Zes Seconden | 15 november 2014 Aantal pagina's: 200
ISBN: 9789021673196
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Iemand knielt bij het lichaam en legt zijn oor bloot boven het masker.
‘Een ambulance!’ schreeuwt een jongensstem.
‘We hebben een ambulance nodig!’
Op dat moment valt mijn leven in twee stukken: er voor en er na.Zes seconden.
Dat is precies hoe lang de Afrekening duurt: een illegaal spel waarbij het slachtoffer in elkaar wordt geschopt voor geld. Veel geld. De zestienjarige Jasmijn en haar vriendinnen besluiten mee te doen, maar de gevolgen blijken groter dan ze ooit had kunnen voorzien. Wie kan je vertrouwen als je niemand niet meer kunt vertrouwen?
Toen ‘Wat Als…’ bij uitkomst meteen door vele bloggers de hemel in werd geprezen, was ik meteen benieuwd. Toch zou het nieuwste boek van Daniëlle Bakhuis, Zes seconden, uiteindelijk het eerste boek worden wat ik van haar zou lezen. Uitgeverij Ploegsma gaf je namelijk de kans dit boek voor hen te lezen. Ik had ook over dit boek al een aantal dingen gehoord en was ondertussen erg benieuwd geworden. Ook vroeg ik me af of het Bakhuis wel zou lukken om echt een spannend verhaal neer te zetten in een relatief kort boek.
Het boek wist me meteen te verrassend. Ik werd meteen in de spanning getrokken en kon me aardig goed inleveren dat de band die Jasmijn erg realistisch is voor meiden van die leeftijd. Wat me wel stoorde is dat alle meiden zo makkelijk geld hadden, maar he, dat geld is gewoon even nodig voor het verloop van het verhaal. Qua belevingswereld klopt het goed en er wordt geen nonsense verkocht.
Ik vond het boek oprecht spannend en hoewel ik al vanaf het begin probeerde uit te pluizen wie het dan moest zijn, wist Bakhuis me alsnog te verrassen. Ergens had ik het moeten zien aankomen… Alleen maar beter, want ik word graag op een verkeerd been gezet.
Voor vele jongeren zal dit een ontzettend goed boek zijn. Het is spannend, niet te lang en past enorm goed bij de huidige jeugd. Toch vraag ik me af of het kwalitatief echt kan meten aan bijvoorbeeld Helen Vreeswijk, wat ergens toch de meesteres van de maatschappelijke problemen die binnen de jeugd spelen is. Als ik nu terugkijk op zes seconden lijkt het net alsof er net iets te veel ingestopt is, waardoor het niet perfect tot uiting komt of niet helemaal afgemaakt wordt. De rode draad (het belangrijkste plotelement) is echter wel goed uitgewerkt en het einde vond ik gewoon bloedstollend. Van die laatste zin kreeg ik echt kippenvel!
Zes seconden is een meeslepend boek wat je in ieder geval op dusdanige manier weet te grijpen dat je niet uit het boek te trekken bent. Een enorme aanrader voor iedereen, met name leerlingen op de middelbare school. Ik heb erg van het boek genoten en kan niet wachten om meer van Bakhuis te kunnen lezen!
Ik heb deze net gisteravond uitgelezen en vond hem ook erg goed. Ik weet inderdaad niet of het zich kan meten met Helen Vreeswijk, maar ik vind wel dat Bakhuis haar personages sterker maakt dan Vreeswijk doet, en de verhalen die Danielle schrijft vind ik ook wat realistischer: de boeken van Vreeswijk vind ik vooral worstcasescenario’s en dat leest niet altijd even prettig.
Ik denk dat Helen’s verhalen vooral zo sterk zijn omdat ze – hoewel het dan wel worstcasescenario’s zijn – wel echt uit de praktijk komen. Danielle werkt meer vanuit de personages. Andere benadering, maar wel beiden erg goed.
Ik las dit boek ook toen het uitkwam, maar vond het juist overduidelijk wie het had gedaan. Wat grappig is, want ik haalde dit uit een van de begin scenes. Daar dacht ik nog ” Dit is niet jouw gedrag, jij zal het wel gedaan hebben”. En Danielle kon me niet meer overtuigen van het tegendeel. Ik kreeg gelijk.
Wat ik ook wel weer knap vond aan het boek! Want het was maar een hele kleine hint.