heb je, red.)
En wat ga je na de middelbare school doen?
Phoe.. ik wil niet meteen studeren. Ik weet ook niet wat ik wil. Het liefst zou ik gaan reizen. Het liefst naar China. Ik vind die cultuur erg bijzonder en ik vind het heel tof dat traditie daar nog zo belangrijk is. Wel schijnt het lastig te zijn om een visum te krijgen als je langer dan 3 maanden wil blijven. Ik heb denk ik wel langer nodig, want ik wil alles rustig aan doen.
Kijk je nu anders aan tegen je leeftijdsgenoten? En kijken zij anders tegen jou aan?
Nee, want ik schreef Puber Leaks aan de hand van dingen die me al opvielen en waar ik me al aan irriteerde. Natuurlijk vonden mijn klasgenoten het heel tof dat mijn boek zo aansloeg. De meesten hebben het gelezen en ze hebben mij ook op tv gezien.
Is er iets waar je spijt van hebt?
Ik vind het vooral heel jammer dat ik na de basisschool niet meer zo veel heb geschreven. Op de basisschool kreeg je hele leuke schrijfopdrachten die je fantasie prikkelde, en op de middelbare school moet je opeens samenvatten, analyseren en discussiëren.. dat is heel andere koek en ik denk dat je er ook niet heel veel aan hebt. Ik zou graag vaker schrijven.
Is er iemand je voorbeeld?
Ik vind Muhammad Ali (de boxer, red.) een voorbeeld. Hij is zo’n doorzetter. En toen hij na de gevangenis weer ging vechten, toen wist hij iedereen te verrassen door compleet wat anders te doen dan wat men van hem verwachtte. Hij wist echt die mindgame te spelen. Dat vind ik echt heel knap.
Je vind fantasy tof, wat is dan je favoriete auteur?
Patrick Rothfuss, Neil Gaiman en nog iemand die ik even ben vergeten Andy.. nogiets.
En dat was natuurlijk maar een klein gedeelte van alles wat we besproken hebben. We wisselde tips uit (NaNoWriMo wat voor jou?), bespraken hoe de ideale leraar zou moeten zijn en welke series ik echt (niet) moest kijken (Hemlock Grove). Paul is een ontzettend leuke jongen die heel gemakkelijk kan babbelen. Ik vind het heel tof voor hem dat hij zijn herfstvakantie in het buitenland kan besteden en op deze wijze nog meer nieuwe mensen kan ontmoeten. Paul, ik vond het ontzettend leuk je te ontmoeten en ik hoop dat je nog vele boeken mag schrijven. Ik ga ze allemaal lezen! Uitgeverij Boekerij, bedankt voor deze leuke ontmoeting.
Wat een super leuk interview! Misschien dit boek maar vast op mijn lijstje zetten voor wanneer de meiden zo ver zijn, haha.
Wat een leuke en originele vragen heb je gesteld! 🙂
Wat een tof verslag. Ik herken me wel in zijn antwoord op ‘Is er iets waar je spijt van hebt’. Zelf heb ik het immers ook zo ervaren. In het lager mag je opstellen schrijven en hele verhalen bedenken en dan ga je naar het Middelbaar én plots mag dat niet meer. Het lijkt wel alsof je fantasie niet meer is toegelaten zodra je 12+ bent.
Ja, dat herkende ik zelf ook. De beste herinneringen van de middelbare school waren bij mij dan ook de opdrachten waarin mijn fantasie wel tot uiting mocht komen.