Ik keek de afgelopen week de anime ‘Angels Beat!’ die kort samengevat gaat over een school waar alle overleden tieners heengaan die spijt van iets hebben van hun afgelopen leven. Dat weten ze echter niet en om hun heen zien ze de leerlingen die zich goed gedragen verdwijnen naar hun volgende leven. Reden genoeg voor een groepje bontgekleurde studenten om zich af te zetten tegen het hele principe en Tenchi (angel) die volgens hen de boel veroorzaakt.
Gedurende de serie leer je uiteraard de karakters en het verleden van de groep, maar je leert ook iets anders.. iets wat misschien wel eens een heel waardevolle les kan zijn. Iets wat je niet zo snel verwacht in een tekenfilm.
Het hiernamaals vol tieners die op allerlei verschillende manieren zijn overleden en met verschillende problemen zaten in hun leven zet je aan het denken.. Zij mogen daar een soort van verder leven om de dingen die ze niet hadden kunnen doen als nog te doen, voordat ze verder kunnen gaan in de kring van reïncarnatie. Een soort van karma wegwerken.. vrede hebben met het leven dat je hebt gehad. Want, hoe rot het ook kan zijn. Het is het LEVEN. Elk leven is waardevol en niks is waardeloos, hoe rot het ook is of was.
Er zijn zo veel dingen waar we als mens eigenlijk dankbaar voor mogen zijn, maar waar we totaal niet bij stilstaan.. Alleen het nare lijkt uit te maken… Maar die nare dingen kunnen ook zorgen voor dingen die je anders had willen doen. De serie Angel Beats geeft daar een heel duidelijk antwoord op: Doe wat je altijd hebt willen doen. Want elk leven is uniek… Je moet niet afwachten tot het volgende, zodat je het dan misschien wel gaat doen. Nee. Je leeft nu. Niet vroeger en niet in de toekomst. Nu.
Eigenlijk vind ik dat een heel mooie gedachte en het maakt de serie meteen een stuk gelaagder. Want… wij hebben geen mogelijkheid om het op een hiernamaalsschool alsnog te kunnen doen. Wij leven hier op aarde. Nu.
Geef een reactie