De geluksvogel – Ilja Gort

De Geluksvogel | 5 november 2013
Aantal pagina's: 248
ISBN: 9789400503755
Uitgave: Paperback
Goodreads

Harold Wechter is een Nederlandse reclameman die een wijnchateau in Frankrijk heeft gekocht. Hij komt in contact met Régis, een door en door Franse wijnboer wiens zaken niet al te best gaan. Harold adviseert Régis een ‘Camping à la Ferme’ te beginnen. Hiermee ontketent hij een onstuitbare reeks voorvallen die op de camping op het zinderende Zuid-Franse platteland tot bizarre situaties leidt. Een advocatenkantoor wordt met kettingzagen het bos ingestuurd, Hollandse naaktlopers biodansen in het maanlicht en een druivenfluisteraar zoekt de mysterieuze wijngaard met merlotdruiven van verwoestend lekkere kwaliteit.

Deze roman verscheen eerder als Het Merlot Mysterie, maar Gort besloot het te herschrijven.

Als een uitgever zijn auteur de ruimte geeft om diens al gepubliceerde roman compleet te herschrijven, dan mag die schrijver zich een geluksvogel noemen. Deze mazzel had Ilja Gort. Hij schreef zijn debuutroman Het Merlot Mysterie van A tot Z opnieuw.

Ik ben geen wijndrinker. Maar door De geluksvogel zou je spontaan een wijnliefhebber worden. Wat een passie voor wijn spat er namelijk uit dit boek. En al die typische Franse gerechten… Het hele boek is gewoon een grote delicatesse.

Volgens het voorwoord is dit boek van Ilja Gort een herschreven versie van het Merlot Mysterie en heeft de schrijver daartoe besloten nadat hij zijn werk herlas en vele onbenutte kansen zag liggen. Nu ik het boek uitheb, ben ik stiekem wel erg benieuwd naar het origineel, maar aan de andere kant had dit verhaal zo’n bijzondere sfeer dat ik dit niet wil verpesten door een vorige versie te lezen. Ilja mag zichzelf terecht een geluksvogel noemen dat hij deze kans gekregen (en benut heeft) en hiermee een bijzonder staaltje Nederlandse literatuur neerzet.

Alles aan dit boek is op en top Frans, met een heerlijke nuchtere Hollandse wind er doorheen. Het is grappig, authentiek en leunt niet te veel op vergezochte verhaallijnen. Het is zoals het is. Heel erg puur.

Waar ik eerst ergens een beetje bang was dat dit verhaal een soort dramatische liefdesdans tussen Fiona en Harold zou worden, was dit absoluut niet het verhaal. Ik smulde van Harolds avonturen en al helemaal van die van Régis, een vriend en collaga-wijnboer van Harold. Régis is zo op en top Frans dat het boek ontzettend geloofwaardig is geworden en je die arme boer meteen in je hart sluit. Je begint te verlangen naar het prachtige Franse landschap dat wordt geschetst, dat ik het liefste meteen in een auto zou duiken om dat wijnkasteel te bezoeken.

Toch is er ook wel wat negatiefs dat ik kan vermelden en dat is dat er niet echt een snelheid in het verhaal zit.  Dit past natuurlijk behoorlijk goed in de sfeer van het verhaal, maar toch had ik af en toe het gevoel dat ik niet wist wat ik van dit verhaal moest denken. Waar gaat dit naar toe? vroeg ik mezelf dan af. Het is geen thriller, dus geen spanning en sensatie, en er is ook geen dramatisch probleem dat moet worden opgelost. Het is gewoon het verhaal van wijnboeren in Frankrijk, in alle nuchterheid van het woord. Ondanks dat het boek slechts 244 bladzijden telt, heb ik er toch behoorlijk lang over gedaan, voor mijn gevoel dan.

Waar Ilja in iedereen geval in geslaagd is, is dat ik ondertussen heel erg benieuwd ben geworden naar zijn andere boeken, waar er vele van over wijn, Frankrijk of een combinatie tussen die twee gaan. Ook voor niet-wijnliefhebbers is De geluksvogel een heerlijk boek dat zeker de kwaliteit van Nederlandse literaire schrijvers laten zien. Een zware aanrader als je zin hebt in een boek over het beroep wat al tientallen jaren niet is veranderd.