De Leesbeesten leesclub las Amber van Hati Bell

Toen ik de vorige keer Hati Bell’s Amber aankondigde, waren de leesbeesten verrast. Vrijwel niemand kende dit boek, maar vrijwel iedereen keek er naar uit het boek toch te gaan lezen. Eens wat anders, eens iets wat niet iedereen meteen aan zou spreken. Ik was dan ook erg benieuwd hoe iedereen zou gaan reageren.

Op vrijdag 6 mei kwamen we bij elkaar. Een aanzienlijk kleinere groep dan de maand ervoor, wat mede kwam door de vakantie, ziekte en het mooie weer. Gelukkig waren we alsnog met een goed aantal om het boek uitvoering te bespreken.

De leesclub begon vandaag niet op onze normale plek; we begonnen namelijk in het café door de opening van een tentoonstelling. Dit was prima te doen met onze groep, al waren we misschien net te luidruchtig voor de overige cafégangers. Rond 19.00 uur zat iedereen met thee of koffie klaar en opende ik met de vraag die ik eigenlijk altijd stel:

Wat waren je verwachtingen en heeft het boek dit waargemaakt? Bij velen waren de verwachtingen laag. Een aantal lezers hebben een voorkeur voor Engels en tot op heden nog geen boek van Nederlandse bodem gehad die hen wist te overtuigen (meestal lezen we een vertaald boek, zodat mensen kunnen kiezen in welke taal ze willen lezen). Helaas wist het boek het voor velen ook niet waar te maken, al waren er ook wel een paar leesbeesten die het verhaal alsnog erg tof vonden.

Over de omslag waren ook gemixte gevoelens. Vrijwel iedereen zou hem zeker oppakken in de boekhandel en het werd gewaardeerd dat er geen gezicht te zien is. Toch vonden sommigen dat hij goedkoop of cliché oogde.

‘Net als het verhaal,’ zei een van de leesbeesten. ‘Nét niet.’

De achterflap vond iedereen wel echt veelbelovend. Deze sprak iedereen aan en op basis daarvan zou iedereen het boek wel willen lezen. Dat is een goed teken, natuurlijk, want zo pakken we boeken op. Een goede achterflap is ontzettend belangrijk.

De achterflap schept echter wel verwachtingen over de mythologische wezens die gebruikt worden. Het boek gaat over draken en dryaden, maar afgezien een paar uiterlijke kenmerken bij draken, merk je er niet heel veel van. Het had wel heftiger naar voren mogen komen en bepaalde aspecten die je aan zo’n wezen linkt hadden meer in beeld mogen komen.

‘Als je niet weet wat een dryade is, dan kom je er ook niet achter.’

Dat is zonde, want je kunt heel veel met het idee van vuur vs natuur. We vinden dat Hati Bell het niet optimaal benut heeft, maar wel een toffe keuze heeft gemaakt om deze wezens te kiezen. Het geeft wel een extra fantasyrandje, vond men, toen ik vroeg of dit verhaal ook zonder fantasy wezens had kunnen werken. Zonder zou het teveel Romeo en Julia zijn.

Wat men het meeste stoorde waren de fouten in de tekst (lidwoorden, komma’s en andere schrijffouten) en de schrijfstijl. Deze deed stijf aan (in de dialogen) en er werden af en toe woorden gebruikt die men niet zou gebruiken. Ook moesten we erg veel aannemen. We hadden liever wat meer verklaringen gehad.

De personages vonden we wel allemaal erg leuk. Logan was tof en zijn relatie tot Drake was goed uitgewerkt. Zonde dat niet alle personages evenveel terugkomen en aandacht krijgen. Van sommigen zouden we nog veel meer willen lezen. Hopelijk gaat dit in boek twee gebeuren!

Ook vroeg ik of het een toegevoegde waarde had dat het boek in Engeland afspeelde. Nee, vooral niet door het niet consequent gebruik van namen; de ene was wel vertaald, de ander niet. Het verhaal kon zich letterlijk overal afspelen, dus waarom er dan perse voor Engeland is gekozen, dat snapte men niet.

Wat zouden we zelf dan veranderen aan het verhaal? Vooral meer verklaringen toevoegen en minder gebeurtenissen laten herhalen, zodat de hoofdpersonages minder om elkaar heendraaien. Het cliché vermijden, vooral dat Amber dit zelf ook zegt “Oh, wat cliché”, viel niet in goede aarde.

Wat we ook zouden willen zien? Een playlist! Bij elk hoofdstuk staat namelijk een stukje tekst uit een liedje en wij denken dat het verspreiden van de playlist mensen zou kunnen triggeren het verhaal te lezen.

Ondanks alle kritiek is iedereen wel benieuwd om te lezen hoe het verder gaat. Ze weten echter niet of ze het boek zouden kopen voor bijvoorbeeld 18 euro, voor een lagere prijs zou de helft het wel overwegen. Het einde nodigt namelijk wel uit om verder te lezen, wat een goed teken is. Het idee achter het boek is namelijk wel erg tof.

Een paar woorden over Amber: spanning, cliché, niet afgemaakt, origineel (concept), stijfjes, komma’s

Onze kritische conclusie is dan ook dat het verhaal an sich leuk is en heel veel potentie biedt, maar dat er te veel slordigheidsfoutjes in zaten om iedereen daadwerkelijk aan te spreken. Hati Bell heeft een interessante kijk op het fantasy-genre, maar het boek heeft zeker nog een extra correctieronde nodig qua taal en qua plot. We zijn wel erg benieuwd hoe dit in deel twee zal zijn. Het boek krijgt gemiddeld een 5,1.

Het volgende boek wat we gaan lezen is Kroon van de Tearling. Zie ik jullie op 3 juni?