Andere boeken in deze serie: De oneindige zee
| september 2013
Aantal pagina's: 405
ISBN: 9789400502970
Uitgave: Paperback
Goodreads
Soms denk ik dat ik de laatste mens op aarde ben. Dat betekent dat ik de enige mens in het universum ben. Dat is onzin, ik weet het. Ze kunnen niet iedereen gedood hebben nog niet.
De eerste golf: alle elektriciteit valt uit
De tweede golf: een enorme tsunami
De derde golf: een afschuwelijke epidemie
De vierde golf: achterdocht wie kun je nog vertrouwen?
De vijfde golfDe zestienjarige Cassie heeft niemand meer: haar ouders zijn als gevolg van de buitenaardse invasie overleden en haar broertje Sam van vijf is meegenomen door een groep militairen, zogenaamd om hem te beschermen. Op de vlucht voor de buitenaardse wezens, wil Cassie koste wat kost Sam redden. Maar hoewel ze zich had voorgenomen om niemand meer te vertrouwen, kan ze het niet alleen
Als er een boek gehyped is de afgelopen maanden, is De 5de golf het wel. Ik stond dan ook echt te springen om dit boek te lezen, want ik had er al zo veel enthousiaste dingen over gehoord dat ik zeker wist dat dit boek perfect in mijn straatje zou passen. Ik was dan ook dolblij toen ik dit boek in mijn schoentje vond. Met die mooie glimmende kaft. Shiny shiny.
Maar ergens ben ik misschien niet helemaal tevreden met de uitkomst. Het verhaal was namelijk totaal niet wat ik er van verwacht had! Op twitter vroeg A.W. Bruna wat ik dan wél verwacht had van De 5de golf… Ja.. goede vraag. Wat had ik verwacht?
Gewoon.. Dat het anders zou verlopen denk ik. Ik vond het verhaal wel echt heel goed hoor, daar niet van, maar ik had verwacht dat het een heel andere invulling zou krijgen. Ergens deed het me ook erg denken aan de serie Stargate en het boek the host waar er ook bezit wordt genomen van het menselijk lichaam door een alien. Wat dat betreft is het niet een heel nieuw concept. Ik had verwacht dat het meer over de rampen zou gaan, maar over de dystropische invulling van de samenleving. Toch niet dus. Ook had ik verwacht dat je alleen Cassey zou volgen. Begrijp me niet verkeerd hoor, want ik vond de andere perspectieven echt een hele verrijking voor het verhaal. Echter was ik – zeker in het begin – af en toe verward welk verhaal er nou verteld werd. Soms kwam ik daar pas een hoofdstuk later achter.. En dat vind ik jammer, want dan heb ik een hoofdstuk lang (al zijn het hele korte hoofdstukken) in de veronderstelling geleefd dat het een ander was over wie ik las. Dat deed de totale beleving voor mij een beetje teniet.
Maar eerlijk is eerlijk, qua spanning loopt het boek lekker en ik was gedurende het lezen erg blij met mijn natuurlijke argwaan. Vaak is het gevolg daarvan dat ik een boek voorspelbaar vindt, maar bij dit boek was het anders. Ik moest en zou verder lezen, want ik wilde weten of mijn vermoedens en voorlopige conclusies zouden kloppen. Ha. Dan vlieg je wel door het boek! Zeker toen ik er eenmaal inzat, want ik moet zeggen dat ik daar een beetje moeite mee had in het begin.
Een ander puntje is dat ik enige afgunst voel jegens het einde. Uit goodreads blijkt dat het een serie wordt, maar ergens had ik graag gezien dat De 5de golf een standalone zou zijn met een klapper van een einde. Ik was nu een beetje teleurgesteld eigenlijk… Alsof het einde nog uitgebleven is… Dat wordt in ieder geval wachten op het vervolg…
Ik had dit boek denk ik ook liever als stand alone gezien.
Ben ik dus mooi niet de enige 😀