Verbreken Serie: The Chemical Garden #3 Andere boeken in deze serie: Wither
| 8 augustus 2013
Aantal pagina's: 356
ISBN: 9789047517405
Uitgave: Paperback
Goodreads
In een wereld waarin vrouwen maar twintig jaar oud worden en mannen sterven op hun vijfentwintigste, is tijd kostbaar. In een poging om aan de boosaardige Vaughn te ontkomen, vlucht Rhine naar Reed, een excentrieke uitvinder. Ondertussen zit Rowan, Rhines tweelingbroer, diep in de problemen en Rhine moet hem stoppen voordat er dramatische dingen gebeuren. Daardoor komen lang bewaarde geheimen boven water en zal alles waarin Rhine ooit geloofde onherroepelijk verbroken worden.
Tja.. Wat zal ik er eens over zeggen? Ik neem aan dat jullie nog herinner dat ik niet heel tevreden was over de voorgaande delen. Hier en hier kan je dat nog eens over lezen. Ik besloot deel 3, Verbreken, daarom ook nog niet te kopen, maar toen ik hem zag liggen in de bibliotheek heb ik hem toch maar meegenomen. Ergens was ik wel benieuwd hoe het nou verder zou gaan met Rhine, Linden, Cicely en de anderen.
Verbreken gaat verder waar deel 2 is geëindigd en ik stoorde me meteen al een beetje aan het feit dat Rhine helemaal niet overkwam alsof ze Gabriel miste. Alsof haar gevoelens voor hem er niet helemaal zijn. En eigenlijk mag ik niks verklappen, maar daardoor vind ik het einde ook maar matigjes.
Voor mij was dit boek een grote brei van onwaarschijnlijkheden en het moeilijker maken van de werkelijkheid zoals hij is. Bepaalde dingen had ik echt wel zien aankomen en andere dingen weer niet. Dus verrassend was dit boek op bepaalde punten wel. Ook de andere kant die we van Vaugh te zien krijgen en de geschiedenis van zijn familie was een goede toevoeging om hem beter te begrijpen als badguy.
Maar uiteindelijk is het niet zo dat er echt antwoord wordt gegeven op al je vragen. Het blijft allemaal een beetje wazig hoe het nou afloopt… Alsof het een grote schijnvertoning is. Alsof het nog niet af is.
Voor mij blijft Reed bijvoorbeeld maar heel erg aan de oppervlakte drijven, net zoals de Madame…
Verder vond ik dit verhaal wel lekkerder weglezen dan bijvoorbeeld het tweede deel, waar ik soms echt moeite had om door het verhaal te komen. Hier volgen de gebeurtenissen zich veel sneller op, wat soms dan ook wel ten koste gaat van belangrijke momenten. Zoals ik al aangaf, heb ik het gevoel alsof het verhaal nog niet klaar is. Alsof sommige personages nog niet alles hebben kunnen afronden. Aster en Dolly om maar even een voorbeeld te geven.
Over het algemeen vond ik dit wel een leuke trilogie. Totaal niet wat ik had gehoopt en ik vond hem bij lange na niet zo goed als wat andere mensen er van vinden. Ik miste de emotie van de personen soms enorm en hoewel ik het concept nog steeds heel goed vindt, kwam het voor mij niet helemaal goed uit de verf. Of ik deze serie op nieuw zou lezen? Ja, misschien wel. Misschien dat als ik ze ooit herlees, ik wel een diepere laag te pakken krijg die ik zo belangrijk vind in een verhaal. Ik zal Verbreken dan ook zeker nog eens aanschaffen.
Geef een reactie