Phantasma door Kaylie Smith Uitgever: Forever | September 2024
Genres: Dark romance, Romantasy
Aantal pagina's: 497
ISBN: 9781538769256
Uitgave: Paperback
Goodreads
Welcome to Phantasma. There are only two rules to the game: Stay alive. And don’t fall in love.
When Ophelia’s sister disappears, there is only one way to save her. Ophelia must enter Phantasma, a deadly contest inside a haunted mansion, and claim its prize—a single wish.
Phantasma is a maze of twisting corridors and lavish ballrooms, of demons and temptations. Ophelia will face nine challenges, each more dangerous than the last. There can only be one winner, and the other contestants will stop at nothing to eliminate their rivals.
Every day the house creates new monsters. But just as Ophelia’s fears threaten to overwhelm her, a mysterious stranger offers her a bargain.
Charming, arrogant and infuriatingly attractive, Blackwell claims he can guide her through the lethal trials ahead. All he asks in return is ten years of her life.
Ophelia knows she shouldn’t trust him. Blackwell doesn’t seem dangerous, but appearances can be deceptive. Worse still, she feels a dark and irresistible attraction drawing them closer and closer.
Her life is on the line. But in Phantasma, the only thing deadlier than losing the game is losing your heart . . .
Weten jullie nog dat ik schreef dat ik nogal wat leestips uitwissel met mijn D&D vrienden de laatste tijd? Zo werd ook Phantasma onder mijn neus geschoven. Uiteraard had ik het boek vaker zien langskomen op Instragram, maar tja, er is zoooo veel. En tja, ik werd uitgedaagd en voor dat ik het wist had ik het boek voor mijn neus. Een paar weken later kwam Enchantra uit en bestelde ik hem meteen.
Phantasma zou je kunnen zien als de volwassenere en spicy variant van Caraval. Enchantra is een los te lezen verhaal over het zusje van de hoofdpersoon. Beide verhalen spelen zich af op een plaats vol magie en demonen, waarin ze mee moeten doen met een dodelijk spel en net zulke dodelijke (knappe) mannen tegenkomen.
De moeder van Ophelia en Genevieve is overleden en ze komen erachter dat hun moeder nogal wat geheimen met zich meedroeg. Ze staan zelfs op het punt hun huis te verliezen, terwijl de Necromancer zaken best goed leken te gaan. Naast dat ze de taak van haar moeder moet gaan overnemen, met het verdriet moet zien om te gaan en haar huis moet zien te redden, komt Ophelia erachter dat haar zusje is vertrokken om de boel recht te trekken. Zonder te twijfelen gaat ze haar zusje achterna, waardoor ze mee moet doen met Phantasma, een soort horrorhuis waarin ze de negen lagen van de hel moet trotseren met in elke laag een gevaarlijke opdracht. En met gevaarlijk bedoel ik dodelijk. Gelukkig is een een spook dat haar wel kan helpen.
Dit klinkt misschien een beetje oppervlakkig – sorry gewoon slechte uitleg van mijn kant – maar ik heb echt genoten. Ik vind Ophelia en Genevieve echt leuke karakters en hoe ze de uitdaging aangaan om het spel te overleven. Net als Caraval is het allemaal weelderig, vol prachtige jurken en manipulatieve spellen, een gemaskerd bal en ga zo maar door. Maar als je denkt dat het een exacte kopie is, dan heb je het echt mis. Phantasma is duister, grafisch en expliciet. De duivels en demonen in dit boek zijn misschien knap, maar het zijn geen lievertjes. En juist die duistere laag vond ik tof. En oké, de spice was spicin’.
Ik genoot er intens van. Van de spannende opdrachten, van de setting, de personages en de chemie tussen necromancer en spook. Het is ook echt wel expliciet en grafisch, dus verwacht geen braaf boek. En mede daardoor vond ik het gaaf. Ik was echt even in die wereld en dat vond ik echt heel fijn.
Toch was ik een beetje bang dat Enchantra een herhaling van boek 1 zou worden, maar dat was niet zo. Ik vond het spel – de jacht – zelf iets minder – maar toch heb ik ook weer enorm genoten tijdens het lezen. Kijk, is het perfect? Nee. Is het een aantal uren lekker weg van de wereld? Ja. En dat is precies wat ik wil.
Van je vrienden moet je het maar hebben he. Nee, grapje. Ik ben blij dat ze me dit hebben aangesmeerd.
Geef een reactie