De engelen van Venetië – Noëlla Elpers

De Engelen van Venetië | september 2014
Aantal pagina's: 215
ISBN: 9789000337101
Uitgave: Paperback
Goodreads

Bijzonder en meeslepend verhaal over schoonheid
Dit verhaal wordt verteld door Piotto, de stiefbroer van Angelo.

Piotto probeert Angelo te doorgronden. Het lot van Angelo wordt door zijn schoonheid bepaald, net zoals bij Violante. Als Angelo naar Venetië afreist, volgt Piotto hem – al is hij blind. Violante en Angelo zijn twee van de vele prachtige mensen die vereeuwigd worden door de beroemde Venetiaanse schilder Titiaan. Zij worden als het ware ongrijpbare ‘engelen’ die je aankijken vanaf een schilderij. Terwijl Piotto vertelt, ontdek je als lezer de ware aard van Angelo en wat de toekomst voor hen in petto heeft.
• Slot van het historische drieluik dat begon met ¡Dolores! en Vuurkraal
• Afzonderlijk te lezen originele YA-roman met authentieke karakters
• ¡Dolores! won de Boekenleeuw, De Kleine Cervantes en de Thea Beckman-prijs

Toen ik De engelen van Venetië in de catalogus van Van Goor zag staan, was ik al reuze benieuwd. Want met zo’n omslag en titel beginnen mijn ogen meteen te glimmen. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik hoorde dat ik dit boek gewonnen had bij Books&Kisses. Eenmaal in mijn hand viel het op dat het boek dunner was dan ik had verwacht. Ach, het moest toch wel een leuk verhaal zijn, toch? De schrijfster heeft immers een beurs gekregen om dit boek te schrijven.

Blijkbaar is dit boek een soort onderdeel van een serie waarvan je de boeken afzonderlijk kan lezen. Ik was meteen benieuwd naar de rest en hoopte dat ik echt geen last zou hebben van missende stukken. Gelukkig was dit niet het geval. Dit boek is inderdaad prima te lezen zonder ander werk van haar gelezen te hebben.

Toen ik met lezen begon, had ik niet de indruk dat het boek zich in een bepaalde tijd afspeelde. Het had net zo goed de 18e of begin 20e eeuw kunnen zijn. Dit vind ik jammer, want de tijdgeest is erg belangrijk in zo’n boek als dit om de algehele sfeer van het boek te bepalen. Ik kreeg de indruk dat de schrijfster er wel verstand van heeft, maar dat ze er niet helemaal geslaagd is dit over te brengen.

Het verhaal vond ik aardig. Het kabbelt een beetje voort en is weinig indrukwekkend. Ook leest het niet zo vlot als ik gehoopt. Er zaten elementen in die heel tof hadden kunnen worden, maar die erg vlak werden gehouden. Het had van mij best wel extremer kunnen zijn.. Young Adults kunnen heel wat hebben! Nu was het echt meer een jeugdboek.

Over leeftijd gesproken: dit wordt niet heel duidelijk aangegeven. Eerst zijn ze elf en dronken.. en dan opeens 16/17? Eh.. Huh? Ook op dat vlak miste ik een goed in elkaar geweven verhaal.

Ik moet dus zeggen dat dit niet mijn favoriete historische verhaal is. Alles bleef behoorlijk op de oppervlakte drijven, terwijl je met die tijd enorm veel gave dingen kan. Een van de leukere dingen was de aanwezigheid van kunstenaar Titiaan en het maken van ‘Maria Hemelvaart’, welke ik hieronder heb weergeven. Zijn interactie met de personages vond ik het meest interessant. Piotto’s lot vond ik ook interessant, maar vond ik niet volledig uit de verf komen.

Ik dacht dat de cover op dat schilderij sloeg, maar helaas. Het is een heel ander werk en dat is verwarrend. Ergens vind ik het boek daarom ook helemaal niet passen binnen de lijn van Van Goor. Ik miste de diepgang, de actie en de personages hadden ook wel wat extremer mogen zijn. Toch is De engelen van Venetië een aardig verhaal wat prima leest.. Zeker een aanrader voor mensen die niet zo veel van de Hoge Renaissance weten.